Kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Spychowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
==Lokalizacja== | ==Lokalizacja== | ||
| − | Kościół został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Spychowo |Spychowo]] (niem. Puppen). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat szczycieński| powiecie szczycieńskim]], w [[ewim: | + | Kościół został wybudowany na terenie wsi [[ewim:Spychowo |Spychowo]] (niem. Puppen). Wieś położona jest w [[ewim:Powiat szczycieński| powiecie szczycieńskim]], w [[ewim:Świętajno (gmina wiejska) |gminie Świętajno]]. |
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Świątynia ta została wzniesiona na potrzeby wspólnoty kościoła ewangelickiego i była jednym z czternastu kościołów tzw. jubileuszowych – upamiętniających 200-lecie Królestwa Pruskiego. Budowlę wzniesiono według projektu inspektora [[ewim:Weisstein |Weissteina]] ze [[ewim:Szczytno |Szczytna]]; natomiast prace budowlane wykonała firma [[ewim:H. Paul |H. Paula]] z tego samego miasta. Kamień węgielny położono 9 lipca 1903 roku. W dniu 2 kwietnia 1905 roku odbyło się poświęcenie kościoła. Po drugiej wojnie światowej jeszcze przez wiele lat świątynia służyła ewangelikom. W miarę zmniejszania się liczby ludności tego wyznania, zdecydowano o odsprzedaży budowli kościołowi katolickiemu, co nastąpiło 23 grudnia 1981 roku. | + | Świątynia ta została wzniesiona na potrzeby wspólnoty kościoła ewangelickiego i była jednym z czternastu kościołów tzw. jubileuszowych – upamiętniających 200-lecie Królestwa Pruskiego. Budowlę wzniesiono według projektu inspektora[[ewim:Weisstein |Weissteina]] ze [[ewim:Szczytno |Szczytna]]; natomiast prace budowlane wykonała firma [[ewim:H. Paul |H. Paula]] z tego samego miasta. Kamień węgielny położono 9 lipca 1903 roku. W dniu 2 kwietnia 1905 roku odbyło się poświęcenie kościoła. Po drugiej wojnie światowej jeszcze przez wiele lat świątynia służyła ewangelikom. W miarę zmniejszania się liczby ludności tego wyznania, zdecydowano o odsprzedaży budowli kościołowi katolickiemu, co nastąpiło 23 grudnia 1981 roku. |
==Opis== | ==Opis== | ||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
==Wyposażenie== | ==Wyposażenie== | ||
Wystrój i wyposażenie kościoła jest bardzo skromne. Składa się na nie: neogotycka ambona, umieszczona w ścianie północno-wschodniej i skomunikowana z wieżą empora boczna, witraże w dwóch oknach prezbiterium – o wzorze ornamentalno-kwiatowym, w jednym z nich widnieje Baranek Boży, obrazy [[ewim:C. Busch |C. Buscha]] z Berlina oraz organy zbudowane przez firmę [[ewim:Brunon Göbel |Brunona Göbela]] z [[ewim:Królewiec |Królewca]]. Ciekawym rozwiązaniem jest oryginalna boazeria w kruchcie. | Wystrój i wyposażenie kościoła jest bardzo skromne. Składa się na nie: neogotycka ambona, umieszczona w ścianie północno-wschodniej i skomunikowana z wieżą empora boczna, witraże w dwóch oknach prezbiterium – o wzorze ornamentalno-kwiatowym, w jednym z nich widnieje Baranek Boży, obrazy [[ewim:C. Busch |C. Buscha]] z Berlina oraz organy zbudowane przez firmę [[ewim:Brunon Göbel |Brunona Göbela]] z [[ewim:Królewiec |Królewca]]. Ciekawym rozwiązaniem jest oryginalna boazeria w kruchcie. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | *[[ewim:Weisstein |Inspektor Weisstein]] | ||
| + | *[[ewim:H. Paul |Firma H. Paul]] | ||
| + | *[[ewim:Brunon Göbel |Brunon Göbel]] | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 22: | Linia 27: | ||
[[Category:Obiekty architektury]] | [[Category:Obiekty architektury]] | ||
| + | [[Category:Kościoły i kaplice]] | ||
[[Category:Historia kultury]] | [[Category:Historia kultury]] | ||
[[Category:Powiat szczycieński]] | [[Category:Powiat szczycieński]] | ||
| + | [[Category:Świętajno (gmina wiejska)]] | ||
[[Category:1901-1944]] | [[Category:1901-1944]] | ||
Wersja z 07:38, 17 lip 2014
Zabytek architektury sakralnej wzniesiony na początku XX wieku.
Spis treści
Lokalizacja
Kościół został wybudowany na terenie wsi Spychowo (niem. Puppen). Wieś położona jest w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno.
Historia
Świątynia ta została wzniesiona na potrzeby wspólnoty kościoła ewangelickiego i była jednym z czternastu kościołów tzw. jubileuszowych – upamiętniających 200-lecie Królestwa Pruskiego. Budowlę wzniesiono według projektu inspektoraWeissteina ze Szczytna; natomiast prace budowlane wykonała firma H. Paula z tego samego miasta. Kamień węgielny położono 9 lipca 1903 roku. W dniu 2 kwietnia 1905 roku odbyło się poświęcenie kościoła. Po drugiej wojnie światowej jeszcze przez wiele lat świątynia służyła ewangelikom. W miarę zmniejszania się liczby ludności tego wyznania, zdecydowano o odsprzedaży budowli kościołowi katolickiemu, co nastąpiło 23 grudnia 1981 roku.
Opis
Jest to kościół nieorientowany, jednonawowy, murowany z czerwonej cegły i posadowiony na kamiennym fundamencie. Wzniesiono go w stylu neogotyckim. W północno-wschodnim narożniku znajduje się wieża ozdobiona ostrołukowymi blendami i nakryta dachem namiotowym. Po przeciwnej stronie usytuowano niższe, płytkie i znacznie węższe od nawy prezbiterium z zakrystią. Elewacje podzielone zostały dwoma rzędami okien, szczyty korpusu, podobnie jak w wieży, udekorowano ostrołukowymi blendami. Wnętrze nawy przykryto pozornym sklepieniem kolebkowym, wzmocnionym poprzecznymi belkami, w prezbiterium zastosowano pozorne sklepienie krzyżowe. Kościół został otoczony drewnianym ogrodzeniem z ceglanymi słupami.
Wyposażenie
Wystrój i wyposażenie kościoła jest bardzo skromne. Składa się na nie: neogotycka ambona, umieszczona w ścianie północno-wschodniej i skomunikowana z wieżą empora boczna, witraże w dwóch oknach prezbiterium – o wzorze ornamentalno-kwiatowym, w jednym z nich widnieje Baranek Boży, obrazy C. Buscha z Berlina oraz organy zbudowane przez firmę Brunona Göbela z Królewca. Ciekawym rozwiązaniem jest oryginalna boazeria w kruchcie.
Zobacz też
Bibliografia
- Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 220.
- Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix ; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 117.
