Eduard Bischoff: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 5: | Linia 5: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 25 stycznia 1890 r. w Królewcu w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w Lidzbarku Warmińskim. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Iławce Pruskiej i w Olsztynku, realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest. | + | Urodził się 25 stycznia 1890 r. w [[ewim:Królewiec|Królewcu]] w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w [[ewim:Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w [[ewim:Iławka|Iławce Pruskiej]] i w [[ewim:Olsztynek|Olsztynku]], realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: ''Die Kuste von Nidden im Abendschein'' (''Nadbrzeże w Nidzie wieczorem''), ''Kuhe auf der Nehrung'' (''Krowy w wodzie''), ''Der Mond uber dem Haff'' (''Księżyc nad Mierzeją''). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – [[Lovis Corinth |Lovisem Corinthem]], innym malarzem z Prus Wschodnich. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen. | + | Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: ''Die Kuste von Nidden im Abendschein'' (''Nadbrzeże w Nidzie wieczorem''), ''Kuhe auf der Nehrung'' (''Krowy w wodzie''), ''Der Mond uber dem Haff'' (''Księżyc nad Mierzeją''). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – [[Lovis Corinth |Lovisem Corinthem]], innym malarzem z [[ewim:Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]]. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
[[Category:Malarze|Bischoff,Eduard]] | [[Category:Malarze|Bischoff,Eduard]] | ||
[[Category:Malarstwo|Bischoff,Eduard]] | [[Category:Malarstwo|Bischoff,Eduard]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:1801-1918|Bischoff,Eduard]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1919-1944|Bischoff,Eduard]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Bischoff,Eduard]] |
Wersja z 12:18, 29 lip 2014
(1890-1974) - malarz
Spis treści
Biografia
Urodził się 25 stycznia 1890 r. w Królewcu w rodzinie kupieckiej Hermanna Otto i Eleonory Kathrine z domu Dreyer. Po przedwczesnej śmierci ojca uczęszczał do szkoły w Lidzbarku Warmińskim. W latach 1906-1907 uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Iławce Pruskiej i w Olsztynku, realizując życzenie ojca. W 1909 r. odbył dłuższą podróż do Włoch, zwiedził Szwajcarię. Przebywał w Stuttgarcie, Monachium i Frankfurcie nad Menem. Nawiązane kontakty z ludźmi sztuki zdecydowały o tym, że w 1910 podjął studia w Królewieckiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ludwiga Dettmanna. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska. W 1923 r. osiadł w Królewcu. W 1936 r. został profesorem w Państwowej Szkole Artystycznej w Królewcu (dawna Akademia Sztuk Pięknych). Po 1945 r. osiadł w Holxen, a od 1948 r. w Gelsenkirchen. Zmarł 4 stycznia 1974 r. w Soest.
Działalność
Pod wpływem Ludwiga Detmanna w 1919 r. podjął się pracy nad monumentalnym pomnikiem poświęconym ofiarom I wojny światowej. Po osiedleniu się w Królewcu w 1923 r. artysta otworzył tam pracownię. Często nawiązywał do motywów wschodniopruskich. Malował na Mierzei Kurońskiej. Z jego obrazów zachowały się m.in.: Die Kuste von Nidden im Abendschein (Nadbrzeże w Nidzie wieczorem), Kuhe auf der Nehrung (Krowy w wodzie), Der Mond uber dem Haff (Księżyc nad Mierzeją). W 1924 r. zetknął się dwukrotnie z ekspresjonistą – Lovisem Corinthem, innym malarzem z Prus Wschodnich. Pilnie studiował jego dzieła. Dlatego w obrazach Bischoffa odnaleźć można tak wiele elementów tego kierunku. W latach 30-tych wyjeżdżał do Włoch, Francji, Belgii, Holandii i Szwecji. Jakiś czas przebywał też w Afryce, dzięki czemu wzbogacił swoje dzieła nowymi motywami. Obok obrazów olejnych, akwarel, uprawiał malarstwo ścienne, na szkle i ceramice. W 1949 r. miał swoją pierwszą wystawę w Gelsenkirchen. W 1960 r. otrzymał Nagrodę Miasta Gelsenkirchen.
Bibliografia
- Chłosta, Jan: Biografie Niemców z Prus Wschodnich : Leksykon / Jan Chłosta. – Olsztyn : SQL, 2010. – S. 22.
- Chłosta, Jan: Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1999. – S. 17-18.
Zobacz też
- Więcej prac Eduarda Bischoffa na stronie miasta Gelsenkirchen www.gelsenkirchener-geschichten.de
