Ewa Ilasz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
(Utworzył nową stronę „thumb|right|200px|Ewa Ilasz , Źródło: [http://www.muzeum-wegorzewo.pl/ ] [[Image:EwaIlasz.jpg|thumb|right|300px| Tkanina mazurska…”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | [[Image:Ewa ilasz wegorzewo.jpg|thumb|right| | + | [[Image:Ewa ilasz wegorzewo.jpg|thumb|right|300px|Ewa Ilasz , Źródło: [http://www.muzeum-wegorzewo.pl/ ]]] |
[[Image:EwaIlasz.jpg|thumb|right|300px| Tkanina mazurska, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]] | [[Image:EwaIlasz.jpg|thumb|right|300px| Tkanina mazurska, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]] | ||
[[Image:EwaIlasz 001.jpg|thumb|right|300px| Tkaniny wileńsko-mazurskie, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]] | [[Image:EwaIlasz 001.jpg|thumb|right|300px| Tkaniny wileńsko-mazurskie, Źródło: Beba, Bożena, ''Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach'', Olsztyn, 2008.]] |
Wersja z 19:14, 12 cze 2011
Tkaczka
Spis treści
Biografia
Mieszka i pracuje w Węgorzewie. Ukończyła Technikum Budowlane i pracowała w budownictwie. Gdy straciła pracę zapisała się na kurs tkactwa w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie. Obecnie pracuje w Muzeum.
Twórczość
Umiejętności tkackich nauczyła się na kursie w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie prowadzonym przez Annę Bałdygę, Teresę Pryzmont oraz Irenę Chomiczewską na przełomie 1999/2000 roku. Okazało się że ma predyspozycje do tkactwa i lubi wykonywaną pracę. W 2002 r. została zatrudniona w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, w pracowni tkackiej. „Większość tkanin wykonywana jest na bawełnianej osnowie łączonej z kolorowym wątkiem. Z braku innych naturalnych surowców, jak len czy wełna , stosowana jest włóczka z anilany. (…) wzornictwo nawiązuje do stosowanego tradycyjnie na tkaninach mazurskich, wileńskich, litewskich, suwalskich czy podlaskich, w zależności od tego, jaką tkaninę wykonuje. Nie jest to jednak wierne odtwarzanie (…) [Ewa Ilasz] przetwarza motywy wzięte z owych wielkich tradycji, na swoje własne kompozycje, które rodzą się w jej wyobraźni lub drzemią gdzieś w środku i uruchamiają się, gdy siada do krosien[1].
Działalność
Ewa Ilasz nieustannie rozwija i doskonali swoje umiejętności podpatrując inne tkaczki lub korzystając z literatury. Sama również prowadzi kursy tkackie dla dzieci i dorosłych, dla mieszkańców Węgorzewa oraz wszystkich chętnych. Reprezentując Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie bierze udział w pokazach, festynach i jarmarkach w Polsce i za granicą (Litwa, Rosja).
Bibliografia
- Beba, Bożena: Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach / Bożena Beba. – Olsztyn : Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, 2008. – S. 61-63.
Przypisy
- ↑ Beba, Bożena, Współczesna sztuka ludowa na Warmii i Mazurach Olsztyn, 2008, S. 62