Konkurs Pamiątkarstwa Mazur i Warmii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:pamiyt.jpg|thumb|right|250px|Folder konkursu<br> Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] | [[Image:pamiyt.jpg|thumb|right|250px|Folder konkursu<br> Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]] | ||
| − | Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w Olsztynie. | + | Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. |
==Organizator== | ==Organizator== | ||
| − | *Wydział Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie | + | *Wydział Kultury Prezydium [[ewim:Wojewódzka Rada narodowa na Warmii i Mazurach|Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie]] |
*Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie | *Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Warmia i Mazury jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. | + | [[ewim:Warmia|Warmia]] i [[ewim:Mazury|Mazury]] jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”<ref>Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].</ref>. |
==Opis== | ==Opis== | ||
| − | W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. Eugeniusz Zawadzki), jak i artyści (np. [[Krystyna Koziełło-Poklewska]]) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. [[Barbara Brandt]], instruktor ds. plastyki olsztyńskiego [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie| Wojewódzkiego Domu Kultury]]). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – [[Hieronim Skurpski]], dyrektor [[Muzeum Mazurskie w Olsztynie| Muzeum Mazurskiego w Olsztynie]] oraz [[Zofia Hermanowicz]], olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne. | + | W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. [[ewim:Eugeniusz Zawadzki|Eugeniusz Zawadzki]]), jak i artyści (np. [[Krystyna Koziełło-Poklewska]]) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. [[Barbara Brandt]], instruktor ds. plastyki olsztyńskiego [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie| Wojewódzkiego Domu Kultury]]). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – [[Hieronim Skurpski]], dyrektor [[Muzeum Mazurskie w Olsztynie| Muzeum Mazurskiego w Olsztynie]] oraz [[Zofia Hermanowicz]], olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne. |
==Edycje== | ==Edycje== | ||
| Linia 30: | Linia 30: | ||
<references/> | <references/> | ||
[[Category:Konkursy]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Olsztyn]] | [[Category:Konkursy]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Olsztyn]] | ||
| − | [[Category:1945- | + | [[Category:1945-1989]] |
Aktualna wersja na dzień 13:53, 31 sie 2014
Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w Olsztynie.
Spis treści
Organizator
- Wydział Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie
- Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie
Cele
- przegląd bieżącej produkcji pamiątkarskiej
- popularyzacja i rozwój przemysłu pamiątkarskiego
- ożywienie i spopularyzowanie wzorów regionalnych w nawiązaniu do sztuki ludowej i twórczości pamiątkarskiej
- podniesienie estetycznego poziomu pamiątek regionalnych
- rozwiązanie problemu produkcji i zbytu dla wyrobów pamiątkarskich
Historia
Warmia i Mazury jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”[1].
Opis
W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. Eugeniusz Zawadzki), jak i artyści (np. Krystyna Koziełło-Poklewska) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. Barbara Brandt, instruktor ds. plastyki olsztyńskiego Wojewódzkiego Domu Kultury). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – Hieronim Skurpski, dyrektor Muzeum Mazurskiego w Olsztynie oraz Zofia Hermanowicz, olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.
Edycje
Poszczególne edycje opisywanego projektu realizowano co pięć lat:
Bibliografia
- Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur. – Olsztyn: „Pojezierze”, 1962.
Przypisy
- ↑ Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].
