Kościół pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Image: | + | [[Image: kosciol_osetnik_4.jpg|thumb|right|200px|Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] |
[[Image: kosciol_osetnik_1.jpg|thumb|right|200px|Ruiny kościoła. Stan obecny.<br>Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] | [[Image: kosciol_osetnik_1.jpg|thumb|right|200px|Ruiny kościoła. Stan obecny.<br>Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] | ||
[[Image: kosciol_osetnik_2.jpg|thumb|right|200px|Ściana zewnętrzna.<br>Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] | [[Image: kosciol_osetnik_2.jpg|thumb|right|200px|Ściana zewnętrzna.<br>Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] | ||
[[Image: kosciol_osetnik_3.jpg|thumb|right|200px|Ostrołukowe okno.<br>Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] | [[Image: kosciol_osetnik_3.jpg|thumb|right|200px|Ostrołukowe okno.<br>Fot. A. Romulewicz, 27 lipca 2012 r.]] | ||
| − | |||
| − | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w XV wieku | + | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w XV wieku. Obecnie ruiny. |
==Lokalizacja== | ==Lokalizacja== | ||
| − | Kościół został wybudowany w centrum [[ewim: Osetnik| | + | Kościół został wybudowany w centrum wsi [[ewim: Osetnik|Osetnik]] (niem. Wusen). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat lidzbarski| powiecie lidzbarskim]], w [[ewim:Orneta (gmina miejsko-wiejska)| gminie Orneta]]. |
==Historia== | ==Historia== | ||
| Linia 14: | Linia 13: | ||
==Opis== | ==Opis== | ||
| − | Kościół reprezentował styl mieszany: barokowy i gotycki, co wynikało z jego historii. Była to budowla orientowana, murowana z cegły, a w partiach średniowiecznych z kamienia polnego i cegły o układzie gotyckim, z czasem otynkowana. Świątynia miała układ salowy, czteroosiowy, na planie wydłużonego prostokąta. Od zachodu istniała kwadratowa wieża (zburzona prawie do podstaw), od północy – zakrystia, od południa kruchta. We wnętrzu kościoła zachowały się w dolnych partiach ścian bocznych ślady zamurowanych w 1729 roku ostrołukowych blend bliźnich wspartych na konsolkach. Podczas gruntownej przebudowy kościoła na początku XVIII wieku założone zostało we wnętrzu pozorne sklepienie, polichromowane w | + | Kościół reprezentował styl mieszany: barokowy i gotycki, co wynikało z jego historii. Była to budowla orientowana, murowana z cegły, a w partiach średniowiecznych z kamienia polnego i cegły o układzie gotyckim, z czasem otynkowana. Świątynia miała układ salowy, czteroosiowy, na planie wydłużonego prostokąta. Od zachodu istniała kwadratowa wieża (zburzona prawie do podstaw), od północy – zakrystia, od południa kruchta. We wnętrzu kościoła zachowały się w dolnych partiach ścian bocznych ślady zamurowanych w 1729 roku ostrołukowych blend bliźnich wspartych na konsolkach. Podczas gruntownej przebudowy kościoła na początku XVIII wieku założone zostało we wnętrzu pozorne sklepienie, polichromowane w 1750 roku przez [[ewim:Jan (Johannes) Lossau|Jana Lossaua]] z [[ewim:Braniewo|Braniewa]] (prace ukończone prawdopodobnie w 1751 roku). Na wschodniej elewacji istnieją ślady barokowego fryzu i trójkątnego szczytu z 1729 roku. Przy kruchcie umieszczona była czasza granitowej kropielnicy z czasów średniowiecza. |
==Wyposażenie== | ==Wyposażenie== | ||
| Linia 20: | Linia 19: | ||
*[[Ołtarz główny z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku|ołtarz główny]] przypisywany rzeźbiarzowi [[ewim:Jan Chrystian Schmidt|Janowi Chrystianowi Schmidtowi]] | *[[Ołtarz główny z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku|ołtarz główny]] przypisywany rzeźbiarzowi [[ewim:Jan Chrystian Schmidt|Janowi Chrystianowi Schmidtowi]] | ||
*dwa ołtarze boczne z 1759 roku z figurami św. Marii Magdaleny, św. Jana Ewangelisty, św. Antoniego, św. Franciszka i św. Izydora | *dwa ołtarze boczne z 1759 roku z figurami św. Marii Magdaleny, św. Jana Ewangelisty, św. Antoniego, św. Franciszka i św. Izydora | ||
