Czesław Pazera: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Działalność) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
Czesław Pazera urodził się w 1932 roku w Skomlinie, powiat Wieluń, woj. łódzkie. Jego edukacja już na starcie napotkała przeszkody, ponieważ na początku II wojny światowej przygraniczny Skomlin jako część ziemi wieluńskiej został włączony do III Rzeszy. Ojca wywieziono na roboty, a chłopiec całą okupację pracował u miejscowego bauera. Dopiero po wyzwoleniu w 1945 roku poszedł do szkoły podstawowej, którą skończył w ekspresowym tempie i kontynuował naukę w liceum pedagogicznym, a potem na studiach wyższych. Po zdobyciu dyplomu magistra filozofii pracował jako nauczyciel w szkole średniej w Warszawie, potem w partyjnej komórce propagandy, jednocześnie wykładając na uczelniach olsztyńskich. W 1977 roku został redaktorem naczelnym [[Gazeta Olsztyńska|„Gazety Olsztyńskiej”]] i był nim do 1990 roku, gdy dziennik przekazano spółdzielni dziennikarskiej. | Czesław Pazera urodził się w 1932 roku w Skomlinie, powiat Wieluń, woj. łódzkie. Jego edukacja już na starcie napotkała przeszkody, ponieważ na początku II wojny światowej przygraniczny Skomlin jako część ziemi wieluńskiej został włączony do III Rzeszy. Ojca wywieziono na roboty, a chłopiec całą okupację pracował u miejscowego bauera. Dopiero po wyzwoleniu w 1945 roku poszedł do szkoły podstawowej, którą skończył w ekspresowym tempie i kontynuował naukę w liceum pedagogicznym, a potem na studiach wyższych. Po zdobyciu dyplomu magistra filozofii pracował jako nauczyciel w szkole średniej w Warszawie, potem w partyjnej komórce propagandy, jednocześnie wykładając na uczelniach olsztyńskich. W 1977 roku został redaktorem naczelnym [[Gazeta Olsztyńska|„Gazety Olsztyńskiej”]] i był nim do 1990 roku, gdy dziennik przekazano spółdzielni dziennikarskiej. | ||
| − | Obecnie przebywa na emeryturze, mieszka w Olsztynie. Należy do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. | + | Obecnie przebywa na emeryturze, mieszka w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. Należy do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. |
Żona [[Ewa Pazera]] jest absolwentką ekonomii Uniwersytetu Warszawskiego. | Żona [[Ewa Pazera]] jest absolwentką ekonomii Uniwersytetu Warszawskiego. | ||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
* KC ZMS w Warszawie - instruktor wydziału propagandy (1958) | * KC ZMS w Warszawie - instruktor wydziału propagandy (1958) | ||
* cyrk Wisła (Warszawa), kierownik administracyjny (1959) | * cyrk Wisła (Warszawa), kierownik administracyjny (1959) | ||
| − | * KW PZPR w Olsztynie - instruktor, zastępca kierownika i kierownik wydziału propagandy (1960-1976) | + | * KW [[ewim:PZPR na Warmii i Mazurach|PZPR]] w Olsztynie - instruktor, zastępca kierownika i kierownik wydziału propagandy (1960-1976) |
Równocześnie nauczyciel filozofii: | Równocześnie nauczyciel filozofii: | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
| − | [[Category:Dziennikarze|Pazera, Czesław]] | + | [[Category:Dziennikarze i publicyści|Pazera, Czesław]] |
[[Category:Media|Pazera, Czesław]] | [[Category:Media|Pazera, Czesław]] | ||
[[Category:Olsztyn|Pazera, Czesław]] | [[Category:Olsztyn|Pazera, Czesław]] | ||
| − | [[Category: | + | [[Category:1945-1989|Pazera, Czesław]] |
| − | [[Category: | + | [[Category:1990-|Pazera, Czesław]] |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 13:02, 22 lip 2014
(1932- ) - nauczyciel akademicki i redaktor Gazety Olsztyńskiej.
Biografia
Czesław Pazera urodził się w 1932 roku w Skomlinie, powiat Wieluń, woj. łódzkie. Jego edukacja już na starcie napotkała przeszkody, ponieważ na początku II wojny światowej przygraniczny Skomlin jako część ziemi wieluńskiej został włączony do III Rzeszy. Ojca wywieziono na roboty, a chłopiec całą okupację pracował u miejscowego bauera. Dopiero po wyzwoleniu w 1945 roku poszedł do szkoły podstawowej, którą skończył w ekspresowym tempie i kontynuował naukę w liceum pedagogicznym, a potem na studiach wyższych. Po zdobyciu dyplomu magistra filozofii pracował jako nauczyciel w szkole średniej w Warszawie, potem w partyjnej komórce propagandy, jednocześnie wykładając na uczelniach olsztyńskich. W 1977 roku został redaktorem naczelnym „Gazety Olsztyńskiej” i był nim do 1990 roku, gdy dziennik przekazano spółdzielni dziennikarskiej. Obecnie przebywa na emeryturze, mieszka w Olsztynie. Należy do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Stowarzyszenia Dziennikarzy RP.
Żona Ewa Pazera jest absolwentką ekonomii Uniwersytetu Warszawskiego.
Wykształcenie
W 1953 roku ukończył Liceum Pedagogiczne w Wieluniu. W 1958 roku ukończył Wydział Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.
Działalność
1940-1945 Skomlin, gospodarstwo niemieckie, pastuch…
- Technikum Samochodowe Warszawa, nauczyciel (1954-1957)
- KC ZMS w Warszawie - instruktor wydziału propagandy (1958)
- cyrk Wisła (Warszawa), kierownik administracyjny (1959)
- KW PZPR w Olsztynie - instruktor, zastępca kierownika i kierownik wydziału propagandy (1960-1976)
Równocześnie nauczyciel filozofii:
- wykładowca filozofii i socjologii Studium Nauczycielskiego w Olsztynie (1960-1971)
- nauczyciel propedeutyki filozofii w Liceum Ogólnokształcącym w Olsztynie (1962-1966)
- wykładowca filozofii w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie (1966-1978)
W zakresie dziennikarstwa:
- redaktor naczelny Gazety Olsztyńskiej(1977-1990)
W publicystyce dziennikarskiej zajmował się tematyką światopoglądową i przemian obyczajowych, etosem pracy w różnych krajach, kulturach i religiach, etyką zawodową oraz powiązaniami między etyką a polityką. Drukował także artykuły na temat II wojny światowej, między innymi upowszechniając mało znany fakt o bombardowaniu Wielunia przez lotnictwo niemieckie (miasto stało się pierwszą ofiarą agresji hitlerowskiej, a pierwsze bomy spadły 1 września 1939 roku już o godz. 4.40). Poza tym w dorobku autora są publikacje na temat historii Warmii i Mazur, w tym tradycji „Gazety Olsztyńskiej”.
Odznaczenia i medale
- Złoty Krzyż Zasługi (1969)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1975)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1975)
