Johannes Bobrowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Added tag: '1961-1970') |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | (1917-1965) poeta i prozaik zaliczany do najwybitniejszych powojennych pisarzy niemieckich | + | (1917-1965) - poeta i prozaik zaliczany do najwybitniejszych powojennych pisarzy niemieckich |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | + | Urodzony 9 kwietnia 1917 r. w Tylży. Syn urzędnika kolejowego. Dzieciństwo spędził w Grudziądzu i [[ewim:Kętrzyn|Kętrzynie]]. Uczył się w królewieckim gimnazjum, tam też studiował historię sztuki i germanistykę na Albertynie. W 1938 r. rodzina Bobrowskich (wraz z Johannesem) przeniosła się do Berlina. Tam pisarz związał się z Kościołem Wyznającym (Bekennende Kirche). Podczas wojny wszedł w szeregi Wehrmachtu i w końcowej fazie działań wojennych dostał się do rosyjskiej niewoli. Odzyskał wolność w 1949 r. W Berlinie zaczął pracować w wydawnictwie Luzie Groszer, a w 1959 r. został redaktorem naczelnym oficyny wschodnioniemieckiego CDU, Union Verlag. Związany z „Grupą 47”. Zmarł 2 września 1965 r. w Berlinie. | |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Bobrowski zadebiutował jako poeta w 1941 r. na ziemi rosyjskiej. Swoje drukował przy pomocy Izy Siedel w czasopiśmie „Das Innere Reich”. W 1956 r. napisał książkę dla młodzieży | + | Bobrowski zadebiutował jako poeta w 1941 r. na ziemi rosyjskiej. Swoje drukował przy pomocy Izy Siedel w czasopiśmie „Das Innere Reich”. W 1956 r. napisał książkę dla młodzieży ''Hans Clauert, der märksische Eulenspiegel''. W 1961 r. ukazał się pierwszy tom jego wierszy – ''Sarmatische Zeit'', a w 1962 r. drugi – ''Stattenland Strome''. W 1963 r. powstała pierwsza z jego powieści dla dorosłych ''Levis Mühle. 34 Sätze über meinen Grossvater'' (w 1967 r. wyd. polskie), natomiast w 1966 r. druga – ''Litauische Claviere'' (w 1969 r. wydanie polskie). Pisał również opowiadania – ich przekłady w języku polskim ukazały się (w większości) w almanachu ''Uczta myszy i inne opowiadania'' (wyd. 1968 r.). Pośmiertnie wydano jeszcze dwa tomiki wierszy Bobrowskiego (oba w przekładzie Eugeniusza Wachowiaka). |
Jako inspiratorów i mistrzów stylu Bobrowskiego uznaje się Richarda Hamanna (Bobrowski uznawał jego poglądy – iż „język jest połączeniem pierwiastków intelektualnych i zmysłowych, a poezja pramową ludzkiego rodu”, i chciał nawet napisać o nim książkę), Johanna Gottfrieda Herdera oraz Alfreda Brusta (pobudził w Bobrowskim ciekawość poznania historii i kultury rodzinnych Prus). | Jako inspiratorów i mistrzów stylu Bobrowskiego uznaje się Richarda Hamanna (Bobrowski uznawał jego poglądy – iż „język jest połączeniem pierwiastków intelektualnych i zmysłowych, a poezja pramową ludzkiego rodu”, i chciał nawet napisać o nim książkę), Johanna Gottfrieda Herdera oraz Alfreda Brusta (pobudził w Bobrowskim ciekawość poznania historii i kultury rodzinnych Prus). | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| − | #Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi : twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. - Olsztyn : Książnica Polska, 1999. - S. 18-19. | + | #Chłosta, Jan: ''Więksi i najwięksi : twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'' / Jan Chłosta. - Olsztyn : Książnica Polska, 1999. - S. 18-19. |
| − | + | [[Category:Pisarze i poeci|Bobrowski,Johannes]] [[Category:Literatura|Bobrowski,Johannes]] | |
| − | [[Category: | + | [[Category:Powiat kętrzyński|Bobrowski,Johannes]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:Kętrzyn|Bobrowski,Johannes]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:Prusy Wschodnie|Bobrowski,Johannes]] |
| + | [[Category:1919-1944|Bobrowski,Johannes]] | ||
| + | [[Category:1945-1989|Bobrowski,Johannes]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:19, 6 sie 2014
(1917-1965) - poeta i prozaik zaliczany do najwybitniejszych powojennych pisarzy niemieckich
Spis treści
Biografia
Urodzony 9 kwietnia 1917 r. w Tylży. Syn urzędnika kolejowego. Dzieciństwo spędził w Grudziądzu i Kętrzynie. Uczył się w królewieckim gimnazjum, tam też studiował historię sztuki i germanistykę na Albertynie. W 1938 r. rodzina Bobrowskich (wraz z Johannesem) przeniosła się do Berlina. Tam pisarz związał się z Kościołem Wyznającym (Bekennende Kirche). Podczas wojny wszedł w szeregi Wehrmachtu i w końcowej fazie działań wojennych dostał się do rosyjskiej niewoli. Odzyskał wolność w 1949 r. W Berlinie zaczął pracować w wydawnictwie Luzie Groszer, a w 1959 r. został redaktorem naczelnym oficyny wschodnioniemieckiego CDU, Union Verlag. Związany z „Grupą 47”. Zmarł 2 września 1965 r. w Berlinie.
Twórczość
Bobrowski zadebiutował jako poeta w 1941 r. na ziemi rosyjskiej. Swoje drukował przy pomocy Izy Siedel w czasopiśmie „Das Innere Reich”. W 1956 r. napisał książkę dla młodzieży Hans Clauert, der märksische Eulenspiegel. W 1961 r. ukazał się pierwszy tom jego wierszy – Sarmatische Zeit, a w 1962 r. drugi – Stattenland Strome. W 1963 r. powstała pierwsza z jego powieści dla dorosłych Levis Mühle. 34 Sätze über meinen Grossvater (w 1967 r. wyd. polskie), natomiast w 1966 r. druga – Litauische Claviere (w 1969 r. wydanie polskie). Pisał również opowiadania – ich przekłady w języku polskim ukazały się (w większości) w almanachu Uczta myszy i inne opowiadania (wyd. 1968 r.). Pośmiertnie wydano jeszcze dwa tomiki wierszy Bobrowskiego (oba w przekładzie Eugeniusza Wachowiaka). Jako inspiratorów i mistrzów stylu Bobrowskiego uznaje się Richarda Hamanna (Bobrowski uznawał jego poglądy – iż „język jest połączeniem pierwiastków intelektualnych i zmysłowych, a poezja pramową ludzkiego rodu”, i chciał nawet napisać o nim książkę), Johanna Gottfrieda Herdera oraz Alfreda Brusta (pobudził w Bobrowskim ciekawość poznania historii i kultury rodzinnych Prus).
Nagrody i odznaczenia
- 1962 r. – nagroda „Grupy 47”
Bibliografia
- Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi : twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. - Olsztyn : Książnica Polska, 1999. - S. 18-19.
