Kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Spychowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | [[Image: | + | [[Image: kosciol_spychowo_1a.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski ]] |
| − | + | [[Image: kosciol_spychowo_2.jpg|thumb|right|250px| Fot. Mieczysław Kalski ]] | |
| − | [[Image: kosciol_spychowo_2.jpg|thumb|right| | + | [[Image: kosciol_spychowo_3.jpg|thumb|right|250px|Fot. Mieczysław Kalski ]] |
| − | |||
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku. | Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku. | ||
Wersja z 09:19, 7 lis 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie wsi Spychowo (niem. Puppen). Wieś położona jest w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno.
Historia
Świątynia ta została wzniesiona na potrzeby wspólnoty kościoła ewangelickiego i była jednym z czternastu kościołów tzw. jubileuszowych – upamiętniających 200-lecie Królestwa Pruskiego. Budowlę wzniesiono według projektu inspektoraWeissteina ze Szczytna; natomiast prace budowlane wykonała firma H. Paula z tego samego miasta. Kamień węgielny położono 9 lipca 1903 roku. W dniu 2 kwietnia 1905 roku odbyło się poświęcenie kościoła. Po drugiej wojnie światowej jeszcze przez wiele lat świątynia służyła ewangelikom. W miarę zmniejszania się liczby ludności tego wyznania, zdecydowano o odsprzedaży budowli kościołowi katolickiemu, co nastąpiło 23 grudnia 1981 roku.
Opis
Jest to kościół nieorientowany, jednonawowy, murowany z czerwonej cegły i posadowiony na kamiennym fundamencie. Wzniesiono go w stylu neogotyckim. W północno-wschodnim narożniku znajduje się wieża ozdobiona ostrołukowymi blendami i nakryta dachem namiotowym. Po przeciwnej stronie usytuowano niższe, płytkie i znacznie węższe od nawy prezbiterium z zakrystią. Elewacje podzielone zostały dwoma rzędami okien, szczyty korpusu, podobnie jak w wieży, udekorowano ostrołukowymi blendami. Wnętrze nawy przykryto pozornym sklepieniem kolebkowym, wzmocnionym poprzecznymi belkami, w prezbiterium zastosowano pozorne sklepienie krzyżowe. Kościół został otoczony drewnianym ogrodzeniem z ceglanymi słupami.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie kościoła jest bardzo skromne. Składa się na nie: neogotycka ambona, umieszczona w ścianie północno-wschodniej i skomunikowana z wieżą empora boczna, witraże w dwóch oknach prezbiterium – o wzorze ornamentalno-kwiatowym, w jednym z nich widnieje Baranek Boży, obrazy C. Buscha z Berlina oraz organy zbudowane przez firmę Brunona Göbela z Królewca. Ciekawym rozwiązaniem jest oryginalna boazeria w kruchcie.
Zobacz też
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 220.
- Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix ; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 117.
