Kościół pw. św. Jana Nepomucena w Wielbarku: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Linia 10: Linia 10:
  
 
==Historia==
 
==Historia==
W 1873 roku utworzono w tej miejscowości pierwszą stałą placówkę duszpasterską dla katolików. W dniu 11 czerwca 1879 roku poświęcono kamień węgielny pod budowę nowego kościoła, a 17 listopada 1880 roku poświęcono ukończoną już budowlę. Jej konsekracji ku czci św. Jana Nepomucena, Matki Boskiej Szkaplerznej i Opatrzności Bożej dokonał 29 czerwca 1884 roku biskup [[ewim:Filip Krementz |Filip Krementz]]. Parafię erygowano tu 25 stycznia 1888 roku.  
+
W 1873 roku utworzono w tej miejscowości pierwszą stałą placówkę duszpasterską dla katolików. W dniu 11 czerwca 1879 roku poświęcono kamień węgielny pod budowę nowego kościoła, a 17 listopada 1880 roku poświęcono ukończoną już budowlę. Jej konsekracji ku czci św. Jana Nepomucena, Matki Boskiej Szkaplerznej i Opatrzności Bożej dokonał 29 czerwca 1884 roku biskup [[ewim:Filip Krementz|Filip Krementz]]. Parafię erygowano tu 25 stycznia 1888 roku.  
  
 
==Opis==
 
==Opis==
Linia 21: Linia 21:
 
*W prezbiterium ustawiono tron biskupi – rzadki w kościołach regionu przykład sztuki egzotycznej, z kręgu kultury chińskiej.  
 
*W prezbiterium ustawiono tron biskupi – rzadki w kościołach regionu przykład sztuki egzotycznej, z kręgu kultury chińskiej.  
 
*Przy kościele znajduje się kapliczka z 1885 roku, murowana z czerwonej cegły, z marmurową tabliczką, na której widnieje napis: Pod Twoją Obronę / uciekamy się / Primo annivers. Dedicat / hujus Ecclesiae s. tit. s. Joannis Nep./ Dom. infr. Oct. S.S. App. /Petri et Pauli / 1885.
 
*Przy kościele znajduje się kapliczka z 1885 roku, murowana z czerwonej cegły, z marmurową tabliczką, na której widnieje napis: Pod Twoją Obronę / uciekamy się / Primo annivers. Dedicat / hujus Ecclesiae s. tit. s. Joannis Nep./ Dom. infr. Oct. S.S. App. /Petri et Pauli / 1885.
 +
 +
==Zobacz też==
 +
*[[Kościół ewangelicki w Wielbarku]]
 +
*[[ewim:Filip Krementz|Filip Krementz]]
 +
*[[ewim:Stanisław Pawlisz |Stanisław Pawlisz]]
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Linia 26: Linia 31:
 
#Liżewska, Iwona: ''Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej'' / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 151-152.  
 
#Liżewska, Iwona: ''Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej'' / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 151-152.  
  
==Zobacz też==
+
==Linki==
 
*''Wielbark: kościół p.w. św. Jana Nepomucena'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://mojemazury.pl/67449,Wielbark-kosciol-pw-sw-Jana-Nepomucena.html#axzz2mxI7Hjj0 www.mojemazury.pl] [dostęp 09.12.2013 r.]
 
*''Wielbark: kościół p.w. św. Jana Nepomucena'', materiał zamieszczony na stronie internetowej [http://mojemazury.pl/67449,Wielbark-kosciol-pw-sw-Jana-Nepomucena.html#axzz2mxI7Hjj0 www.mojemazury.pl] [dostęp 09.12.2013 r.]
  
 
[[Category:Obiekty architektury]]
 
[[Category:Obiekty architektury]]
 +
[[Category:Kościoły]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Historia kultury]]
 
[[Category:Powiat szczycieński]]
 
[[Category:Powiat szczycieński]]
 
[[Category:1801-1900]]
 
[[Category:1801-1900]]

Wersja z 07:53, 16 lip 2014

Fot. Z 1910 roku.
Źródło: Prusy Wschodnie - dokumentacja historycznej prowincji, Warszawa IS PAN, 2006, nr 059059.

Zabytek architektury sakralnej wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku.

Lokalizacja

Kościół został wybudowany na terenie wsi Wielbark (niem. Willenberg). Wieś położona jest w powiecie szczycieńskim.

Historia

W 1873 roku utworzono w tej miejscowości pierwszą stałą placówkę duszpasterską dla katolików. W dniu 11 czerwca 1879 roku poświęcono kamień węgielny pod budowę nowego kościoła, a 17 listopada 1880 roku poświęcono ukończoną już budowlę. Jej konsekracji ku czci św. Jana Nepomucena, Matki Boskiej Szkaplerznej i Opatrzności Bożej dokonał 29 czerwca 1884 roku biskup Filip Krementz. Parafię erygowano tu 25 stycznia 1888 roku.

Opis

Jest to kościół orientowany, murowany z czerwonej cegły i posadowiony na kamiennym fundamencie. Wzniesiono go na rzucie prostokąta, w stylu neogotyckim. Po stronie wschodniej znajduje się wielobocznie zamknięte prezbiterium, od zachodu do korpusu budowli przylega kwadratowa wieża zakończona ceglanym szpicem, z cylindryczną klatką schodową. Korpus kościoła opięty został szkarpami. Przykryto go dachem dwuspadowym i ozdobiono szczytami schodkowymi z blendami. Po obu stronach nawy znajdują się niższe aneksy. Na kamieniu od strony północnej widnieje data 1879. Wnętrze przykryto stropem na drewnianych podciągach.

Wyposażenie

Wystrój i wyposażenie kościoła pochodzą z okresu jego budowy i utrzymane są w stylu neogotyckim. Styl ten reprezentują ołtarz główny i ołtarze boczne (w jednym z nich znajduje się XIX-wieczny obraz Matki Boskiej w ogrodzie różanym), ambona, chrzcielnica i prospekt organowy. Witraże zostały wykonane w latach 60-tych XX wieku przez Stanisława Pawlisza z Poznania (dwa okna korpusu i prezbiterium – w jednym z okien prezbiterium znajduje się wizerunek patrona kościoła – św. Jana Nepomucena).

Ciekawostki

  • W prezbiterium ustawiono tron biskupi – rzadki w kościołach regionu przykład sztuki egzotycznej, z kręgu kultury chińskiej.
  • Przy kościele znajduje się kapliczka z 1885 roku, murowana z czerwonej cegły, z marmurową tabliczką, na której widnieje napis: Pod Twoją Obronę / uciekamy się / Primo annivers. Dedicat / hujus Ecclesiae s. tit. s. Joannis Nep./ Dom. infr. Oct. S.S. App. /Petri et Pauli / 1885.

Zobacz też

Bibliografia

  1. Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej. Tom 2 / red. Bronisław Magdziarz. – Olsztyn : Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, 1999. – S. 254.
  2. Liżewska, Iwona: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej / Iwona Liżewska, Wiktor Knercer. – Olsztyn : Remix; Związek Gmin Mazurskich „Jurand”, 1998. – S. 151-152.

Linki

  • Wielbark: kościół p.w. św. Jana Nepomucena, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.mojemazury.pl [dostęp 09.12.2013 r.]