Portret Charlotty Kanitz z pałacu w Kwitajnach

Źródło: Dawny portret w zbiorach Muzeum Mazurskiego, Olsztyn 1965, il. 39.

XVIII-wieczny zabytek sztuki malarskiej pochodzący z pałacu w Kwitajnach.

Historia

Obraz został namalowany najprawdopodobniej w 1782 roku przez Franciszka Niedermana z Dobrego Miasta (ur. w 1763 roku), wybitnego artystę działającego na zamówienie biskupa Ignacego Krasickiego, syna Stanisława Niedermana, warmińskiego malarza i rzeźbiarza. Portret stanowi pendant do portretu małżonka – Augusta Christiana Lebrechta Kanitza, oba natomiast należą do jedynie kilku zachowanych dzieł tego artysty. Obraz nazywany jest również „Portretem Pani Kanitz, żony A.C.L. Kraffta”. Dzieło należy do wczesnej twórczości Franciszka Niedermana (najprawdopodobniej podczas jego pobytu w Królewcu). Obraz pochodzi z pałacu w Kwitajnach. Obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Opis

Portret wykonano techniką olejną na płótnie. Jego wymiary to: 81,5 x 66 cm. Obraz jest niesygnowany ani niedatowany, jednak przez analogię do portretu Augusta Kraffta (m.in. brązowo-oliwkowa barwa tła portretów małżonków) można sądzić, że jest to dzieło z tego samego okresu i również F. Niedermana. Praca poddana była zabiegom konserwatorskim w 1970 roku.

Charakterystyka

Portret ukazuje Charlottę (Karolinę) Zofię Katarzynę Krafft, z domu von Kanitz (1747-1832), żonę Augusta Chrystiana Lebrechta von Kraffta, pruskiego generała z okresu wojen napoleońskich, matkę Karla Augusta Adolfa (zm. 1840, również pruskiego oficera z okresu wojen napoleońskich). Postać przedstawiona została do wysokości bioder, ze swobodnie opuszczonymi rękami, spoczywającymi na spódnicy mocno wzniesionej, według barokowej mody. Twarz o wysokim czole i bardzo jasnej karnacji otaczają równie jasne, przypudrowane włosy. Na czubku głowy znajduje się upięty różowy czepek. Kobieta na obrazie ubrana jest w zieloną suknię, z biało-niebieską koronkową wstawką na wysokości gorsetu. Spod sięgających łokcia wąskich rękawów wystają koronkowe falbany. Całość udekorowana została kokardami, czerwonymi kwiatkami i koralami. Szyję kobiety zdobi różowa opaska z niewielką czarną kryzą. Na lewej dłoni zwisa na kokardzie koronkowa torebka.

Bibliografia

1. Dawny portret w zbiorach Muzeum Mazurskiego / oprac. Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Muzeum Mazurskie, 1965. - S. 32.
2. Wróblewska, Kamila: Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku / Kamila Wróblewska. - Olsztyn : Pojezierze, 1978. - S. 23, 45, il. 84.
3. Kluk, Iwona Beata: Malarstwo portretowe ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie / Iwona Beata Kluk. - Olsztyn : Muzeum Warmii i Mazur, 2004. - S. 42.