Konkurs Pamiątkarstwa Mazur i Warmii: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
[[Image:pamiyt.jpg|thumb|right|250px|Folder konkursu<br> Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
 
[[Image:pamiyt.jpg|thumb|right|250px|Folder konkursu<br> Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie]]
Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w Olsztynie.
+
Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]].
  
 
==Organizator==
 
==Organizator==
*Wydział Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie
+
*Wydział Kultury Prezydium [[ewim:Wojewódzka Rada narodowa na Warmii i Mazurach|Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie]]
 
*Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie
 
*Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki w Olsztynie
  
Linia 14: Linia 14:
  
 
==Historia==
 
==Historia==
Warmia i Mazury jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. Turystyka dla regionu więc to jedna z podstawowych gałęzi rozwoju gospodarczego, którego efektywną bazę marketingową stanowił przemysł pamiątkarski. W latach 40-tych XX w. nie był on prawie wcale rozwinięty – pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało to ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”<ref>Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].</ref>.  
+
[[ewim:Warmia|Warmia]] i [[ewim:Mazury|Mazury]] jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”<ref>Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].</ref>.
  
 
==Opis==
 
==Opis==
W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. Eugeniusz Zawadzki), jak i artyści (np. [[Krystyna Koziełło-Poklewska]]) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. [[Barbara Brandt]], instruktor ds. plastyki olsztyńskiego [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie| Wojewódzkiego Domu Kultury]]). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – [[Hieronim Skurpski]], dyrektor [[Muzeum Mazurskie w Olsztynie| Muzeum Mazurskiego w Olsztynie]] oraz [[Zofia Hermanowicz]], olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.
+
W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. [[ewim:Eugeniusz Zawadzki|Eugeniusz Zawadzki]]), jak i artyści (np. [[Krystyna Koziełło-Poklewska]]) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. [[Barbara Brandt]], instruktor ds. plastyki olsztyńskiego [[Wojewódzki Dom Kultury w Olsztynie| Wojewódzkiego Domu Kultury]]). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – [[Hieronim Skurpski]], dyrektor [[Muzeum Mazurskie w Olsztynie| Muzeum Mazurskiego w Olsztynie]] oraz [[Zofia Hermanowicz]], olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.
  
 
==Edycje==
 
==Edycje==
Linia 30: Linia 30:
 
<references/>
 
<references/>
 
[[Category:Konkursy]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Olsztyn]]
 
[[Category:Konkursy]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Olsztyn]]
[[Category:1945-1960]] [[Category:1961-1970]]
+
[[Category:1945-1989]]

Aktualna wersja na dzień 14:53, 31 sie 2014

Folder konkursu
Źródło: Ze zbiorów WBP w Olsztynie

Wieloletni projekt artystyczny o charakterze konkursowym, organizowany od 1949 r. w Olsztynie.

Organizator

Cele

  • przegląd bieżącej produkcji pamiątkarskiej
  • popularyzacja i rozwój przemysłu pamiątkarskiego
  • ożywienie i spopularyzowanie wzorów regionalnych w nawiązaniu do sztuki ludowej i twórczości pamiątkarskiej
  • podniesienie estetycznego poziomu pamiątek regionalnych
  • rozwiązanie problemu produkcji i zbytu dla wyrobów pamiątkarskich

Historia

Warmia i Mazury jako region wyposażony w świetne warunki krajobrazowe określane były mianem „zagłębia turystycznego Polski” i przyciągały ogromną ilość turystów z kraju oraz zagranicy. Walory krajobrazowe podkreślała ponadto bogata historia tych ziem, architektura, kultura oraz spuścizna artystyczna ludności rodzimej. W turystyce - jako jednej z podstawowych gałęzi miejscowego rozwoju gospodarczego - efektywną bazą marketingową stanowi przemysł pamiątkarski, jednak w latach 40-tych XX w. w regionie nie był on prawie wcale rozwinięty. Pamiątki produkowali w bardzo małych ilościach w większości chałupnicy oraz twórcy ludowi, co nie rozwiązywało ogólnego zapotrzebowania na masową, tanią, artystyczną pamiątkę regionalną. Potrzeba uporządkowania tej gałęzi produkcji zainspirowała zawiązanie wojewódzkich konkursów na pamiątkę regionalną. Władze województwa w 1949 oraz 1956 r. zainicjowały dwa konkursy pamiątkarskie, jednak nie zostały one ocenione pozytywnie – i nie spełniły zamierzonego celu. „Zamierzenia te nie zostały we właściwy sposób podchwycone ani przez projektantów, ani zaadaptowane przez właściwe komórki, trudniące się wtedy produkcją i upowszechnianiem wyrobów pamiątkarskich (…)”[1].

Opis

W składzie Komitetu Organizacyjnego Konkursu znajdowali się zarówno przedstawiciele olsztyńskich władz (np. Eugeniusz Zawadzki), jak i artyści (np. Krystyna Koziełło-Poklewska) oraz pracownicy olsztyńskich instytucji kultury (np. Barbara Brandt, instruktor ds. plastyki olsztyńskiego Wojewódzkiego Domu Kultury). W Komisji Oceny Konkursu również znajdowali się przedstawiciele tych trzech grup (np. z ramienia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie Józef Fajkowski, jako przedstawiciel instytucji kultury – Hieronim Skurpski, dyrektor Muzeum Mazurskiego w Olsztynie oraz Zofia Hermanowicz, olsztyńska artystka). Konkurs adresowany był do twórców ludowych, plastyków zawodowych, studentów wyższych szkół plastycznych, uczniów i absolwentów techników plastycznych, rzemieślników-chałupników, spółdzielni artystycznych oraz amatorów, zamieszkałych w całej Polsce. W konkursach uwzględniano projekty wykonane własnoręcznie, których koncepcja opierała się na tradycjach regionalnych Warmii i Mazur. Nie zdefiniowano polecanych materiałów do wykonania wzorów – w konkursach prezentowano więc projekty wykonane m.in. z wikliny, rogożyny, słomy, rafii, drewna, metalu, gliny, wełny, lnu, skóry, szkła i mas plastycznych, papieru czy runa leśnego. Zalecano, aby wzory pamiątek miały niewielki rozmiar i nadawały się do masowej produkcji. Ostatecznie wzory nagrodzone zaś przekazano do wykorzystania zakładom produkcyjnym. Laureatom wręczano nagrody pieniężne.

Edycje

Poszczególne edycje opisywanego projektu realizowano co pięć lat:

Bibliografia

  1. Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur. – Olsztyn: „Pojezierze”, 1962.

Przypisy

  1. Hieronim Skurpski /W: Konkurs na Pamiątki z Warmii i Mazur, Olsztyn, 1962, s. [5].