Luba Pietnoczko: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Luba1.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
[[Image:Luba 001.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
[[Image:Luba 002.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
 
 
Nauczycielka, hafciarka, pisankarka
 
Nauczycielka, hafciarka, pisankarka
 
  
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Linia 19: Linia 14:
 
[[Category:Sztuka ludowa|Pietnoczko,Luba]]
 
[[Category:Sztuka ludowa|Pietnoczko,Luba]]
 
[[Category:Twórcy ludowi|Pietnoczko,Luba]]
 
[[Category:Twórcy ludowi|Pietnoczko,Luba]]
[[Category:Etnografia|Pietnoczko,Luba]]
 
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Pietnoczko,Luba]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Pietnoczko,Luba]]
 
  [[Category:Powiat węgorzewski|Pietnoczko,Luba]]
 
  [[Category:Powiat węgorzewski|Pietnoczko,Luba]]

Aktualna wersja na dzień 10:41, 2 cze 2015

Nauczycielka, hafciarka, pisankarka

Biografia

Urodziła się po II wojnie światowej we wsi Sambor niedaleko Przemyśla. Jest Ukrainką, która osiadła na Mazurach w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, jako nauczycielka języka ukraińskiego. Zamieszkała w Kalskich Nowinach k. Węgorzewa.

Twórczość

Zajmuje się haftowaniem i pisankarstwem. Kultywuje ukraińskie tradycje ludowe. Swoje umiejętności zdobyła w domu rodzinnym, gdzie haftowała babcia i mama oraz wiele innych samborskich kobiet. Luba Pietnoczko wyhaftowała liczne elementy ubioru, koszule, bluzeczki oraz serwetki, poduszeczki, ręczniki, tkaniny liturgiczne do cerkwi w Węgorzewie. „Wyszywa przeważnie czarnymi i czerwonymi nićmi, a także żółtymi i zielonymi, które uważa się za tradycyjnie używane w ukraińskim hafcie” [1]. Pisanki pisze techniką batikową używając wosku pszczelego. Rozbudowała ornamentykę zdobienia, wzbogaciła kolorystykę. Stosuje chemiczne farby używane do barwienia tkanin. Inspiracje czerpie również z ukraińskich czasopism i albumów wzbogacając własnymi pomysłami. „Pisząc pisankę dla określonej osoby, myśli o niej i o tym, co chciałaby jej przekazać. Z kompozycji symbolicznych wzorów i kolorów tworzy się cała beletrystyka (…) [Luba Pietnoczko mówi] czasami robię to podświadomie, co jest we mnie zakodowane – po prostu, jak dużo się tego robi, to człowiek nieraz nie wie, jak on to zrobił i jak to wyszło, ale jest taka wewnętrzna radość, i to się czuje, że to wyszło dobrze” [2].

Działalność

Współpracuje z Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, gdzie prowadzi warsztaty i uczy sztuki pisania pisanek. Wielokrotnie uczyła dzieci i młodzież w szkołach oraz w cerkwiach. Brała udział w Międzynarodowych Przeglądach Wielkanocnych Widowisk Obrzędowych „Święto Wiosny” organizowanych w Węgorzewie, gdzie prezentowała swoje dzieła oraz prowadziła warsztaty twórczości pisankarskiej.

Bibliografia

  • Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 84-86, 97-99.

Przypisy

  1. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 86
  2. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 98-99