Roman Sulima-Gillow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Image:gillow.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Tomczyk Ryszard, ''Bedeker elbląski'', Gdańsk, Oskar, 2000, s. 211.]] | [[Image:gillow.jpg|thumb|right|200px|Źródło: Tomczyk Ryszard, ''Bedeker elbląski'', Gdańsk, Oskar, 2000, s. 211.]] | ||
| − | (1921-1999) – dziennikarz, badacz dziejów Elbląga | + | (1921-1999) – dziennikarz, badacz dziejów [[ewim:Elbląg|Elbląga]] |
==Biografia== | ==Biografia== | ||
| − | Urodził się 23 września 1921 r. we Lwowie. Maturę uzyskał w Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV w Warszawie. Od 1 II 1940 r. był członkiem Tajnej Armii Polskiej, która po przeobrażeniach weszła w skład Armii Krajowej. Jako żołnierz AK (szkoła podchorążych) brał udział w działalności organizacyjno-bojowej. W czasie wojny był ranny i został inwalidą wojennym. Po zakończeniu działań wojennych studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie przyjechał do Elbląga, gdzie osiadł na stałe. Zmarł 19 stycznia 1999 r. w Elblągu. | + | Urodził się 23 września 1921 r. we Lwowie. Maturę uzyskał w Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV w Warszawie. Od 1 II 1940 r. był członkiem Tajnej Armii Polskiej, która po przeobrażeniach weszła w skład Armii Krajowej. Jako żołnierz AK (szkoła podchorążych) brał udział w działalności organizacyjno-bojowej. W czasie wojny był ranny i został inwalidą wojennym. Po zakończeniu działań wojennych studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie przyjechał do Elbląga, gdzie osiadł na stałe. Zmarł 19 stycznia 1999 r. w [[ewim:Elbląg|Elblągu]]. |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
Wersja z 14:37, 23 sty 2014
(1921-1999) – dziennikarz, badacz dziejów Elbląga
Spis treści
Biografia
Urodził się 23 września 1921 r. we Lwowie. Maturę uzyskał w Gimnazjum i Liceum im. Władysława IV w Warszawie. Od 1 II 1940 r. był członkiem Tajnej Armii Polskiej, która po przeobrażeniach weszła w skład Armii Krajowej. Jako żołnierz AK (szkoła podchorążych) brał udział w działalności organizacyjno-bojowej. W czasie wojny był ranny i został inwalidą wojennym. Po zakończeniu działań wojennych studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie przyjechał do Elbląga, gdzie osiadł na stałe. Zmarł 19 stycznia 1999 r. w Elblągu.
Działalność
Po przyjeździe do Elbląga został zatrudniony w Urzędzie Miejskim na stanowisku tzw. powiernika nieruchomości, wkrótce zaś decyzją prezydenta miasta wyznaczono go na pełnomocnika ds. bezpieczeństwa w mieście. Później pracował kolejno w spółdzielni Odłów, w redakcjach dzienników „Życie Olsztyńskie” i „Dziennik Bałtycki" (kierownictwo oddziału), a następnie w charakterze radcy prawnego w Miejskim Przedsiębiorstwie Remontowo-Budowianym, wreszcie w spółdzielni Plastyk (późniejsza Renoma), w której pracował aż do emerytury i z którą współpracował również w późniejszych latach.
Publikacje
Jego pasją była historia. Z upodobaniem zajmował się popularyzacją dziejów Elbląga. W 1997 r. opublikował książkę pt. Na szlaku legend ziemi elbląskiej, na którą złożyło się 60 opowiadań obrazujących dzieje miasta i jego obyczajów, od czasów legendarnych do zdobycia Elbląga w 1945 r.
Odznaczenia
W uznaniu zasług bojowych został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari oraz dwudziestoma innymi odznaczeniami.
Bibliografia
- Tomczyk, Ryszard: Bedeker elbląski. – Gdańsk : Wydawnictwo Oskar, 2000. - S. 210-212.
- Koło Pionierów Elbląga. Księga jubileuszowa / praca zbiorowa pod red. Andrzeja Grotha, Ryszarda Tomczyka i Wacława Krasowskiego. - Elbląg : Urząd Miasta, 2005. - S. 149-150.
