Jan Burakowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:burakowski.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Giżyńska-Burakowska Halina, ''Panna z Wilczogóry'', Sierpc, 2008.]] | [[Image:burakowski.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Giżyńska-Burakowska Halina, ''Panna z Wilczogóry'', Sierpc, 2008.]] | ||
| − | (1934-2013) - bibliotekarz, redaktor, publicysta, literat związany z Olsztynem i Sierpcem | + | (1934-2013) - bibliotekarz, redaktor, publicysta, literat związany z [[ewim:Olsztyn|Olsztynem]] i Sierpcem |
== Biografia == | == Biografia == | ||
| − | Urodził się 25 października 1934 r. we wsi Nowe Grabie koło Wołomina (woj. mazowieckie). W lipcu 1945 r., z uwagi na całkowite zniszczenie gospodarstwa w toku działań wojennych 1944 r., wraz z rodzicami przeniósł się do Niemodlina na Opolszczyźnie. W 1952 r. ukończył liceum ogólnokształcące. Przez kolejne cztery lata studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie mieszkał u rodziny w Aninie. Po zakończeniu studiów zamieszkał w Olsztynie. W 1999 roku z powodów rodzinnych wyjechał do Sierpca, gdzie kontynuował działalność bibliotekarską i publicystyczną.<ref> Syrojć Izabela, ''Jan Burakowski wyjechał z Olsztyna'', „Bibliotekarz Olsztyński”, 1988, nr 1, s. 31-32.</ref>. Zmarł 14 listopada 2013 roku. Został pochowany w Olsztynie na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Poprzecznej. | + | Urodził się 25 października 1934 r. we wsi Nowe Grabie koło Wołomina (woj. mazowieckie). W lipcu 1945 r., z uwagi na całkowite zniszczenie gospodarstwa w toku działań wojennych 1944 r., wraz z rodzicami przeniósł się do Niemodlina na Opolszczyźnie. W 1952 r. ukończył liceum ogólnokształcące. Przez kolejne cztery lata studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie mieszkał u rodziny w Aninie. Po zakończeniu studiów zamieszkał w [[ewim:Olsztyn|Olsztynie]]. W 1999 roku z powodów rodzinnych wyjechał do Sierpca, gdzie kontynuował działalność bibliotekarską i publicystyczną.<ref> Syrojć Izabela, ''Jan Burakowski wyjechał z Olsztyna'', „Bibliotekarz Olsztyński”, 1988, nr 1, s. 31-32.</ref>. Zmarł 14 listopada 2013 roku. Został pochowany w Olsztynie na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Poprzecznej. |
| Linia 66: | Linia 66: | ||
#''Kto jest kim w bibliotekarstwie i informacji naukowej'' // „Poradnik Bibliotekarza”. – 1986, nr 3, s. 9-10. | #''Kto jest kim w bibliotekarstwie i informacji naukowej'' // „Poradnik Bibliotekarza”. – 1986, nr 3, s. 9-10. | ||
| − | [[Category:Pisarze|Burakowski,Jan]][[Category:Bibliotekarze|Burakowski,Jan]][[Category:Wydawcy|Burakowski,Jan]] [[Category:Literatura|Burakowski,Jan]] [[Category:Bibliotekarstwo|Burakowski,Jan]] [[Category:Olsztyn|Burakowski,Jan]][[Category:1945- | + | [[Category:Pisarze i poeci|Burakowski,Jan]][[Category:Bibliotekarze i księgarze|Burakowski,Jan]][[Category:Wydawcy|Burakowski,Jan]] [[Category:Literatura|Burakowski,Jan]] [[Category:Bibliotekarstwo|Burakowski,Jan]] [[Category:Olsztyn|Burakowski,Jan]][[Category:1945-1989|Burakowski,Jan]][[Category:1990-|Burakowski,Jan]] |
Aktualna wersja na dzień 13:48, 17 lip 2014
(1934-2013) - bibliotekarz, redaktor, publicysta, literat związany z Olsztynem i Sierpcem
Spis treści
Biografia
Urodził się 25 października 1934 r. we wsi Nowe Grabie koło Wołomina (woj. mazowieckie). W lipcu 1945 r., z uwagi na całkowite zniszczenie gospodarstwa w toku działań wojennych 1944 r., wraz z rodzicami przeniósł się do Niemodlina na Opolszczyźnie. W 1952 r. ukończył liceum ogólnokształcące. Przez kolejne cztery lata studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W tym czasie mieszkał u rodziny w Aninie. Po zakończeniu studiów zamieszkał w Olsztynie. W 1999 roku z powodów rodzinnych wyjechał do Sierpca, gdzie kontynuował działalność bibliotekarską i publicystyczną.[1]. Zmarł 14 listopada 2013 roku. Został pochowany w Olsztynie na Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Poprzecznej.
Działalność
Praca bibliotekarska
W latach 1956-1987 pracował w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Olsztynie - kolejno jako instruktor, kierownik Działu Instrukcyjno-Metodycznego i zastępca dyrektora (1975-1985). W tym czasie organizował pierwsze w kraju biblioteki publiczno-szkolne i publiczno-zakładowe, kształtował struktury wewnętrzne bibliotek, a także rozwijał sieć punktów bibliotecznych, Bibliobus i bibliotekę składową. Od 1 stycznia 1988 r. (do czasu przejścia na emeryturę w 1999 r.) pełnił funkcję dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sierpcu.
