Zofia Sandomierska: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja oczekująca na przejrzenie]
 
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Sandomierska.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
[[Image:Sandomierska 001.jpg|thumb|right|300px| Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]]
 
 
Zajmuje się rękodziełem artystycznym, palmiarka
 
Zajmuje się rękodziełem artystycznym, palmiarka
 
==Biografia==
 
==Biografia==
Urodziła się w czasie II wojny światowej we wsi Wydmusy na Kurpiach, nieopodal Myszyńca. Rodzice Zofii Sandomierskiej byli rolnikami we wsi Rozogi. Następnie ona przejęła gospodarstwo. Oprócz pracy na gospodarstwie, pracowała zawodowo.   
+
Urodziła się w czasie II wojny światowej we wsi Wydmusy na Kurpiach, nieopodal Myszyńca. Rodzice Zofii Sandomierskiej byli rolnikami we wsi [[ewim:Rozogi|Rozogi]]. Następnie ona przejęła gospodarstwo. Oprócz pracy na gospodarstwie, pracowała zawodowo.   
 
==Twórczość==
 
==Twórczość==
 
Prawdziwą twórczością zajęła się na emeryturze. Zainteresowała się robieniem kwiatów z papieru, których początkowo używała do wyrobu palm wielkanocnych, później też do kompozycji kwiatowych na uroczystości rodzinne i imprezy kulturalne.  W 2004 r. wstąpiła do Klubu Seniora przy [[Gminny Ośrodek Kultury w Rozogach|Gminnym Ośrodku Kultury w Rozogach]], gdzie rozwija swoje zainteresowania. Niejednokrotnie członkowie Klubu zespołowo pracują nad palmami i zgłaszają do konkursów jako dzieło wspólne. „Warsztat pracy służący do realizacji tej twórczości jest skromny. Oprócz bibuły i nożyczek używa jeszcze kombinerek do ucinania drucików, jakimi okręca kwiaty. Tymi drucikami przytwierdza kwiaty do kija, gdy układa palmę. Ułatwiają one tworzenie kompozycji kwiatowych w koszach czy naczyniach ceramicznych (…) Przygotowuje też, w zależności od kwiatów pręciki lub „środki”, wykorzystując do tego ścinki z bibuły. Wśród kwiatów preferuje róże, chryzantemy, bratki, narcyzy i stokrotki „ <ref>Beba, Bożena,'' Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 109-110</ref>. Kwiaty wymyśla sama lub podpatruje u koleżanek. Korzysta również z albumów i poradników książkowych.
 
Prawdziwą twórczością zajęła się na emeryturze. Zainteresowała się robieniem kwiatów z papieru, których początkowo używała do wyrobu palm wielkanocnych, później też do kompozycji kwiatowych na uroczystości rodzinne i imprezy kulturalne.  W 2004 r. wstąpiła do Klubu Seniora przy [[Gminny Ośrodek Kultury w Rozogach|Gminnym Ośrodku Kultury w Rozogach]], gdzie rozwija swoje zainteresowania. Niejednokrotnie członkowie Klubu zespołowo pracują nad palmami i zgłaszają do konkursów jako dzieło wspólne. „Warsztat pracy służący do realizacji tej twórczości jest skromny. Oprócz bibuły i nożyczek używa jeszcze kombinerek do ucinania drucików, jakimi okręca kwiaty. Tymi drucikami przytwierdza kwiaty do kija, gdy układa palmę. Ułatwiają one tworzenie kompozycji kwiatowych w koszach czy naczyniach ceramicznych (…) Przygotowuje też, w zależności od kwiatów pręciki lub „środki”, wykorzystując do tego ścinki z bibuły. Wśród kwiatów preferuje róże, chryzantemy, bratki, narcyzy i stokrotki „ <ref>Beba, Bożena,'' Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008, S. 109-110</ref>. Kwiaty wymyśla sama lub podpatruje u koleżanek. Korzysta również z albumów i poradników książkowych.
Linia 14: Linia 12:
  
 
[[Category:Sztuka ludowa|Sandomierska,Zofia]]
 
[[Category:Sztuka ludowa|Sandomierska,Zofia]]
[[Category:Etnografia|Sandomierska,Zofia]]
+
[[Category:Twórcy ludowi|Sandomierska,Zofia]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Sandomierska,Zofia]]
 
  [[Category:Rzemiosło artystyczne|Sandomierska,Zofia]]
 
  [[Category:Powiat szczycieński|Sandomierska,Zofia]]
 
  [[Category:Powiat szczycieński|Sandomierska,Zofia]]
[[Category:1991-2000|Sandomierska,Zofia]]
+
[[Category:Rozogi (gmina wiejska)|Sandomierska,Zofia]]
[[Category:2001-2010|Sandomierska,Zofia]]
+
  [[Category:1990-|Sandomierska,Zofia]]
  [[Category:2011-2020|Sandomierska,Zofia]]
 

Aktualna wersja na dzień 10:40, 2 cze 2015

Zajmuje się rękodziełem artystycznym, palmiarka

Biografia

Urodziła się w czasie II wojny światowej we wsi Wydmusy na Kurpiach, nieopodal Myszyńca. Rodzice Zofii Sandomierskiej byli rolnikami we wsi Rozogi. Następnie ona przejęła gospodarstwo. Oprócz pracy na gospodarstwie, pracowała zawodowo.

Twórczość

Prawdziwą twórczością zajęła się na emeryturze. Zainteresowała się robieniem kwiatów z papieru, których początkowo używała do wyrobu palm wielkanocnych, później też do kompozycji kwiatowych na uroczystości rodzinne i imprezy kulturalne. W 2004 r. wstąpiła do Klubu Seniora przy Gminnym Ośrodku Kultury w Rozogach, gdzie rozwija swoje zainteresowania. Niejednokrotnie członkowie Klubu zespołowo pracują nad palmami i zgłaszają do konkursów jako dzieło wspólne. „Warsztat pracy służący do realizacji tej twórczości jest skromny. Oprócz bibuły i nożyczek używa jeszcze kombinerek do ucinania drucików, jakimi okręca kwiaty. Tymi drucikami przytwierdza kwiaty do kija, gdy układa palmę. Ułatwiają one tworzenie kompozycji kwiatowych w koszach czy naczyniach ceramicznych (…) Przygotowuje też, w zależności od kwiatów pręciki lub „środki”, wykorzystując do tego ścinki z bibuły. Wśród kwiatów preferuje róże, chryzantemy, bratki, narcyzy i stokrotki „ [1]. Kwiaty wymyśla sama lub podpatruje u koleżanek. Korzysta również z albumów i poradników książkowych.

Konkursy i wystawy

Brała udział w wielu konkursach na palmy kurpiowskie, kompozycje kwiatowe. M.in. w XV Konkursie Palmy Wielkanocnej w Rozogach w 2010 r. otrzymała wyróżnienie w kategorii indywidualnej dorosłych a Klub Seniora z Rozóg – drugie miejsce w kategorii zbiorowej dorosłych.

Bibliografia

  1. Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 109-110.

Przypisy

  1. Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach, Olsztyn, 2008, S. 109-110