Edward Makasewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzył nową stronę „(1918-?) – muzyk ludowy, cymbalista ==Biografia== Urodził się 30 marca 1918 r. w Porudominie (ZSRR), wykształcenie podstawowe, z zawodu mistrz stolarski, pracował…”) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
==Twórczość== | ==Twórczość== | ||
| − | Od najmłodszych lat interesował się muzyka i grą na cymbałach. W 14 roku życia zaczął uczyć się grać oraz techniki budowy cymbałów. Uczył się od ojca. Jeden z jego instrumentów wykonany w 1937 r. znajduje się w muzeum instrumentów muzycznych w Szydłowcu. Brał udział w licznych występach, konkursach oraz przeglądach folklorystycznych. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień. Przemierzył prawie całą Polskę. Występował w Nowej Hucie, Gdańsku, Sopocie, Łodzi, Warszawie, Poznaniu. Występował we Francji. M.in. w latach 1971-1973 w przeglądzie [[Olsztyńskie Dni Folkloru]], kilku edycjach Festiwalu Zespołów Folklorystycznych Polski Północnej, [[Wojewódzki Przegląd Amatorskich Zespołów Artystycznych|Wojewódzkim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Artystycznych]], dorocznym | + | Od najmłodszych lat interesował się muzyka i grą na cymbałach. W 14 roku życia zaczął uczyć się grać oraz techniki budowy cymbałów. Uczył się od ojca. Jeden z jego instrumentów wykonany w 1937 r. znajduje się w muzeum instrumentów muzycznych w Szydłowcu. Brał udział w licznych występach, konkursach oraz przeglądach folklorystycznych. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień. Przemierzył prawie całą Polskę. Występował w Nowej Hucie, Gdańsku, Sopocie, Łodzi, Warszawie, Poznaniu. Występował we Francji. M.in. w latach 1971-1973 w przeglądzie [[Olsztyńskie Dni Folkloru]], kilku edycjach Festiwalu Zespołów Folklorystycznych Polski Północnej, [[Wojewódzki Przegląd Amatorskich Zespołów Artystycznych|Wojewódzkim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Artystycznych]], dorocznym [[Ogólnopolski Zjazd Cymbalistów w Lidzbarku Warmińskim|Ogólnopolskim Zjeździe Cymbalistów w Lidzbarku Warmińskim]]. Występował w zespole „[[Bezledzianie]]” z Bezled oraz nieformalnym zespole [[Cymbaliści]]. Był gościem programu telewizyjnego Ireny Dziedzic „Tele Echo”, gdzie wykonał ''„Polską szabasówkę”''. Polskie Nagrania wydały w 1990 płytę z polskimi utworami muzyki ludowej, na której znalazło się wykonanie Edwarda Makasewicza. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 22:08, 23 lut 2011
(1918-?) – muzyk ludowy, cymbalista
Biografia
Urodził się 30 marca 1918 r. w Porudominie (ZSRR), wykształcenie podstawowe, z zawodu mistrz stolarski, pracował na kolei. Do Bartoszyc przyjechał z rodziną w 1946 r. Pracował ponad 30 lat na państwowej posadzie.
Twórczość
Od najmłodszych lat interesował się muzyka i grą na cymbałach. W 14 roku życia zaczął uczyć się grać oraz techniki budowy cymbałów. Uczył się od ojca. Jeden z jego instrumentów wykonany w 1937 r. znajduje się w muzeum instrumentów muzycznych w Szydłowcu. Brał udział w licznych występach, konkursach oraz przeglądach folklorystycznych. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień. Przemierzył prawie całą Polskę. Występował w Nowej Hucie, Gdańsku, Sopocie, Łodzi, Warszawie, Poznaniu. Występował we Francji. M.in. w latach 1971-1973 w przeglądzie Olsztyńskie Dni Folkloru, kilku edycjach Festiwalu Zespołów Folklorystycznych Polski Północnej, Wojewódzkim Przeglądzie Amatorskich Zespołów Artystycznych, dorocznym Ogólnopolskim Zjeździe Cymbalistów w Lidzbarku Warmińskim. Występował w zespole „Bezledzianie” z Bezled oraz nieformalnym zespole Cymbaliści. Był gościem programu telewizyjnego Ireny Dziedzic „Tele Echo”, gdzie wykonał „Polską szabasówkę”. Polskie Nagrania wydały w 1990 płytę z polskimi utworami muzyki ludowej, na której znalazło się wykonanie Edwarda Makasewicza.
Bibliografia
- Edward Makasewicz, Życiorys, Archiwum Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie, Sygn, 21/405
- Sałata, Jerzy: Było cymbalistów wielu /Jerzy Sałata // „Gazeta Olsztyńska”. – 1989, nr 24, s. 6.
- Sałata, Jerzy: Prawdziwy muzykant z Bartoszyc : było cymbalistów wielu… / Jerzy Sałata // „Dziennik Pojezierza”. – 1997, nr 14, s. 4.
