Dom Pod Kotwicami w Olsztynie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Fot. 1914 rok.<br>Źródło: C. Grabowska, ''Olsztyn na starych pocztówkach'', Olsztyn 2003, s. 343. [[I…”) |
|||
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[Image: dom_pod_kotwicami_olsztyn_3.jpg|thumb|right|200px|Fot. K. Romulewicz 2013 rok.]] | [[Image: dom_pod_kotwicami_olsztyn_3.jpg|thumb|right|200px|Fot. K. Romulewicz 2013 rok.]] | ||
[[Image: dom_pod_kotwicami_olsztyn_4.jpg|thumb|right|200px|Fot. K. Romulewicz 2013 rok.]] | [[Image: dom_pod_kotwicami_olsztyn_4.jpg|thumb|right|200px|Fot. K. Romulewicz 2013 rok.]] | ||
− | |||
− | |||
Zabytek architektury wzniesiony w 1909 roku. | Zabytek architektury wzniesiony w 1909 roku. | ||
Linia 16: | Linia 9: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
− | Właścicielem i budowniczym kamienicy był olsztyński przedsiębiorca budowlany [[ewim:Albert Scholz| Albert Scholz]]. Budynek przeznaczony był na mieszkania wynajmowane zamożnym lokatorom. Zamieszkiwali w niej m.in. radcy olsztyńskiej rejencji, dyrektorzy różnych instytucji, lekarze i nauczyciele. Sam właściciel posesji wraz z rodziną mieszkał przy tej samej ulicy pod numerem 9. Po śmierci [[ewim:Albert Scholz| Alberta | + | Właścicielem i budowniczym kamienicy był olsztyński przedsiębiorca budowlany [[ewim:Albert Scholz| Albert Scholz]]. Budynek przeznaczony był na mieszkania wynajmowane zamożnym lokatorom. Zamieszkiwali w niej m.in. radcy olsztyńskiej rejencji, dyrektorzy różnych instytucji, lekarze i nauczyciele. Sam właściciel posesji wraz z rodziną mieszkał przy tej samej ulicy pod numerem 9. Po śmierci [[ewim:Albert Scholz| Alberta Scholza]] kamienicę odziedziczyła jego żona [[ewim:Anna Scholz| Anna Scholz]]. Po 1945 roku w budynku mieszkali indywidualni lokatorzy, m.in. siostry zakonne. W latach 1950-2002 mieścił się w nim internat, najpierw Liceum Komunikacyjnego (w latach 1945-1951), a następnie Technikum Kolejowego. Mieszkali w nim zarówno uczniowie, jak i nauczyciele. Po likwidacji internatu, władze miasta przekazały kamienicę prokuraturze rejonowej (w październiku 2002 roku). Po przeprowadzonym w kolejnych latach gruntownym remoncie znajduje się tutaj Prokuratura Rejonowa Olsztyn-Południe. |
==Opis== | ==Opis== | ||
Linia 28: | Linia 21: | ||
*''Muzeum w Gazecie'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] [http://www.muzeum.olsztyn.pl/muzeum-w-gazecie,895 www.muzeum.olsztyn.pl] [dostęp 15.10.2013 r.]. | *''Muzeum w Gazecie'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [[Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie]] [http://www.muzeum.olsztyn.pl/muzeum-w-gazecie,895 www.muzeum.olsztyn.pl] [dostęp 15.10.2013 r.]. | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Inne obiekty architektury]] |
− | + | ||
[[Category:Olsztyn]] | [[Category:Olsztyn]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:1801-1918]] |
Aktualna wersja na dzień 09:36, 24 mar 2015
Zabytek architektury wzniesiony w 1909 roku.
Spis treści
Lokalizacja
Kamienica czynszowa wybudowana w Olsztynie przy ulicy Kopernika (niem. Coppernicusstraβe; pod numerem 5), naprzeciwko kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Historia
Właścicielem i budowniczym kamienicy był olsztyński przedsiębiorca budowlany Albert Scholz. Budynek przeznaczony był na mieszkania wynajmowane zamożnym lokatorom. Zamieszkiwali w niej m.in. radcy olsztyńskiej rejencji, dyrektorzy różnych instytucji, lekarze i nauczyciele. Sam właściciel posesji wraz z rodziną mieszkał przy tej samej ulicy pod numerem 9. Po śmierci Alberta Scholza kamienicę odziedziczyła jego żona Anna Scholz. Po 1945 roku w budynku mieszkali indywidualni lokatorzy, m.in. siostry zakonne. W latach 1950-2002 mieścił się w nim internat, najpierw Liceum Komunikacyjnego (w latach 1945-1951), a następnie Technikum Kolejowego. Mieszkali w nim zarówno uczniowie, jak i nauczyciele. Po likwidacji internatu, władze miasta przekazały kamienicę prokuraturze rejonowej (w październiku 2002 roku). Po przeprowadzonym w kolejnych latach gruntownym remoncie znajduje się tutaj Prokuratura Rejonowa Olsztyn-Południe.
Opis
Secesyjna, murowana kamienica wzniesiona została na rzucie litery U. W jej korpusie wyodrębnione zostały: suterena w półkoliście sklepionej wnęce, dwa piętra, mansarda, wieżyczka pokryta kopulastym dachem w prawym narożniku oraz dekorowane loggie. Całość przykrywa wielopołaciowy łamany dach. Fasadę kamienicy zdobią dwie sztukatorsko wykonane kotwice, umieszczone w kolistych medalionach.
Bibliografia
- Piechocki, Stanisław: Dzieje olsztyńskich ulic / Stanisław Piechocki. – Olsztyn : Remix, 1998. – S. 211-213.
- Piotrowska, Joanna: Dom dobrze zakotwiczony / Joanna Piotrowska // „Gazeta Olsztyńska”. – 2004, nr 299, dod. „Olsztyn Dzień po Dniu”, nr 408, s. 7.
Zobacz też
- Muzeum w Gazecie, materiał zamieszczony na stronie internetowej Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie www.muzeum.olsztyn.pl [dostęp 15.10.2013 r.].