Henryk Klewiado: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Linia 4: | Linia 4: | ||
== Biografia== | == Biografia== | ||
− | Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod Olsztynem) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.<br> | + | Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod [[ewim:Olsztyn|Olsztynem]]) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.<br> |
== Twórczość== | == Twórczość== |
Wersja z 12:34, 7 lut 2014
Rzeźbiarz ludowy amator (specjalność - rzeźba w drewnie) ; (pseud. Henryk Romejko).
Spis treści
Biografia
Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod Olsztynem) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.
Twórczość
Specjalność artystyczna: rzeźba drewniana – sceny zbiorowe.
Cechy dzieł: prostota, surowość, dynamika, zharmonizowana kompozycja.
Jako dominujące w twórczości Klewiado można uznać trzy nurty:
- patriotyczny (rzeźby historycznych postaci żołnierskich – kosynierów, kościuszkowców, ułanów)
- ewangeliczny (zrealizowany niemal pełny cykl Drogi Krzyżowej)
- bukoliczno-realistyczny – tematyka pracy rolnej (rzeźby chłopów podczas zajęć gospodarskich oraz kobiet wiejskich przy takich tradycyjnych pracach jak przędzenie czy tkanie).
W realizowanych pracach niewątpliwą inspirację artysty stanowiła osobista przeszłość: dzieciństwo oraz przeżycia wojenne
Wystawy
- ekspozycja rzeźb (wraz z Otto Szulcem z Parlezy) w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (późne lata 60-te XX w. (brak dokładnych danych)
Bibliografia
- Hanna Kurowska: Rzeźbiarz z Likuz / Hanna Kurowska. - Olsztyn: Wydawnictwo „Pojezierze”, [b.r.]. - (Seria „Miniatury Pojezierza”).