Karl Hermann Buch: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | (1910-1988) malarz | + | (1910-1988) - malarz |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | + | Urodzony 26 czerwca 1910 r. w [[ewim:Olecko|Olecku]]. Aby zadowolić swojego ojca, zaczął studiować prawo, ukończył je – i ostatecznie zaczął pracować w olsztyńskim Sądzie Krajowym jako asesor. Pod koniec lat trzydziestych, po dojściu Hitlera do władzy, sam zrezygnował z pracy w sądownictwie ze względu na przekonania polityczne (był republikaninem). W 1933 r. wstąpił do Państwowej Szkoły Artystycznej w Królewcu, aby rozwijać talent malarski. Ekspozycje obrazów Bucha zwróciły uwagę krytyki artystycznej [[ewim:Królewiec|Królewca]]. W 1942 r. został wcielony do Wehrmachtu. Po roku służby z racji wykształcenia i doświadczenia prawniczego otrzymał skierowanie do administracji wojskowej w Stuttgarcie. Zmarł 11 sierpnia 1988 r. w Wiesbaden. | |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Był uczeniem mistrzów malarskich Partikla i Bischoffa. Jego twórczość cechowało to, iż malarz nie odtwarzał rzeczywistości tak, jak ją rejestrował – realistycznie – lecz przez pryzmat subiektywnego odbioru i pojmowania. Jego dzieł nie można nazwać radosnymi, uspokajającymi czy statycznymi. Na przykładzie Bucha można obserwować też, jak wielki wpływ na twórczość artystyczną może mieć biografia - u opisywanego rolę takiego fatum przejął wypadek tramwajowy, w którym Buch uczestniczył. Co prawda przezwyciężył załamanie nerwowe i późniejszą depresję dzięki troskliwej opiece żony Elizabeth, jednak wewnętrzne zranienie odbiło się na jego obrazach. Świat, a zwłaszcza twarze ludzi, zdaje się na nich być „inny”, transformowany, wręcz zdeformowany, jakby okaleczony. Jego | + | Był uczeniem mistrzów malarskich Partikla i Bischoffa. Jego twórczość cechowało to, iż malarz nie odtwarzał rzeczywistości tak, jak ją rejestrował – realistycznie – lecz przez pryzmat subiektywnego odbioru i pojmowania. Jego dzieł nie można nazwać radosnymi, uspokajającymi czy statycznymi. Na przykładzie Bucha można obserwować też, jak wielki wpływ na twórczość artystyczną może mieć biografia - u opisywanego rolę takiego fatum przejął wypadek tramwajowy, w którym Buch uczestniczył. Co prawda przezwyciężył załamanie nerwowe i późniejszą depresję dzięki troskliwej opiece żony Elizabeth, jednak wewnętrzne zranienie odbiło się na jego obrazach. Świat, a zwłaszcza twarze ludzi, zdaje się na nich być „inny”, transformowany, wręcz zdeformowany, jakby okaleczony. Jego twórczość cechuje również wyraźne naznaczenie traumatycznymi przeżyciami wojennymi, co potwierdzają tytuły obrazów: „Rosjanie w niewoli”, „Egzekucja”, „Nalot”, „Przed rozstrzelaniem”. W pracach Bucha daje się również zauważyć wiele reminiscencji twórczości Joyce’a i Kafki. Częstokroć modelką dzieł była Elizabeth.<br> |
Buch uchodzi w Niemczech za przedstawiciela realizmu krytycznego. | Buch uchodzi w Niemczech za przedstawiciela realizmu krytycznego. | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
#Chłosta, Jan: ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'' / Jan Chłosta. – Olsztyn: Książnica Polska, 1999. - S. 22. | #Chłosta, Jan: ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'' / Jan Chłosta. – Olsztyn: Książnica Polska, 1999. - S. 22. | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:Malarze|Buch, Karl Hermann]] [[Category:Malarstwo|Buch, Karl Hermann]] [[Category:Powiat olecki|Buch, Karl Hermann]] [[Category:Olecko (gmina miejsko-wiejska)|Buch, Karl Hermann]][[Category:1919-1944|Buch, Karl Hermann]] [[Category:1945-1989|Buch, Karl Hermann]] |
Aktualna wersja na dzień 11:47, 30 lip 2014
(1910-1988) - malarz
Biografia
Urodzony 26 czerwca 1910 r. w Olecku. Aby zadowolić swojego ojca, zaczął studiować prawo, ukończył je – i ostatecznie zaczął pracować w olsztyńskim Sądzie Krajowym jako asesor. Pod koniec lat trzydziestych, po dojściu Hitlera do władzy, sam zrezygnował z pracy w sądownictwie ze względu na przekonania polityczne (był republikaninem). W 1933 r. wstąpił do Państwowej Szkoły Artystycznej w Królewcu, aby rozwijać talent malarski. Ekspozycje obrazów Bucha zwróciły uwagę krytyki artystycznej Królewca. W 1942 r. został wcielony do Wehrmachtu. Po roku służby z racji wykształcenia i doświadczenia prawniczego otrzymał skierowanie do administracji wojskowej w Stuttgarcie. Zmarł 11 sierpnia 1988 r. w Wiesbaden.
Twórczość
Był uczeniem mistrzów malarskich Partikla i Bischoffa. Jego twórczość cechowało to, iż malarz nie odtwarzał rzeczywistości tak, jak ją rejestrował – realistycznie – lecz przez pryzmat subiektywnego odbioru i pojmowania. Jego dzieł nie można nazwać radosnymi, uspokajającymi czy statycznymi. Na przykładzie Bucha można obserwować też, jak wielki wpływ na twórczość artystyczną może mieć biografia - u opisywanego rolę takiego fatum przejął wypadek tramwajowy, w którym Buch uczestniczył. Co prawda przezwyciężył załamanie nerwowe i późniejszą depresję dzięki troskliwej opiece żony Elizabeth, jednak wewnętrzne zranienie odbiło się na jego obrazach. Świat, a zwłaszcza twarze ludzi, zdaje się na nich być „inny”, transformowany, wręcz zdeformowany, jakby okaleczony. Jego twórczość cechuje również wyraźne naznaczenie traumatycznymi przeżyciami wojennymi, co potwierdzają tytuły obrazów: „Rosjanie w niewoli”, „Egzekucja”, „Nalot”, „Przed rozstrzelaniem”. W pracach Bucha daje się również zauważyć wiele reminiscencji twórczości Joyce’a i Kafki. Częstokroć modelką dzieł była Elizabeth.
Buch uchodzi w Niemczech za przedstawiciela realizmu krytycznego.
Bibliografia
- Chłosta Jan: Artysta z Olecka / Jan Chłosta // "Gazeta Olsztyńska". - 1997, nr 116, s. 4.
- Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn: Książnica Polska, 1999. - S. 22.
