Marianna Osiecka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „thumb|right|300px|Źródło: Gazeta Olsztyńska” (Wydanie Mazury), 2005, nr 70, dod. „Kurier Gołdapski”, nr 13, s. 13. Artystk…”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:MariannaOsiecka.jpg|thumb|right|300px|Źródło: Gazeta Olsztyńska” (Wydanie Mazury), 2005, nr 70, dod. „Kurier Gołdapski”, nr 13, s. 13. ]] | [[Image:MariannaOsiecka.jpg|thumb|right|300px|Źródło: Gazeta Olsztyńska” (Wydanie Mazury), 2005, nr 70, dod. „Kurier Gołdapski”, nr 13, s. 13. ]] | ||
− | Artystka ludowa zamieszkała w Gołdapi, pisankarka, hafciarka | + | Artystka ludowa zamieszkała w [[ewim:Gołdap|Gołdapi]], pisankarka, hafciarka |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Marianna Osiecka pochodzi z rodziny Pieszków. Urodziła się i mieszkała w okolicach Suchowoli (obecnie województwo podlaskie). W 1947 wraz z rodzicami zamieszkała w Pluszkiejmach, gdzie ojciec był leśnikiem. Ukończyła szkołę podstawową w Gołdapi i podjęła pracę w Dubeninkach w Samopomocy Chłopskiej. Musiała pomóc rodzicom w utrzymaniu ośmiorga rodzeństwa. Pracując dokształcała się. W 1953 roku wyszła za mąż i zamieszkała w Gołdapi. Po odchowaniu dwóch synów Janusza i Krzysztofa w 1961 r. podjęła pracę w Jednostce Wojskowej. W 1992 r. przeszła na emeryturę. Członek Ligi Kobiet oraz klubu seniora „Wrzos” przy Polskim Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Gołdapi. | + | Marianna Osiecka pochodzi z rodziny Pieszków. Urodziła się i mieszkała w okolicach Suchowoli (obecnie województwo podlaskie). W 1947 wraz z rodzicami zamieszkała w Pluszkiejmach, gdzie ojciec był leśnikiem. Ukończyła szkołę podstawową w Gołdapi i podjęła pracę w [[ewim:Dubeninki|Dubeninkach]] w Samopomocy Chłopskiej. Musiała pomóc rodzicom w utrzymaniu ośmiorga rodzeństwa. Pracując dokształcała się. W 1953 roku wyszła za mąż i zamieszkała w Gołdapi. Po odchowaniu dwóch synów Janusza i Krzysztofa w 1961 r. podjęła pracę w Jednostce Wojskowej. W 1992 r. przeszła na emeryturę. Członek Ligi Kobiet oraz klubu seniora „Wrzos” przy Polskim Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Gołdapi. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
Zawsze aktywna we wszelkich pracach społecznych. Brała udział w kursie hafciarstwa dystynkcji oficerskich i robienia beretek medalowych, haftowanych srebrnym i złotym „bajorkiem”. Zajmuje się robótkami ręcznymi, malarstwem i śpiewem, pisankarstwem. Techniki zdobienia pisanek nauczyła się w domu rodzinnym, od mamy. Pisanki pokrywa cienkim woskiem, następnie pokrywa wzorami tworzonymi cienką szpilką osadzona w drewnie. Później barwi w naturalnych farbkach uzyskanych z kory dębowej, cebuli. Rzadziej wykonuje drapanki na skorupkach. Swoje pisanki prezentowała na wielu wystawach, na których zdobywała liczne dyplomy. | Zawsze aktywna we wszelkich pracach społecznych. Brała udział w kursie hafciarstwa dystynkcji oficerskich i robienia beretek medalowych, haftowanych srebrnym i złotym „bajorkiem”. Zajmuje się robótkami ręcznymi, malarstwem i śpiewem, pisankarstwem. Techniki zdobienia pisanek nauczyła się w domu rodzinnym, od mamy. Pisanki pokrywa cienkim woskiem, następnie pokrywa wzorami tworzonymi cienką szpilką osadzona w drewnie. Później barwi w naturalnych farbkach uzyskanych z kory dębowej, cebuli. Rzadziej wykonuje drapanki na skorupkach. Swoje pisanki prezentowała na wielu wystawach, na których zdobywała liczne dyplomy. | ||
Linia 18: | Linia 18: | ||
[[Category:Sztuka ludowa|Osiecka,Marianna]] | [[Category:Sztuka ludowa|Osiecka,Marianna]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Twórcy ludowi|Osiecka,Marianna]] |
[[Category:Powiat gołdapski|Osiecka,Marianna]] | [[Category:Powiat gołdapski|Osiecka,Marianna]] | ||
− | [[Category: | + | [[Category:Gołdap (gmina miejsko-wiejska)|Osiecka,Marianna]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Osiecka,Marianna]] |
− | [[Category: | + | [[Category:1990-|Osiecka,Marianna]] |
− | |||
− | |||
− | |||
− |
Aktualna wersja na dzień 10:23, 4 wrz 2014
Artystka ludowa zamieszkała w Gołdapi, pisankarka, hafciarka
Spis treści
Biografia
Marianna Osiecka pochodzi z rodziny Pieszków. Urodziła się i mieszkała w okolicach Suchowoli (obecnie województwo podlaskie). W 1947 wraz z rodzicami zamieszkała w Pluszkiejmach, gdzie ojciec był leśnikiem. Ukończyła szkołę podstawową w Gołdapi i podjęła pracę w Dubeninkach w Samopomocy Chłopskiej. Musiała pomóc rodzicom w utrzymaniu ośmiorga rodzeństwa. Pracując dokształcała się. W 1953 roku wyszła za mąż i zamieszkała w Gołdapi. Po odchowaniu dwóch synów Janusza i Krzysztofa w 1961 r. podjęła pracę w Jednostce Wojskowej. W 1992 r. przeszła na emeryturę. Członek Ligi Kobiet oraz klubu seniora „Wrzos” przy Polskim Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Gołdapi.
Twórczość
Zawsze aktywna we wszelkich pracach społecznych. Brała udział w kursie hafciarstwa dystynkcji oficerskich i robienia beretek medalowych, haftowanych srebrnym i złotym „bajorkiem”. Zajmuje się robótkami ręcznymi, malarstwem i śpiewem, pisankarstwem. Techniki zdobienia pisanek nauczyła się w domu rodzinnym, od mamy. Pisanki pokrywa cienkim woskiem, następnie pokrywa wzorami tworzonymi cienką szpilką osadzona w drewnie. Później barwi w naturalnych farbkach uzyskanych z kory dębowej, cebuli. Rzadziej wykonuje drapanki na skorupkach. Swoje pisanki prezentowała na wielu wystawach, na których zdobywała liczne dyplomy.
Nagrody i odznaczenia
Za swoją pracę zawodową otrzymała:
- Brązowy Medal „Siły zbrojne w służbie Ojczyzny” (1976)
- Srebrny medal „Siły zbrojne w służbie Ojczyzny” (1982)
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1987)
Bibliografia
- Ratasiewicz, Aleksandra: Mistrzyni od pisanek : życie i praca / Aleksandra Ratasiewicz // „Gazeta Olsztyńska” (Wydanie Mazury). – 2005, nr 70, dod. „Kurier Gołdapski”, nr 13, s. 13.