Praca redakcyjna
Zredagował kilka książek wydawanych przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną w Olsztynie i Miejską Bibliotekę Publiczną w Sierpcu oraz kierował redakcjami kilku czasopism wydawanych przez te biblioteki. W latach 1958-1972 był redaktorem „Informatora Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie”. Następnie przewodniczył zespołowi redakcyjnemu „Bibliotekarza Olsztyńskiego”. Po wyjeździe z Olsztyna był redaktorem naczelnym dwumiesięcznika „Sierpeckie Rozmaitości” (1999-2001) a przez ponad 20 lat członkiem redakcji miesięcznika „Poradnik Bibliotekarza”.
Udział w organizacjach
Pełnił liczne funkcje w organizacjach, związkach i komisjach istotnych dla kultury i upowszechniania czytelnictwa: w latach 1956-2002 działał w kilku organizacjach społecznych i związkach zawodowych.
- Związek Literatów Polskich (od 1998)
- Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich [2] (funkcja przewodniczącego Zarządu)
- ZZPKiS (przewodniczący Zarządu Okręgu)
- Państwowa Rada Biblioteczna
Twórczość literacka
Próby twórczości literackiej podejmował od wczesnej młodości, jednak na opublikowanie swojej twórczości zdecydował się dopiero w latach 90-tych. Wydał kolejno następujące tomy prozy:
- Najpiękniejsza dziewczyna i inne opowieści (1996)
- Bardzo stare lustro - Wspomnienia z lat 1939-1952 (1997)
- Trochę za dużo szczęścia, Trzy opowieści (1998)
- Ślady naszych stóp. Opowieść z lat 1956-1959 (1999)
- Świt i zmierzch. Powieść (2010)
Jest też autorem sagi rodzinnej. Pracuje nad wielotomowymi powieściami: Aksolotl (losy nauczyciela w latach 1956-2000) oraz Błękitny czajniczek (dzieje wybitnego działacza lewicowego).
Publicystyka
Od 1958 r. opublikował około 400 artykułów na tematy bibliotekarskie i społeczno-kulturalne, głównie w czasopismach bibliotekarskich „Bibliotekarz”, „Poradnik Bibliotekarza”, „Bibliotekarz Olsztyński” i in. periodykach regionalnych: „Głos Olsztyński” „Gazeta Olsztyńska”, „Warmia i Mazury”, a także w czasopismach ogólnopolskich: „Polityka”, „Tygodnik Kulturalny”, „Trybuna Ludu”.[3] Jest autorem poradnika „Samorządowa biblioteka publiczna” (1994) oraz współautorem kilkunastu publikacji zbiorowych m.in.:
- Współcześni pisarze woj. olsztyńskiego (1972)
- Olsztyńskie biografie literackie 1945-1988 (1991)
- Biblioteki i czytelnictwo na wsi. Obraz współczesny i tendencje (1996)
- Kreatywność bibliotekarzy (1997)
- Funkcje ponadlokalne bibliotek publicznych (2000)
Wydał także pozycje niebeletrystyczne o charakterze społeczno-politycznym:
- Kronika Sierpca i Ziemi Sierpeckiej (2001)
- Od Ludowej do Kapitalistycznej. Tło polityczno-społeczne, zyski i cena transformacji ustrojowej w Polsce (2001)
- Cena długiej drzemki na zapiecku Europy. Refleksje nad determinantami historii Polski (2002)
- Prusy Wschodnie wczoraj i dziś. Fakty, interpretacje, komentarze (2013)
Nagrody i odznaczenia
Za pracę społeczną i zawodową został wyróżniony m.in.:
- Złotym Krzyżem Zasługi
- Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaką Zasłużony Działacz Kultury
- Odznaką Honorową „Zasłużonym dla Warmii i Mazur”
- Medalem „Zasłużony dla miasta Sierpca”
W 2002 roku został wyróżniony przez Kapitułę Nagrody im. Zygmunta Glogera za działalność regionalną i redagowanie „Sierpeckich Rozmaitości”.
Przypisy
- ↑ Syrojć Izabela, Jan Burakowski wyjechał z Olsztyna, „Bibliotekarz Olsztyński”, 1988, nr 1, s. 31-32.
- ↑ Burakowski Jan, Przypadek ze skutkiem dożywotnim. Wspomnienia bibliotekarza z lat 1956-2002, Olsztyn, SBP. Zarząd Okręgu w Olsztynie, 2004.
- ↑ Burakowski Jan, Początki niekoniecznie muszą być trudne, Poradnik Bibliotekarza, 1989, nr 6, s. 11-12.
Bibliografia
- Burakowski, Jan: Przypadek ze skutkiem dożywotnim. Wspomnienia bibliotekarza z lat 1956-2002 / Jan Burakowski. – Olsztyn : SBP. Zarząd Okręgu w Olsztynie, 2004.
- Giżyńska-Burakowska, Halina: Panna z Wilczogóry. Wspomnienia 1932-2007 / Halina Giżyńska-Burakowska. – Sierpc : Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej, 2008.
- Segiet, Janusz: Jana Buraczewskiego 31 lat z książką / Janusz Segiet // „Gazeta Olsztyńska”. – 1987, nr 305, s. 6.
- Kto jest kim w bibliotekarstwie i informacji naukowej // „Poradnik Bibliotekarza”. – 1986, nr 3, s. 9-10.
