Stefan Nafalski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | dyrektor | + | dyrektor [[Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie|Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie]] latach 1946-1947 i 1952-1953 |
==Działalność== | ==Działalność== | ||
| − | Pod koniec sezonu artystycznego 1945/1946 dyrektorem administracyjnym został S. Nafalski, W dniu 26 listopada 1946 został samodzielnym dyrektorem z tytułem dyrektora komisarycznego. Kierownikiem artystycznym i głównym reżyserem został Marian Bogusławski. W sezonie 1946/47 odbyło się 13 premier. Największą popularnością cieszyły się sztuki z repertuaru polskiego Aleksandra Fredry, Gabrieli Zapolskiej, Michała Bałuckiego. Teatrowi doskwierały problemy organizacyjne, kadrowe i finansowe. Pomimo tego rozpoczęto objazdy województwa ze spektaklami. W następnym sezonie 1947/48 dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru był Janusz Strachocki, Stefan Nafalski został dyrektorem administracyjnym (do listopada 1947 roku). | + | Pod koniec sezonu artystycznego 1945/1946 dyrektorem administracyjnym został S. Nafalski, W dniu 26 listopada 1946 został samodzielnym dyrektorem z tytułem dyrektora komisarycznego. Kierownikiem artystycznym i głównym reżyserem został [[Marian Bogusławski]]. W sezonie 1946/47 odbyło się 13 premier. Największą popularnością cieszyły się sztuki z repertuaru polskiego Aleksandra Fredry, Gabrieli Zapolskiej, Michała Bałuckiego. Teatrowi doskwierały problemy organizacyjne, kadrowe i finansowe. Pomimo tego rozpoczęto objazdy województwa ze spektaklami. W następnym sezonie 1947/48 dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru był [[Janusz Strachocki]], Stefan Nafalski został dyrektorem administracyjnym (do listopada 1947 roku). |
W sezonie 1952/1953 miejscowe władze dyrekcję teatru ponownie powierzyły Stefanowi Nafalskiemu (od 1 listopada 1952). Po zmianach kierowników literackich i artystycznych powołano Radę Teatralną. W sezonie odbyło się 11 premier. Realizowano standardy socrealizmu. Oszczędnościowa, pedantyczna polityka dyrektora wykluczała współpracę z doświadczonymi reżyserami, sztuki reżyserowali absolwenci reżyserii. Narastał konflikt w zespole oraz następowały częste zmiany na stanowisku kierownika artystycznego. Stefan Nafalski zrezygnował ze stanowiska 30 października 1952 roku. | W sezonie 1952/1953 miejscowe władze dyrekcję teatru ponownie powierzyły Stefanowi Nafalskiemu (od 1 listopada 1952). Po zmianach kierowników literackich i artystycznych powołano Radę Teatralną. W sezonie odbyło się 11 premier. Realizowano standardy socrealizmu. Oszczędnościowa, pedantyczna polityka dyrektora wykluczała współpracę z doświadczonymi reżyserami, sztuki reżyserowali absolwenci reżyserii. Narastał konflikt w zespole oraz następowały częste zmiany na stanowisku kierownika artystycznego. Stefan Nafalski zrezygnował ze stanowiska 30 października 1952 roku. | ||
Wersja z 22:10, 28 cze 2010
dyrektor Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie latach 1946-1947 i 1952-1953
Działalność
Pod koniec sezonu artystycznego 1945/1946 dyrektorem administracyjnym został S. Nafalski, W dniu 26 listopada 1946 został samodzielnym dyrektorem z tytułem dyrektora komisarycznego. Kierownikiem artystycznym i głównym reżyserem został Marian Bogusławski. W sezonie 1946/47 odbyło się 13 premier. Największą popularnością cieszyły się sztuki z repertuaru polskiego Aleksandra Fredry, Gabrieli Zapolskiej, Michała Bałuckiego. Teatrowi doskwierały problemy organizacyjne, kadrowe i finansowe. Pomimo tego rozpoczęto objazdy województwa ze spektaklami. W następnym sezonie 1947/48 dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru był Janusz Strachocki, Stefan Nafalski został dyrektorem administracyjnym (do listopada 1947 roku).
W sezonie 1952/1953 miejscowe władze dyrekcję teatru ponownie powierzyły Stefanowi Nafalskiemu (od 1 listopada 1952). Po zmianach kierowników literackich i artystycznych powołano Radę Teatralną. W sezonie odbyło się 11 premier. Realizowano standardy socrealizmu. Oszczędnościowa, pedantyczna polityka dyrektora wykluczała współpracę z doświadczonymi reżyserami, sztuki reżyserowali absolwenci reżyserii. Narastał konflikt w zespole oraz następowały częste zmiany na stanowisku kierownika artystycznego. Stefan Nafalski zrezygnował ze stanowiska 30 października 1952 roku.
Bibliografia
- Prusiński, Tadeusz : Jest teatr w Olsztynie / Tadeusz Prusiński. – Olsztyn : Teatr im. Stefana Jaracza, 2005.
- Prusiński, Tadeusz : Teatr im. Stefana Jaracza / Tadeusz Prusiński // W : Olsztyn 1945-2005 : kultura i nauka : praca zbiorowa / pod red. Stanisława Achremczyka i Władysława Ogrodzińskiego. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2006. – S. 373-411.
