Warmiński Klub Katolików w Olsztynie

Organizacja chrześcijańskiej myśli społecznej, istniejąca w Olsztynie od 1980 r.

Adres

• Rzymskokatolicka Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie
  

ul. Mickiewicza 10
10-509 Olsztyn

Kadry

• Asystenci kościelni – kapelani:
  • ks. infułat Julian Żołnierkiewicz (były)
  • ks. kan. Janusz Wieszczyński
• prezes: Wanda Czerwińska

Cel

• praca nad rozwojem intelektualnym i formacja wewnętrzna członków w oparciu o naukę społeczną Kościoła katolickiego oraz oddziaływanie w tym duchu na całokształt miejscowego środowiska
• zachowanie tradycji narodowej, dobrego obyczaju i katolickiej kultury chrześcijańskiej
• zajmowanie stanowiska w sprawach istotnych dla społeczeństwa i kraju w momentach zagrożenia moralności chrześcijańskiej
• praca ewangelizacyjna w środowisku
• działalność charytatywna

Historia

Stowarzyszenie zarejestrowano 5 grudnia 1980 r. jako Klub Inteligencji Katolickiej w Olsztynie. W 1981 r. został rozwiązany ze względu na stan wojenny, jednak 28 listopada 1988 r. został powtórnie zarejestrowany pod nazwą Warmiński Klub Katolików. Inicjatywę powstania Klubu zawiązano w atmosferze zrywu społecznego. W Olsztynie przy parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa zebrała się grupa zainteresowanych, którzy w porozumieniu z proboszczem parafii, ks. prałatem Julianem Żołnierkiewiczem, przystąpili do opracowania statutu Klubu i podjęli starania o jego formalne zarejestrowanie. Zostało to sfinalizowane decyzją prezydenta miasta z dnia 5 grudnia 1980 r. Statut i działalność Klubu została zaaprobowana przez ks. kardynała Józefa Glempa, ówczesnego biskupa warmińskiego. Pierwszy okres działalności stanowiła głównie praca nad budzeniem świadomości społeczno-politycznej lokalnego środowiska tzw. inteligencji katolickiej oraz praca nad włączeniem się w nurt ogólnopolskiego programu prac Klubów Inteligencji Katolickiej. Przejawiało się to udziałem w krajowych zjazdach KIK-ów i zapraszaniem do Olsztyna prelegentów, reprezentujących katolicką naukę społeczną. Do stolicy Warmii i mazur przyjechali wówczas, m.in.: Andrzej Wielowieyski, Bogdan Cywiński, Andrzej Święcicki, Józefa Hennelowa, Jadwiga Radziwiłł, Wojciech Kętrzyński, Jerzy Turowicz, Stefan Wilkanowicz i Tadeusz Nowakowski-Olsztyński. Zorganizowano też pierwsze Dni Społecznej Nauki Kościoła. 13 lutego 1981 r. zarząd Klubu wraz z ks. Żołnierkiewiczem złożył homagium ks. kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu, co zaowocowało uzyskaniem specjalnego Prymasowskiego błogosławieństwa na działalność klubu. W tym okresie Klub był jedną z niewielu oficjalnie działających organizacji chrześcijańskiej myśli społecznej, z tego też względu na organizowane spotkania i prelekcje przychodziło wiele osób nie należących do Klubu, a nawet nie identyfikujących się z nauką społeczną Kościoła. Pierwszy okres działalności Klubu zamyka decyzja wojewody olsztyńskiego z dnia 15 grudnia 1981 r. zawieszająca działalność Klubu. Klub znajdował się wówczas w gronie niewielu krajowych KIK-ów, które zostały rozwiązane.
Stan wojenny nie wygasił działalności Klubu, a jedynie zmienił formy jego pracy. Członkowie zaangażowali się w działalność duszpasterstwa inteligencji katolickiej (prowadzącym był dotychczasowy kapelan Klubu, ks. Żołnierkiewicz).
Trzeci okres działalności otwiera dzień 28 listopada 1988 r., kiedy powtórnie Klub zarejestrowano w olsztyńskim Urzędzie Wojewódzkim pod nazwą Warmińskiego Klubu Katolików. Priorytetem Klubu stało się m.in. cementowanie związku z regionem, co obrazowała nowa nazwa ze słowem „Warmiński”. Stowarzyszenie przyjęło wtenczas w swe szeregi grupę osób uczestniczących w życiu duszpasterstwa inteligencji, zainteresowanych głównie działalnością społeczną i polityczną. Następnie kandydowali oni w kolejnych wyborach do samorządów oraz do sejmu i senatu, a z czasem wstąpiły do partii politycznych i innego charakteru ruchów społecznych czy np. Akcji Katolickiej.
Opisywany Klub nie zaprzestał swojej działalności formacyjno-społecznej w ramach aktywności olsztyńskiej parafii.

Działalność

• kształtowanie społeczności klubowej poprzez pracę w trakcie cotygodniowych spotkań
• prelekcje, omawianie aktualności krajowych, dyskusja i wypracowanie stanowiska
• kształtowanie formacji wewnętrznej w czasie rekolekcji, czuwań modlitewnych wewnętrznych i w różnych wspólnotach parafialnych oraz w czasie wyjazdów pielgrzymkowych
• rozwijanie wiedzy o kraju ojczystym i jego historii przez pielgrzymki, wycieczki oraz innego rodzaju formy edukacji
• rozwijanie wrażliwości duchowej na potrzebę drugiego człowieka poprzez organizowanie spotkań dla osób starszych i samotnych oraz wyjazdy dla dzieci w środowiskach wiejskich dotkniętych bezrobociem
• włączenie się członków klubu w aktualne życie Kościoła poprzez udział w pracach synodalnych
• propagowanie czytelnictwa poprzez rozprowadzanie książek i prasy religijnej oraz prowadzenie biblioteki

Organizacja

Klub w ciągu roku organizuje średnio:

• kilka (4-6) pielgrzymek (przy uczestnictwie ludzi spoza stowarzyszenia)
• kilka wyjazdów do środowisk parafialnych na czuwania modlitewne
• konkursy wiedzy religijnej, misteria, ogniska
• spotkanie opłatkowe dla osób starszych i samotnych
  

Podstawową formą działalności są cotygodniowe spotkania klubowe połączone z dyskusją, prelekcjami, śpiewem, modlitwą, komentarzem do przeczytanych książek, artykułów prasowych czy obejrzanego filmu. W czasie spotkań klubowych członkowie prowadzą bibliotekę parafialną i kolportaż książek i prasy.

Zobacz też

• podstrona www Klubu: http://www.nspj.com.pl