Paul Klingenberg: Różnice pomiędzy wersjami

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Linia 1: Linia 1:
[[Image:paul_klingenberg_wiersz.jpg|thumb|right|200px|Ermland Huterin, wiersz Paula Klingeenberga zamieszczony na łamach „Kalendarza dla Warmiaków”.<>Źródło: „Ermlandischer Hauskalender”, 1958, s. 167.]]
+
[[Image:paul_klingenberg_wiersz.jpg|thumb|right|200px|''Ermland Huterin'', wiersz zamieszczony na łamach „Kalendarza dla Warmiaków”.<br>Źródło: „Ermlandischer Hauskalender”, 1958, s. 167.]]
 
(1902-1977) – nauczyciel, poeta (pseud. Peri)
 
(1902-1977) – nauczyciel, poeta (pseud. Peri)
  

Wersja z 09:06, 24 lut 2011

Ermland Huterin, wiersz zamieszczony na łamach „Kalendarza dla Warmiaków”.
Źródło: „Ermlandischer Hauskalender”, 1958, s. 167.

(1902-1977) – nauczyciel, poeta (pseud. Peri)

Bibliografia

Urodził się 1 kwietnia 1902 r. w Pieniężnie jako syn rzeźnika i karczmarza. Po ukończeniu braniewskiego gimnazjum studiował teologię, potem germanistykę, języki i geologię we Fryburgu. W 1945 r. zmuszony do wyjazdu, przez kolejne trzy lata przebywał w ówczesnej Niemieckiej Republice Demokratycznej. Następnie przeniósł się do Niemiec zachodnich. Zmarł 11 marca 1977 r. w Bad Krozingen w Niemczech.

Działalność

Przez wiele lat pracował jako nauczyciel. Wykonując swój drugi zawód agenta handlowego, często podróżował, nie tylko po Europie. Całe życie pisał wiersze. Wiele utworów wydrukował w niemieckojęzycznych warmińskich kalendarzach, redagowanych do 1979 r. przez księdza Ernsta Lawsa. Poezja jego poświęcona były m.in. biskupowi Maksymilianowi Kallerowi, prałatowi Arthurowi Katherowi. Pisał też utwory pełne nostalgii związane z ziemią jego urodzenia: Sommertag, Konder, Blumen, Sterne, Lebensfreude, Weisse Nacht. Jest również autorem krótkich, humorystycznych opowiadań, m.in. Doktorhut, Die Russenlduse. Napisał też tekst o filozofie i malarzu Stephanie Preuschoffie.

Bibliografia

  1. Chłosta, Jan: Słownik Warmii / Jan Chłosta. – Olsztyn : Litera, 2002. – S. 170.