Epitafium Piotra Dohny i Katarzyny Czemówny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 9: | Linia 9: | ||
==Opis== | ==Opis== | ||
| − | Obraz wykonany został techniką olejną na desce. Dzieło ma wymiary: 232 x 178 cm. Poddane zostało zabiegom konserwatorskim pod koniec lat 70-tych XX wieku. W 1974 roku obraz został prześwietlony promieniami rentgena, które wykazało, że w 1553 roku epitafium poświęcone było wyłącznie Piotrowi Dohnie. Wówczas tekst panegiryczny, okolony herbami rodzinnymi, dotyczył wyłącznie seniora rodu. | + | Obraz wykonany został techniką olejną na desce. Dzieło ma wymiary: 232 x 178 cm. Poddane zostało zabiegom konserwatorskim pod koniec lat 70-tych XX wieku. W 1974 roku obraz został prześwietlony promieniami rentgena, które wykazało, że w 1553 roku epitafium poświęcone było wyłącznie Piotrowi Dohnie. Wówczas tekst panegiryczny, okolony herbami rodzinnymi, dotyczył wyłącznie seniora rodu. Około 1600 roku epitafium zostało przemalowane, a oprócz żony i dzieci dodano także panoramę miasta i wizerunek Trójcy Świętej. Inicjatorami przemalowania byli dwaj synowie Piotra - najstarszy Achacy i najmłodszy Fabian. |
==Charakterystyka== | ==Charakterystyka== | ||
| − | Portret przedstawia rodzinę Piotra i Katarzyny Dohnów z [[ewim:Morąg|Morąga]] na tle panoramy | + | Portret przedstawia rodzinę Piotra i Katarzyny Dohnów z [[ewim:Morąg|Morąga]] na tle panoramy [[ewim:Morąg|Morąga]] i sceny przedstawiającej Boga Ojca podtrzymującego Chrystusa. Panoramę Morąga stanowi kompozycja szarych i ciemnougrowych budowli oraz drzew. Widok malowany był zza rozlewisk otaczających wówczas miasto od strony zachodniej. Od lewej widoczne są: nowa siedziba rodu [[Pałac Dohnów w Morągu|"Zameczek", wieża kościoła, fragment zabudowy miasta, spichrze i sylweta [[Zamek w Morągu|zamku]], wcześniejszej siedziby Dohnów. Na epitafium zachowała się także nieistniejąca od 1616 roku główna wieża zamkowa, górująca nad miastem. U dołu obrazu po lewej stronie ukazani zostali klęczący męscy członkowie rodu: Piotr Dohna (1480-1533) – senior rodziny a następnie jego siedmiu synów: |
| − | *Achacy (1533-1601) – miłośnik sztuki, muzyki i literatury, student z Królewca i Wittenbergi | + | *Achacy (1533-1601) – miłośnik sztuki, muzyki i literatury, student z Królewca i Wittenbergi, luteranin |
*Henryk (1534-1563) – żołnierz walczący u boku Zygmunta Starego, poległy w wieku 29 lat w bitwie o Inflanty | *Henryk (1534-1563) – żołnierz walczący u boku Zygmunta Starego, poległy w wieku 29 lat w bitwie o Inflanty | ||
*Fryderyk (1536-1564) – zmarły w Szwecji | *Fryderyk (1536-1564) – zmarły w Szwecji | ||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
*Albrecht - zmarły w wieku 15 lat | *Albrecht - zmarły w wieku 15 lat | ||
*Abraham (1542-1569) - zamieszkały na stałe we Francji | *Abraham (1542-1569) - zamieszkały na stałe we Francji | ||
| − | *Fabian (1550-1621) - najmłodszy i najdłużej żyjący, wyznawca kalwinizmu. | + | *Fabian (1550-1621) - najmłodszy i najdłużej żyjący, wyznawca kalwinizmu, założyciel kościoła kalwińskiego na zamku w Morągu. |
Z prawej strony namalowana została małżonka Piotra Dohny – Katarzyna Czema (około 1520-1558) z córką Zofią. Wszystkie postacie ubrane są w ciemnoszare stroje z białymi dodatkami. Widniejąca nad członkami rodziny scena wypełniająca większą część obrazu wzorowana była na grafice Albrechta Dürera. Bóg Ojciec przedstawiony został jako siwowłosy starzec w mocno udrapowanych szatach i zielonym płaszczu podbitym czerwienią. Ciało Chrystusa namalowano w biało-szarej karnacji. Widniejące po bokach sceny aniołów artysta przedstawił jako postacie o wielobarwnych skrzydłach w szatach złocistych, czerwonych i zielonkawych. U dołu obrazu widnieje natomiast tablica, w której umieszczono w trzech kolumnach łaciński tekst epitafium. | Z prawej strony namalowana została małżonka Piotra Dohny – Katarzyna Czema (około 1520-1558) z córką Zofią. Wszystkie postacie ubrane są w ciemnoszare stroje z białymi dodatkami. Widniejąca nad członkami rodziny scena wypełniająca większą część obrazu wzorowana była na grafice Albrechta Dürera. Bóg Ojciec przedstawiony został jako siwowłosy starzec w mocno udrapowanych szatach i zielonym płaszczu podbitym czerwienią. Ciało Chrystusa namalowano w biało-szarej karnacji. Widniejące po bokach sceny aniołów artysta przedstawił jako postacie o wielobarwnych skrzydłach w szatach złocistych, czerwonych i zielonkawych. U dołu obrazu widnieje natomiast tablica, w której umieszczono w trzech kolumnach łaciński tekst epitafium. | ||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
#Wróblewska, Kamila: ''Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku'' / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1976. - S.11-12, 30, il. 25. | #Wróblewska, Kamila: ''Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku'' / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1976. - S.11-12, 30, il. 25. | ||
#Wróblewska, Kamila: ''Renesansowe epitafium Piotra Dohny i Katarzyny Czemówny'' / Kamila Wróblewska // „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. – 1972, nr 4, s. 491-506. | #Wróblewska, Kamila: ''Renesansowe epitafium Piotra Dohny i Katarzyny Czemówny'' / Kamila Wróblewska // „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. – 1972, nr 4, s. 491-506. | ||
| + | #Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław: ''Zamki państwa krzyżackiego w dawnych Prusach'' / Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec. - Olsztyn : Studio ARTA, 2006. - S. 269-271. | ||
[[Category:Malarstwo]] | [[Category:Malarstwo]] | ||
Wersja z 17:15, 26 lut 2014
Zabytek sztuki malarskiej o charakterze sakralnym, pochodzący z około 1600 roku.