| − | *polichromie | + | *Późnobarokowe polichromie namalowane przez Jana Lossaua. W iluzjonistycznym obramowaniu architektoniczym tzw. kwadraturze zostały umieszczone trzy sceny. Od zachodu przy prospekcie organowym znajdował się parton kościoła św. Jakub Starszy przedstawiony jako tzw. Jeździec Opatrzności wspomagający chrześcijan w walce, przybywający w ostatniej chwili na ratunek. W połowie kościoła było przedstawienie Trójcy Świętej otoczone postaciami apostołów i ewangelistów umieszczonych w fikcyjnej architekturze. Nad ołtarzem głównym znajdowało się przedstawienia Archanioła Michała strącającego diabły do piekła. Kwadratura zastosowana przez malarza była uproszczoną wersją największego dzieła jezuickiego mistrza kwadratury Andrea Pozzo -Apoteozy św. Ignacego w kościele pod tym samym wezwaniem w Rzymie. |
| − | W 2005 roku do [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] trafiły XVIII-wieczne figurki św. Ambrożego i św. Augustyna, autorstwa [[ewim:Jan Frei|Jana Frei]], z kościoła w Osetniku. Do dziś zachowały się także XVIII-wieczne [[Dzwony z kościoła | + | W kościele w Chwalęcinie znajdują się figury ocalone ze zniszczonego kościoła. Są to postacie Ojców Kościoła które znajdowały się w ambonie oraz święci z ołtarzy - obecnie w przestrzeni między ołtarzami oraz trzy figury na prospekcie organowym. |
| + | |||
| + | W 2005 roku do [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] trafiły XVIII-wieczne figurki św. Ambrożego i św. Augustyna, autorstwa [[ewim:Jan Frei|Jana Frei]], z kościoła w Osetniku. Do dziś zachowały się także XVIII-wieczne [[Dzwony z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku|dzwony]]. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[ewim:Parafia pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku|Parafia pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku]] | ||
| + | *[[Jan (Johannes) Lossau]] | ||
| + | *[[Ołtarz główny z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku]] | ||
| + | *[[Dzwony z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku]] | ||
| + | *[[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] | ||
| + | *[[ewim:Jan Chrystian Schmidt|Jan Chrystian Schmidt]] | ||
==Ciekawostka== | ==Ciekawostka== | ||
| Linia 32: | Linia 41: | ||
#''Zbiory fotograficzne dawnego Urzędu Konserwatora Zabytków w Królewcu. Dokumentacja historycznej prowincji Prusy Wschodnie'' / IS PAN w Warszawie, Archiwum Państwowe w Olsztynie, Muzeum Warmii i Mazur, Arch-Info Wrocław, Bildarchiv Foto Marburg. Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. - Warszawa : IS PAN. | #''Zbiory fotograficzne dawnego Urzędu Konserwatora Zabytków w Królewcu. Dokumentacja historycznej prowincji Prusy Wschodnie'' / IS PAN w Warszawie, Archiwum Państwowe w Olsztynie, Muzeum Warmii i Mazur, Arch-Info Wrocław, Bildarchiv Foto Marburg. Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. - Warszawa : IS PAN. | ||
| − | [[Category: | + | |
| − | + | [[Category:Kościoły i kaplice]] | |
| + | |||
[[Category:Powiat lidzbarski]] | [[Category:Powiat lidzbarski]] | ||
| + | [[Category:Orneta (gmina miejsko-wiejska)]] | ||
[[Category:1401-1500]] | [[Category:1401-1500]] | ||
Aktualna wersja na dzień 06:56, 7 sie 2015
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w XV wieku. Obecnie ruiny.
Lokalizacja
Kościół został wybudowany w centrum wsi Osetnik (niem. Wusen). Wieś położona jest w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta.
Historia
Katolicki kościół w Osetniku został wzniesiony w XV wieku, choć informacje o istnieniu parafii pochodzą już z XIV wieku. Pewne są natomiast wzmianki o plebanie działającym przed 1480 rokiem. W 1582 roku miała miejsce ponowna konsekracja świątyni. Kościół kilkakrotnie ulegał zniszczeniom i poddawany był licznym rekonstrukcjom. W 1688 roku został spalony. Odbudowano go w latach 1698-1700, decydując się na dostawienie wieży nawiązującej stylem do lokalnych wież gotyckich. Budowlę gruntownie przebudowano w 1729 roku. Podobnie podczas remontu z około 1880 roku został znacznie zniekształcony. Największym zniszczeniom uległ jednak w 1945 roku. Przez kolejne lata pozostawał bez zabezpieczenia i opieki, w wyniku czego popadł ruinę. Do dziś zachowały się fragmenty trzech ścian obwodowych świątyni, z elementami okien ostrołukowych z II połowy XIX wieku oraz krucyfiksem. W otoczeniu kościoła istnieje dawny cmentarz.
