Dzwon z kościoła pw. św. Katarzyny w Lubominie

Źródło: Leihglocken, Warszawa 2011, s. 187.

Zabytek sztuki ludwisarskiej z kościoła pw. św. Katarzyny w Lubominie, pochodzący z XIX wieku.

Historia

Twórcami dzwonu są ludwisarze z Królewca - Johanes Gross oraz niejaki W. Copinus. Dzwon powstał w 1843 r. Od czasu II wojny światowej znajduje się w kościele katolickim św. Marcina w Augsburgu.

Opis

Jest to duży dzwon spiżowy, ważący 1300 kg, o dolnej średnicy – 132 kg. Jego wysokość bez korony wynosi - 116 cm, zaś samej korony – 19 cm. Ten sześcioramienny element wieńczący zdobią na kabłąkach główki putto. Na dekorację dzwonu składają się ponadto: ornament sznurowy, półwałki okalające – trzy w górnej części oraz zamykające inskrypcję i jeden w dolnej części. A także fryzy powtarzające motyw putto, z wzorami morskich zwierząt i statków, podwieszonych kwiatów i palmet, czyli stylizowanych liści palmy, ułożonych symetrycznie i wachlarzowo rozpostartych. Na płaszczu widnieją dwie inskrypcje w języku niemieckim i łacińskim, zapisane pismem kapitałowym:

• GEGOSSEN BEI WITTWE W. COPINUS IN KOENIGFBERG VON I: GROSS ANNO 1843
• D. O. M. / IN HONOREM S. MARIAE VIRGINIS / FVSA / SUB EPPO: VARM. IOS. AMBROS. GERITZ. / ET / PAROCHO LOCI FRANC. REHBACH / REGIOMONTI

Boki inskrypcji zdobią dwie plakiety z wizerunkami Marii z Dzieciątkiem oraz Chrystusa Ukrzyżowanego.

Zobacz też

• Kościół pw. św. Katarzyny w Lubominie

Bibligrafia

1. Tureczek, Marceli: Leihglocken : Dzwony z obszaru Polski w granicach po 1945 roku przechowywane na terenie Niemiec = Bells from territories within post-1945 borders of Poland stored in Germany / Marceli Tureczek. – Warszawa : Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Departament Dziedzictwa Kulturowego, 2011. – S. 186.