Spis treści
Historia
Obraz został namalowany około 1600 roku przez Jana Hennebergera (zmarłego w 1601 roku), artystę urodzonego w Miłomłynie w rodzinie pastora i historyka Kacpra Hennebergera, związanego z dworem królewskim w Królewcu, twórcę specjalizującego się w malowaniu herbów oraz epitafiów, m.in. dla rodów arystokratycznych, w tym Dohnów. Późnorenesansowe epitafium rodziny Dohnów z Morąga obecnie stanowi eksponat w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.
Opis
Obraz wykonany został techniką olejną na desce. Dzieło ma wymiary: 232 x 178 cm. Poddane zostało zabiegom konserwatorskim pod koniec lat 70-tych XX wieku. W 1974 roku obraz został prześwietlony promieniami rentgena, które wykazało, że w 1553 roku epitafium poświęcone było wyłącznie Piotrowi Dohnie. Wówczas tekst panegiryczny, okolony herbami rodzinnymi, dotyczył wyłącznie seniora rodu. Około 1600 roku epitafium zostało przemalowane, a oprócz żony i dzieci dodano także panoramę miasta i wizerunek Trójcy Świętej. Inicjatorami przemalowania byli dwaj synowie Piotra - najstarszy Achacy i najmłodszy Fabian.
Charakterystyka
Portret przedstawia rodzinę Piotra i Katarzyny Dohnów z Morąga na tle panoramy Morąga i sceny przedstawiającej Boga Ojca podtrzymującego Chrystusa. Panoramę Morąga stanowi kompozycja szarych i ciemnougrowych budowli oraz drzew. Widok malowany był zza rozlewisk otaczających wówczas miasto od strony zachodniej. Od lewej widoczne są: nowa siedziba rodu [[Pałac Dohnów w Morągu|"Zameczek", wieża kościoła, fragment zabudowy miasta, spichrze i sylweta zamku, wcześniejszej siedziby Dohnów. Na epitafium zachowała się także nieistniejąca od 1616 roku główna wieża zamkowa, górująca nad miastem. U dołu obrazu po lewej stronie ukazani zostali klęczący męscy członkowie rodu: Piotr Dohna (1480-1533) – senior rodziny a następnie jego siedmiu synów:
- Achacy (1533-1601) – miłośnik sztuki, muzyki i literatury, student z Królewca i Wittenbergi, luteranin
- Henryk (1534-1563) – żołnierz walczący u boku Zygmunta Starego, poległy w wieku 29 lat w bitwie o Inflanty
- Fryderyk (1536-1564) – zmarły w Szwecji
- Krzysztof (1539-1584) – dostojnik duński
- Jan (1545-1565) – dostojnik duński
- Albrecht - zmarły w wieku 15 lat
- Abraham (1542-1569) - zamieszkały na stałe we Francji
- Fabian (1550-1621) - najmłodszy i najdłużej żyjący, wyznawca kalwinizmu, założyciel kościoła kalwińskiego na zamku w Morągu.
Z prawej strony namalowana została małżonka Piotra Dohny – Katarzyna Czema (około 1520-1558) z córką Zofią. Wszystkie postacie ubrane są w ciemnoszare stroje z białymi dodatkami. Widniejąca nad członkami rodziny scena wypełniająca większą część obrazu wzorowana była na grafice Albrechta Dürera. Bóg Ojciec przedstawiony został jako siwowłosy starzec w mocno udrapowanych szatach i zielonym płaszczu podbitym czerwienią. Ciało Chrystusa namalowano w biało-szarej karnacji. Widniejące po bokach sceny aniołów artysta przedstawił jako postacie o wielobarwnych skrzydłach w szatach złocistych, czerwonych i zielonkawych. U dołu obrazu widnieje natomiast tablica, w której umieszczono w trzech kolumnach łaciński tekst epitafium.
Ciekawostki
- W Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie znajdują się dwa portretu małżonków pochodzące z pałacu w Markowie: portret Katarzyny Czemy i wizerunek Piotra Dohny.
Bibliografia
- Wróblewska, Kamila: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1976. - S.11-12, 30, il. 25.
- Wróblewska, Kamila: Renesansowe epitafium Piotra Dohny i Katarzyny Czemówny / Kamila Wróblewska // „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”. – 1972, nr 4, s. 491-506.
- Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław: Zamki państwa krzyżackiego w dawnych Prusach / Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec. - Olsztyn : Studio ARTA, 2006. - S. 269-271.