Opis
Kościół reprezentował styl mieszany: barokowy i gotycki, co wynikało z jego historii. Była to budowla orientowana, murowana z cegły, a w partiach średniowiecznych z kamienia polnego i cegły o układzie gotyckim, z czasem otynkowana. Świątynia miała układ salowy, czteroosiowy, na planie wydłużonego prostokąta. Od zachodu istniała kwadratowa wieża (zburzona prawie do podstaw), od północy – zakrystia, od południa kruchta. We wnętrzu kościoła zachowały się w dolnych partiach ścian bocznych ślady zamurowanych w 1729 roku ostrołukowych blend bliźnich wspartych na konsolkach. Podczas gruntownej przebudowy kościoła na początku XVIII wieku założone zostało we wnętrzu pozorne sklepienie, polichromowane w 1750 roku przez Jana Lossaua z Braniewa (prace ukończone prawdopodobnie w 1751 roku). Na wschodniej elewacji istnieją ślady barokowego fryzu i trójkątnego szczytu z 1729 roku. Przy kruchcie umieszczona była czasza granitowej kropielnicy z czasów średniowiecza.
Wyposażenie
Na wystrój wnętrza o cechach barokowych składały się m.in.:
- ołtarz główny przypisywany rzeźbiarzowi Janowi Chrystianowi Schmidtowi
- dwa ołtarze boczne z 1759 roku z figurami św. Marii Magdaleny, św. Jana Ewangelisty, św. Antoniego, św. Franciszka i św. Izydora
- Późnobarokowe polichromie namalowane przez Jana Lossaua. W iluzjonistycznym obramowaniu architektoniczym tzw. kwadraturze zostały umieszczone trzy sceny. Od zachodu przy prospekcie organowym znajdował się parton kościoła św. Jakub Starszy przedstawiony jako tzw. Jeździec Opatrzności wspomagający chrześcijan w walce, przybywający w ostatniej chwili na ratunek. W połowie kościoła było przedstawienie Trójcy Świętej otoczone postaciami apostołów i ewangelistów umieszczonych w fikcyjnej architekturze. Nad ołtarzem głównym znajdowało się przedstawienia Archanioła Michała strącającego diabły do piekła. Kwadratura zastosowana przez malarza była uproszczoną wersją największego dzieła jezuickiego mistrza kwadratury Andrea Pozzo -Apoteozy św. Ignacego w kościele pod tym samym wezwaniem w Rzymie.
W kościele w Chwalęcinie znajdują się figury ocalone ze zniszczonego kościoła. Są to postacie Ojców Kościoła które znajdowały się w ambonie oraz święci z ołtarzy - obecnie w przestrzeni między ołtarzami oraz trzy figury na prospekcie organowym.
W 2005 roku do Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie trafiły XVIII-wieczne figurki św. Ambrożego i św. Augustyna, autorstwa Jana Frei, z kościoła w Osetniku. Do dziś zachowały się także XVIII-wieczne dzwony.
Zobacz też
- Parafia pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
- Jan (Johannes) Lossau
- Ołtarz główny z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
- Dzwony z kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku
- Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
- Jan Chrystian Schmidt
Ciekawostka
- Pomimo, iż kościół w Osetniku jest obecnie w znacznym stopniu zrujnowany, nadal odbywają się w nim nabożeństwa odprawiane przez duchownego z kościoła w Bażynach. Miejsce ołtarza wyznacza znajdujący się na jednej ze ścian zachowany krucyfiks.
Bibliografia
- Chrzanowski, Witold: Ziemia bogata w cenne zabytki / Witold Chrzanowski // „Dziennik Elbląski”. - 23 V 2008, nr 119, dod. „IKAT - Gazeta Braniewska”, nr 21, s. 9.
- Fryta, Karol: Ołówkiem spisane : kolejne eksponaty w Muzeum Warmii i Mazur / Karol Fryta // „Gazeta Olsztyńska”. - 2005, nr 123, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 527, s. 4.
- Katalog zabytków sztuki. T. 2: Województwo elbląskie. Braniewo, Frombork, Orenta i okolice. Z. 1: tekst / pod red. Mariana Arszyńskiego i Mariana Kutznera. - Warszawa : Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 1980. - S. 164-165.
- Zbiory fotograficzne dawnego Urzędu Konserwatora Zabytków w Królewcu. Dokumentacja historycznej prowincji Prusy Wschodnie / IS PAN w Warszawie, Archiwum Państwowe w Olsztynie, Muzeum Warmii i Mazur, Arch-Info Wrocław, Bildarchiv Foto Marburg. Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. - Warszawa : IS PAN.
