Konkurs Pamiątkarstwa Mazur i Warmii: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
(Historia)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:pamiyt.jpg|thumb|right|250px|Folder konkursu<br> Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
 
[[Image:pamiyt.jpg|thumb|right|250px|Folder konkursu<br> Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w Olsztynie.
+
Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]].
  
 
==Organizator==
 
==Organizator==
*Wydział Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie
+
*Wydział Kultury Prezydium [[ewim:Wojewódzka Rada narodowa na Warmii i Mazurach|Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie]]
 
*Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie
 
*Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie
  
Linia 14: Linia 14:
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Warmia i Mazury jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”<ref>Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].</ref>.
+
[[ewim:Warmia|Warmia]] i [[ewim:Mazury|Mazury]] jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”<ref>Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].</ref>.
  
 
==Opis==
 
==Opis==
W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. Eugeniusz Zawadzki), jak i artyści (np. [[Krystyna Koziełło-Poklewska]]) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. [[Barbara Brandt]], instruktor ds. plastyki olsztyńskiego [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie| Wojewódzkiego Domu Kultury]]). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – [[Hieronim Skurpski]], dyrektor [[Muzeum Mazurskie w Olsztynie| Muzeum Mazurskiego w Olsztynie]] oraz [[Zofia Hermanowicz]], olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.
+
W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. [[ewim:Eugeniusz Zawadzki|Eugeniusz Zawadzki]]), jak i artyści (np. [[Krystyna Koziełło-Poklewska]]) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. [[Barbara Brandt]], instruktor ds. plastyki olsztyńskiego [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie| Wojewódzkiego Domu Kultury]]). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – [[Hieronim Skurpski]], dyrektor [[Muzeum Mazurskie w Olsztynie| Muzeum Mazurskiego w Olsztynie]] oraz [[Zofia Hermanowicz]], olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.
  
 
==Edycje==
 
==Edycje==
Linia 30: Linia 30:
 
<references/>
 
<references/>
 
[[Category:Konkursy]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Olsztyn]]
 
[[Category:Konkursy]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Olsztyn]]
[[Category:1945-1960]] [[Category:1961-1970]]
+
[[Category:1945-1989]]

Aktualna wersja na dzień 13:53, 31 sie 2014

Folder konkursu
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w Olsztynie.

Organizator

Cele

  • przegląd bieżącej produkcji pamiątkarskiej
  • popularyzacja i rozwój przemysłu pamiątkarskiego
  • ożywienie i spopularyzowanie wzorów regionalnych w nawiązaniu do sztuki ludowej i twórczości pamiątkarskiej
  • podniesienie estetycznego poziomu pamiątek regionalnych
  • rozwiązanie problemu produkcji i zbytu dla wyrobów pamiątkarskich

Historia

Warmia i Mazury jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”[1].

Opis

W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. Eugeniusz Zawadzki), jak i artyści (np. Krystyna Koziełło-Poklewska) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. Barbara Brandt, instruktor ds. plastyki olsztyńskiego Wojewódzkiego Domu Kultury). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – Hieronim Skurpski, dyrektor Muzeum Mazurskiego w Olsztynie oraz Zofia Hermanowicz, olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.

Edycje

Poszczególne edycje opisywanego projektu realizowano co pięć lat:

Bibliografia

  1. Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur. – Olsztyn: „Pojezierze”, 1962.

Przypisy

  1. Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].