Portret Katarzyny Czemy z pałacu w Markowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Charakterystyka)
Linia 23: Linia 23:
  
 
[[Category:Malarstwo]]
 
[[Category:Malarstwo]]
[[Category:Dzieła plastyczne]]
+
[[Category:Obrazy]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Powiat ostródzki]]  
 
[[Category:Powiat ostródzki]]  
 
[[Category:1601-1700]]
 
[[Category:1601-1700]]

Wersja z 10:11, 18 mar 2015

Źródło: de.wikipedia.org
Fragment obrazu.
Źródło: Malarstwo Warmii i Mazur, Olsztyn 1978, il. 69.

Zabytek sztuki malarskiej wykonany w pierwszej połowie XVII wieku, pochodzący z pałacu w Markowie.

Historia

Obraz został namalowany na początku XVII wieku przez Daniela Rose, nadwornego malarza dworu brandenburskiego, prawdopodobnie w okresie między śmiercią artysty około 1620 roku, a jego pracą na rzecz Anny z Kolna, elektorki w Brandenburgii około 1611 roku. Portret Katarzyny Czemy, tak jak i jego pendant, czyli wizerunek Piotra Dohny powstał najpewniej dzięki inicjatywie ich wnuka Fabiana II Dohny, który pośredniczył między malarzem a dworem brandenburskim. Portret pochodzi z Markowa koło Morąga. Obecnie stanowi eksponat w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Opis

Obraz wykonany został techniką olejną na płótnie. Dzieło ma wymiary: 95 x 70 cm. Poddane zostało zabiegom konserwatorskim w 1964 roku. Pierwotnie dzieło było większe i przedstawiało parę małżeńską: Piotra Dohnę i Katarzynę Czemównę. Najprawdopodobniej w XIX wieku obraz został przecięty na dwie części.

Charakterystyka

Portret przedstawia Katarzynę Czema herbu Cema (niem. Catherine von Zehmen), urodzoną około 1520 roku, zmarłą w 1558 roku, córkę wojewody pomorskiego Mikołaja Czemy i Heleny Badeńskiej, matkę ośmiorga synów i córki, od 1532 roku żonę Piotra Dohny. Postać na zachowanym fragmencie obrazu widoczna jest do pasa, jednak wiadomo, że portret pierwotnie ukazywał postać w całości. Przedstawiona została ona na tle wypełnionym kolumną z bogatą czerwono-zieloną draperią w prawym narożu. W pracy tej widoczna jest dbałość artysty o detale i ich ozdobność. Portret przedstawia kobietę o subtelnej twarzy w ciepłej karnacji i regularnych rysach ubraną w fioletowo-czerwoną suknię z ornamentowym haftem i jasnymi wstawkami. Na piersiach widnieje brązowo-złoty medalion, pod szyją natomiast biała koronkowa okazała kryza. Ciemne włosy kobiety udekorowane zostały piórem.

Ciekawostka

Bibliografia

  1. Dawny portret w zbiorach Muzeum Mazurskiego / oprac. Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1965. - S. 34.
  2. Wróblewska, Kamila: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1976. - S. 14, 34, il. 43.