Chrzcielnica z kościoła pw. św. Mikołaja w Elblągu: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
 
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 9: Linia 9:
 
Kielichowata chrzcielnica została wykonana w brązie. Ma wysokość 115 cm i pokrywają ją liczne płaskorzeźby. Czaszę podtrzymuje osiem leżących lwów, na których grzbietach spoczywa ośmioboczny nodus. Przedstawiono w nim ośmiu proroków Starego Testamentu zapowiadających przyjście Zbawiciela. Również ośmioboczna czasza podzielona została na pola, na których umieszczono reliefy scen: Zaślubiny Marii, Zwiastowanie, Nawiedzenie, Boże Narodzenie, Pokłon Trzech Króli, Ofiarowanie w świątyni, Chrzest Chrystusa, Chrystus i Maryja w majestacie. Całość zwieńczona została podwójnymi i potrójnymi arkadami gotyckimi. Czaszę okala napis w języku niemieckim: „Po narodzeniu naszego Pana w 1387 r. chrzcielnicę wykonał mistrz Bernhuser za plebana Jana Dumlingburga i burmistrza Gerarda”.
 
Kielichowata chrzcielnica została wykonana w brązie. Ma wysokość 115 cm i pokrywają ją liczne płaskorzeźby. Czaszę podtrzymuje osiem leżących lwów, na których grzbietach spoczywa ośmioboczny nodus. Przedstawiono w nim ośmiu proroków Starego Testamentu zapowiadających przyjście Zbawiciela. Również ośmioboczna czasza podzielona została na pola, na których umieszczono reliefy scen: Zaślubiny Marii, Zwiastowanie, Nawiedzenie, Boże Narodzenie, Pokłon Trzech Króli, Ofiarowanie w świątyni, Chrzest Chrystusa, Chrystus i Maryja w majestacie. Całość zwieńczona została podwójnymi i potrójnymi arkadami gotyckimi. Czaszę okala napis w języku niemieckim: „Po narodzeniu naszego Pana w 1387 r. chrzcielnicę wykonał mistrz Bernhuser za plebana Jana Dumlingburga i burmistrza Gerarda”.
 
Przykrywa chrzcielnicy zaginęła po pożarze w 1777 roku.  
 
Przykrywa chrzcielnicy zaginęła po pożarze w 1777 roku.  
 +
 +
==Zobacz też==
 +
*[[Kościół pw. Trzech Króli w Elblągu]]
 +
*[[Ołtarz główny z kościoła pw. Trzech Króli w Elblągu]]
 +
*[[Kościół pw. Najświętszej Marii Panny w Elblągu]]
 +
*[[Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu]]
 +
*[[Katedra pw. św. Mikołaja w Elblągu]]
  
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 12:52, 14 lip 2014

Źródło: www.elblag.wm.pl

Zabytkowy element wyposażenia kościoła pw. św. Mikołaja w Elblągu, wykonany w 1387 roku.

Historia

Pierwszą chrzcielnicą, w budowanym od połowy XIII wieku kościele pw. św. Mikołaja w Elblągu, była chrzcielnica gotlandzka. Po zakończeniu pierwszego okresu rozbudowy świątyni, w 1387 roku. zastąpiono ją dziełem elbląskiego odlewnika w brązie mistrza Bernhausera. Dotychczasową chrzcielnicę przeniesiono wówczas do flisackiego kościoła pod wezwaniem św. Jakuba.[1] Fundatorami nowej chrzcielnicy był burmistrz Gerard i proboszcz Johann Dumlingburg.

Opis

Kielichowata chrzcielnica została wykonana w brązie. Ma wysokość 115 cm i pokrywają ją liczne płaskorzeźby. Czaszę podtrzymuje osiem leżących lwów, na których grzbietach spoczywa ośmioboczny nodus. Przedstawiono w nim ośmiu proroków Starego Testamentu zapowiadających przyjście Zbawiciela. Również ośmioboczna czasza podzielona została na pola, na których umieszczono reliefy scen: Zaślubiny Marii, Zwiastowanie, Nawiedzenie, Boże Narodzenie, Pokłon Trzech Króli, Ofiarowanie w świątyni, Chrzest Chrystusa, Chrystus i Maryja w majestacie. Całość zwieńczona została podwójnymi i potrójnymi arkadami gotyckimi. Czaszę okala napis w języku niemieckim: „Po narodzeniu naszego Pana w 1387 r. chrzcielnicę wykonał mistrz Bernhuser za plebana Jana Dumlingburga i burmistrza Gerarda”. Przykrywa chrzcielnicy zaginęła po pożarze w 1777 roku.

Zobacz też

Bibliografia

  1. Tomczyk, Ryszard: Bedeker elbląski / Ryszard Tomczyk. – Gdańsk : Polnord-Oskar, 2000. – S. 101-105.

Przypisy

  1. Dziś chrzcielnica znajduje się w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Elblągu.

Zobacz też

  • Katedra p.w. Św. Mikołaja z Miry w Elblągu, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.zabytki.mazury.pl [dostęp 09.10.2013 r.]