Tadeusz Borowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Added tag: 'Powiat mrągowski') |
|||
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | [[Image:borowski_tadeusz_foto.jpg|thumb|right|250px|Źródło: Archiwum prywatne Krzysztofa Borowskiego.]] | ||
[[Image:borowskit.jpg|thumb|right|200px|''Kościółek z Zaleszczykach''. Sucha igła.<br>Źródło: ''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego'', Olsztyn, Wojewódzki Dom Kultury, 1985, s. 13.]] | [[Image:borowskit.jpg|thumb|right|200px|''Kościółek z Zaleszczykach''. Sucha igła.<br>Źródło: ''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego'', Olsztyn, Wojewódzki Dom Kultury, 1985, s. 13.]] | ||
− | + | [[Image:borowski_tadeusz_praca.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Archiwum prywatne Krzysztofa Borowskiego.]] | |
(1901–1982) – pedagog, instruktor plastyki, malarz, grafik, rysownik | (1901–1982) – pedagog, instruktor plastyki, malarz, grafik, rysownik | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | Urodził się 12 maja 1901 r. Przed II wojną światową uczył się malarstwa w szkole Józefa Mehoffera. W 1948 r. przyjechał do Mrągowa i tu osiadł na stałe. Zmarł 6 grudnia 1982 r. | + | Urodził się 12 maja 1901 r. w Zaleszczykach. Przed II wojną światową uczył się malarstwa w szkole Józefa Mehoffera w Krakowie. W okresie studiów zawiązał kontakty z innymi artystami m.in. z Henrykiem Uziembło i Jadwigą Simon-Pietkiewicz. W czasie II wojny światowej pracował jako malarz artysta w Sztabie 2 Armii Wojska Polskiego. W 1948 r. przyjechał do [[ewim:Mrągowo|Mrągowa]] i tu osiadł na stałe. Podjął pracę jako nauczyciel rysunku w miejscowym gimnazjum. Po wielu latach pracy na rzecz upowszechniania sztuki, w 1967 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 6 grudnia 1982 r. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
− | + | 6 maja 1952 r. wspólnie z [[Henryk Gudelis |Henrykiem Gudelisem]] założył Państwowe Ognisko Plastyczne w Mrągowie. Był instruktorem plastyki w [[Młodzieżowy Domu Kultury w Mrągowie |Młodzieżowym Domu Kultury w Mrągowie]] i wychowawcą kilku pokoleń plastyków amatorów. | |
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
− | Uprawiał głównie grafikę i rysunek. | + | Uprawiał głównie grafikę i rysunek, a także malarstwo sztalugowe, jak sam określał - w duchu późnego impresjonizmu. W okresie studiów tworzył projekty witraży. Inspirowała go przyroda i krajobraz ukraiński, a zwłaszcza architektura cerkiewna i bogactwo wyposażenie świątyń. Za swoją twórczość otrzymał dwie nagrody wojewódzkie. |
==Wystawy== | ==Wystawy== | ||
− | Przed wojną wystawiał swoje prace (malarstwo, rysunek, grafika) wraz z Jadwigą Pietkiewicz i Łamem w Zaleszczykach i Czerniowcach (Rumunia). Po wojnie jego prace można było oglądać m.in. w Poznaniu, Warszawie, Gnieźnie, Rawiczu. W 1973 r. z okazji Międzynarodowego Pleneru Malarskiego otwarta została w Mrągowie retrospektywna wystawa dorobku twórczego Tadeusza Borowskiego. W 1975 r. powtórnie otwarto ją w Węgorzewie. | + | Przed wojną wystawiał swoje prace (malarstwo, rysunek, grafika) wraz z Jadwigą Pietkiewicz i Łamem w Zaleszczykach i Czerniowcach (Rumunia). Po wojnie jego prace można było oglądać m.in. w Poznaniu, Warszawie, Kaliszu, Gnieźnie, Rawiczu. W 1973 r. z okazji Międzynarodowego Pleneru Malarskiego otwarta została w Mrągowie retrospektywna wystawa dorobku twórczego Tadeusza Borowskiego. W 1975 r. powtórnie otwarto ją w Węgorzewie. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
#''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego : katalog''. Olsztyn : Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego : Wojewódzki Dom Kultury, 1985. – S. 13. | #''Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego : katalog''. Olsztyn : Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego : Wojewódzki Dom Kultury, 1985. – S. 13. | ||
− | + | [[Category:Malarze|Borowski, Tadeusz]][[Category:Graficy i rysownicy|Borowski, Tadeusz]] | |
− | [[Category: | + | [[Category:Organizatorzy i animatorzy kultury|Borowski, Tadeusz]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Malarstwo|Borowski, Tadeusz]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Grafika i rysunek|Borowski, Tadeusz]] |
− | [[Category: | + | [[Category:Powiat mrągowski|Borowski, Tadeusz]] |
− | [[Category:Powiat mrągowski]] | + | [[Category:Mrągowo|Borowski, Tadeusz]] |
+ | [[Category:1945-1989|Borowski, Tadeusz]] |
Aktualna wersja na dzień 13:43, 27 lip 2014
(1901–1982) – pedagog, instruktor plastyki, malarz, grafik, rysownik
Spis treści
Biografia
Urodził się 12 maja 1901 r. w Zaleszczykach. Przed II wojną światową uczył się malarstwa w szkole Józefa Mehoffera w Krakowie. W okresie studiów zawiązał kontakty z innymi artystami m.in. z Henrykiem Uziembło i Jadwigą Simon-Pietkiewicz. W czasie II wojny światowej pracował jako malarz artysta w Sztabie 2 Armii Wojska Polskiego. W 1948 r. przyjechał do Mrągowa i tu osiadł na stałe. Podjął pracę jako nauczyciel rysunku w miejscowym gimnazjum. Po wielu latach pracy na rzecz upowszechniania sztuki, w 1967 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 6 grudnia 1982 r.
Działalność
6 maja 1952 r. wspólnie z Henrykiem Gudelisem założył Państwowe Ognisko Plastyczne w Mrągowie. Był instruktorem plastyki w Młodzieżowym Domu Kultury w Mrągowie i wychowawcą kilku pokoleń plastyków amatorów.
Twórczość
Uprawiał głównie grafikę i rysunek, a także malarstwo sztalugowe, jak sam określał - w duchu późnego impresjonizmu. W okresie studiów tworzył projekty witraży. Inspirowała go przyroda i krajobraz ukraiński, a zwłaszcza architektura cerkiewna i bogactwo wyposażenie świątyń. Za swoją twórczość otrzymał dwie nagrody wojewódzkie.
Wystawy
Przed wojną wystawiał swoje prace (malarstwo, rysunek, grafika) wraz z Jadwigą Pietkiewicz i Łamem w Zaleszczykach i Czerniowcach (Rumunia). Po wojnie jego prace można było oglądać m.in. w Poznaniu, Warszawie, Kaliszu, Gnieźnie, Rawiczu. W 1973 r. z okazji Międzynarodowego Pleneru Malarskiego otwarta została w Mrągowie retrospektywna wystawa dorobku twórczego Tadeusza Borowskiego. W 1975 r. powtórnie otwarto ją w Węgorzewie.
Bibliografia
- Plastycy nieprofesjonalni województwa olsztyńskiego : katalog. Olsztyn : Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego : Wojewódzki Dom Kultury, 1985. – S. 13.