Karolina Bębenkowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Twórczość) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodzona w 1881 r. we wsi | + | Urodzona w 1881 r. we wsi [[ewim:Lesiny Wielkie|Lesiny Wielkie]] ([[ewim:Powiat szczycieński|powiat szczycieński]]). Pracowała w Spółdzielni „Przodownica” w [[ewim:Wielbark|Wielbarku]]. Brak danych na temat daty śmierci. |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Dywaniki-szmaciaki z tradycyjnym ornamentem roślinnym, figuralnym i zwierzęcym oraz geometrycznym, tworzone ze szmatek ciętych w wąskie paski i potem barwionych. Tak spreparowane paski tworzyły wątek na osnowie pakulanej. Przy tradycyjnie stosowanym wzornictwie – w pasy lub romby, rzadziej w kraty – Bębenkowa tworzyła swoje dzieła zdobiąc je wzornictwem wyróżniającym się oryginalnością. Tak więc swoimi dziełami nawiązywała do najbardziej klasycznych szmaciaków (np. wykonanych pod koniec XIX w. przez nestorkę tkaczek ludowych – [[Karolina Sakowska| Karolinę Sakowską]] z Mikuł w powiecie | + | Dywaniki-szmaciaki z tradycyjnym ornamentem roślinnym, figuralnym i zwierzęcym oraz geometrycznym, tworzone ze szmatek ciętych w wąskie paski i potem barwionych. Tak spreparowane paski tworzyły wątek na osnowie pakulanej. Przy tradycyjnie stosowanym wzornictwie – w pasy lub romby, rzadziej w kraty – Bębenkowa tworzyła swoje dzieła zdobiąc je wzornictwem wyróżniającym się oryginalnością. Tak więc swoimi dziełami nawiązywała do najbardziej klasycznych szmaciaków (np. wykonanych pod koniec XIX w. przez nestorkę tkaczek ludowych – [[Karolina Sakowska| Karolinę Sakowską]] z [[ewim:Mikuły|Mikuł]] w [[ewim:Powiat szczycieński|powiecie szczycieńskim), stwarzając równocześnie własny, specyficzny styl – niepowtarzalny a jednocześnie rozpoznawalny. |
==Charakterystyka twórczości== | ==Charakterystyka twórczości== | ||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
#''Katalog wystawy sztuki ludowej Mazur i Warmii''. – Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1955. | #''Katalog wystawy sztuki ludowej Mazur i Warmii''. – Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1955. | ||
| − | [[Category:Sztuka ludowa]] [[Category:Rzemiosło artystyczne]] [[Category:Powiat szczycieński]] [[Category: | + | [[Category:Sztuka ludowa|Bębenkowa, Karolina]] |
| + | [[Category:Twórcy ludowi|Bębenkowa,Karolina]] | ||
| + | [[Category:Rzemiosło artystyczne|Bębenkowa, Karolina]] | ||
| + | [[Category:Powiat szczycieński|Bębenkowa, Karolina]] | ||
| + | [[Category:Wielbark (gmina wiejska)|Bębenkowa, Karolina]] | ||
| + | [[Category:1945-1989|Bębenkowa, Karolina]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:03, 29 sie 2014
(1881-?) – tkaczka ludowa, artystka-amatorka (specjalność – szmaciaki)
Biografia
Urodzona w 1881 r. we wsi Lesiny Wielkie (powiat szczycieński). Pracowała w Spółdzielni „Przodownica” w Wielbarku. Brak danych na temat daty śmierci.
Twórczość
Dywaniki-szmaciaki z tradycyjnym ornamentem roślinnym, figuralnym i zwierzęcym oraz geometrycznym, tworzone ze szmatek ciętych w wąskie paski i potem barwionych. Tak spreparowane paski tworzyły wątek na osnowie pakulanej. Przy tradycyjnie stosowanym wzornictwie – w pasy lub romby, rzadziej w kraty – Bębenkowa tworzyła swoje dzieła zdobiąc je wzornictwem wyróżniającym się oryginalnością. Tak więc swoimi dziełami nawiązywała do najbardziej klasycznych szmaciaków (np. wykonanych pod koniec XIX w. przez nestorkę tkaczek ludowych – Karolinę Sakowską z Mikuł w [[ewim:Powiat szczycieński|powiecie szczycieńskim), stwarzając równocześnie własny, specyficzny styl – niepowtarzalny a jednocześnie rozpoznawalny.
Charakterystyka twórczości
Cechy wyróżniające dywany-szmaciaki Bębenkowej:
- wyjątkowy dobór kolorystyki (najchętniej stosowane kolory – intensywny niebieski i zielony)
- stosowanie osnowy barwionej, która w rezultacie tworzy barwy złamane
- specyficzny układ kolorystyczny w kompozycji tkaniny – oryginalne przeplatanie odmiennych barwnych pól
- ulubiona ornamentyka:
- ptaki
- kwiaty
- romby.
Prace Bębenkowej znajdują się w zbiorach Oddziału Muzeum Warmii i Mazur w Szczytnie oraz we wzorcowni CPLiA. Tkaniny artystki były również wystawiane na ekspozycjach tematycznych w Muzeum Warmii i Mazur (ówczesnym Muzeum Mazurskim) w Olsztynie, m.in. w 1960 r. (co zostało udokumentowane).
Nagrody
1955 r. - 3. nagroda, przyznana przez Ministerstwo Kultury i Sztuki na wystawie „Sztuka ludowa Mazur i Warmii” (za szmaciaki)
Bibliografia
- Orynżyna, Janina: CPLiA na Ziemiach Północnych : sztuka ludowa województw: olsztyńskiego i gdańskiego / tekst Janina Orynżyna, oprac. graf. Maria Radomska, fot. Tadeusz Jankowski, Alojzy Kuraczyk, Tadeusz Cichowicz. – Olsztyn: Muzeum Mazurskie, 1960. – S. 8.
- Katalog wystawy sztuki ludowej Mazur i Warmii. – Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1955.
