Jan Szefler: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się w 1914 r. w Gródkach w rodzinie robotnika rolnego. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną, naukę kontynuował w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie. Tam też uczęszczał do kółka krajoznawczego, chóru szkolnego, grał też w orkiestrze dętej i smyczkowej. Wraz z [[T. Nowicki| T. Łowickim]] opracował monografię wsi Wysoka. W 1934 r. ukończył seminarium, następnie odbył obowiązkową służbę wojskową w Baonie Podchorążych Rezerwy w Zambrowie. W 1936 r. zaczął pracować jako nauczyciel kontraktowy w Nowym Zieluniu, potem zaś w Małym Łęcku. Był członkiem Związku Mazurów w Działdowie. W 1937 został zatrudniony na etacie nauczyciela w szkole w Filipicach, gdzie pracował aż do wybuchu wojny. Walczył w kampanii wrześniowej ‘1939 (m.in. brał udział w walkach nad Bugiem, w Brześciu i okręgu brzeskim). Po kapitulacji ukrywał się ścigany przez gestapo, krążąc po powiecie mławskim oraz samej Mławie – pracował wówczas jako robotnik, udzielał się również w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu wrócił do rodzinnych Gródek i tam zorganizował szkołę ( jeszcze przed zakończeniem wojny, w marcu 1945 r. funkcjonowały już 4 klasy). Jednocześnie pomagał założyć szkołę w gminie Płośnica. W Gródkach stał się jednym ze współzałożycieli Szkoły Rolniczej. Był aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, a przez 25 lat – członkiem Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Działdowie. Został współorganizatorem – i przez wiele lat prezes – [[Towarzystwo Miłośników Ziemi Działdowskiej| Towarzystwa Miłośników Ziemi Działdowskiej]]. Przez wiele lat pracował w rodzinnych Gródkach jako nauczyciel (będąc jednocześnie kierownikiem placówki). W 1972 r. odszedł na emeryturę i zamieszkał w Działdowie. Zmarł w 1996 r. | + | Urodził się w 1914 r. w Gródkach w rodzinie robotnika rolnego. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną, naukę kontynuował w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w [[ewim:Działdowo|Działdowie]]. Tam też uczęszczał do kółka krajoznawczego, chóru szkolnego, grał też w orkiestrze dętej i smyczkowej. Wraz z [[T. Nowicki| T. Łowickim]] opracował monografię wsi Wysoka. W 1934 r. ukończył seminarium, następnie odbył obowiązkową służbę wojskową w Baonie Podchorążych Rezerwy w Zambrowie. W 1936 r. zaczął pracować jako nauczyciel kontraktowy w Nowym Zieluniu, potem zaś w Małym Łęcku. Był członkiem [[ewim:Związek Mazurów w Działdowie|Związku Mazurów w Działdowie]]. W 1937 został zatrudniony na etacie nauczyciela w szkole w Filipicach, gdzie pracował aż do wybuchu wojny. Walczył w kampanii wrześniowej ‘1939 (m.in. brał udział w walkach nad Bugiem, w Brześciu i okręgu brzeskim). Po kapitulacji ukrywał się ścigany przez gestapo, krążąc po powiecie mławskim oraz samej Mławie – pracował wówczas jako robotnik, udzielał się również w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu wrócił do rodzinnych Gródek i tam zorganizował szkołę ( jeszcze przed zakończeniem wojny, w marcu 1945 r. funkcjonowały już 4 klasy). Jednocześnie pomagał założyć szkołę w gminie Płośnica. W Gródkach stał się jednym ze współzałożycieli Szkoły Rolniczej. Był aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, a przez 25 lat – członkiem Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Działdowie. Został współorganizatorem – i przez wiele lat prezes – [[Towarzystwo Miłośników Ziemi Działdowskiej| Towarzystwa Miłośników Ziemi Działdowskiej]]. Przez wiele lat pracował w rodzinnych Gródkach jako nauczyciel (będąc jednocześnie kierownikiem placówki). W 1972 r. odszedł na emeryturę i zamieszkał w Działdowie. Zmarł w 1996 r. |
==Publikacje== | ==Publikacje== | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
#Wółkiewicz, Waldemar: ''Losy niektórych absolwentów Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Działdowie'' / Waldemar Wółkiewicz // „Rocznik Dziadowski”. – T. VI, (2005), s. 20-39. | #Wółkiewicz, Waldemar: ''Losy niektórych absolwentów Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Działdowie'' / Waldemar Wółkiewicz // „Rocznik Dziadowski”. – T. VI, (2005), s. 20-39. | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Szefler,Jan]] |
| + | [[Category:Działacze społeczni|Szefler,Jan]] | ||
| + | [[Category:Powiat działdowski|Szefler,Jan]] | ||
| + | [[Category:Działdowo|Szefler,Jan]] | ||
| + | [[Category:Prusy Wschodnie|Szefler,Jan]] | ||
| + | [[Category:1919-1944|Szefler,Jan]] | ||
| + | [[Category:1945-1989|Szefler,Jan]] | ||
| + | [[Category:1990-|Szefler,Jan]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:08, 7 sie 2014
(1914-1996) – nauczyciel, działacz społeczny
Spis treści
Biografia
Urodził się w 1914 r. w Gródkach w rodzinie robotnika rolnego. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę powszechną, naukę kontynuował w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie. Tam też uczęszczał do kółka krajoznawczego, chóru szkolnego, grał też w orkiestrze dętej i smyczkowej. Wraz z T. Łowickim opracował monografię wsi Wysoka. W 1934 r. ukończył seminarium, następnie odbył obowiązkową służbę wojskową w Baonie Podchorążych Rezerwy w Zambrowie. W 1936 r. zaczął pracować jako nauczyciel kontraktowy w Nowym Zieluniu, potem zaś w Małym Łęcku. Był członkiem Związku Mazurów w Działdowie. W 1937 został zatrudniony na etacie nauczyciela w szkole w Filipicach, gdzie pracował aż do wybuchu wojny. Walczył w kampanii wrześniowej ‘1939 (m.in. brał udział w walkach nad Bugiem, w Brześciu i okręgu brzeskim). Po kapitulacji ukrywał się ścigany przez gestapo, krążąc po powiecie mławskim oraz samej Mławie – pracował wówczas jako robotnik, udzielał się również w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu wrócił do rodzinnych Gródek i tam zorganizował szkołę ( jeszcze przed zakończeniem wojny, w marcu 1945 r. funkcjonowały już 4 klasy). Jednocześnie pomagał założyć szkołę w gminie Płośnica. W Gródkach stał się jednym ze współzałożycieli Szkoły Rolniczej. Był aktywnym działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, a przez 25 lat – członkiem Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Działdowie. Został współorganizatorem – i przez wiele lat prezes – Towarzystwa Miłośników Ziemi Działdowskiej. Przez wiele lat pracował w rodzinnych Gródkach jako nauczyciel (będąc jednocześnie kierownikiem placówki). W 1972 r. odszedł na emeryturę i zamieszkał w Działdowie. Zmarł w 1996 r.
Publikacje
- Kronika wsi Gródki
- Kronika Szkoły Podstawowej w Gródkach
- pierwsza powojenna monografia Działdowo (współautorstwo)
Nagrody i odznaczenia
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego
- Medal Edukacji Narodowej
Bibliografia
- Wółkiewicz, Waldemar: Losy niektórych absolwentów Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Działdowie / Waldemar Wółkiewicz // „Rocznik Dziadowski”. – T. VI, (2005), s. 20-39.
