Henryk Klewiado

(pseud. Henryk Romejko) rzeźbiarz ludowy-amator (specyfika: rzeźba w drewnie).

Biografia

Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod Olsztynem) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.

Twórczość

Specjalność artystyczna: rzeźba drewniana – sceny zbiorowe. Cechy dzieł: prostota, surowość, dynamika, zharmonizowana kompozycja. Jako dominujące w twórczości Klewiado można uznać trzy nurty:
- patriotyczny (rzeźby historycznych postaci żołnierskich – kosynierów, kościuszkowców, ułanów) ;
- ewangeliczny (zrealizowany niemal pełny cykl Drogi Krzyżowej) ;
- bukoliczno-realistyczny – tematyka pracy rolnej (rzeźby chłopów podczas zajęć gospodarskich oraz kobiet wiejskich przy takich tradycyjnych pracach jak przędzenie czy tkanie).
W realizowanych pracach niewątpliwą inspirację artysty stanowiła osobista przeszłość: dzieciństwo oraz przeżycia wojenne.

Wystawy

Wystawy: ekspozycja rzeźb (wraz z Otto Szulcem z Parlezy) w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (lata 70-te XX w. - brak dokładnych danych.

Bibliografia:

Hanna Kurowska: Rzeźbiarz z Likuz. Olsztyn: Wydawnictwo „Pojezierze”, [s.a.]. - (Seria „Miniatury Pojezierza”).