Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 2: | Linia 2: | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
| + | |||
Urodziła się 27 września 1897<ref>Chłosta, Jan: ''Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku'', Olsztyn, Książnica Polska, 1996, s. 181.</ref> r. w Kielcach. Debiutowała jako piętnastolatka w Warszawie w Teatrze przy Żurawiej rolą chłopca w sztuce „Dwaj malcy”. Jednocześnie uczyła się w szkole tańca prof. Obojki. Po zdaniu eksternistycznych egzaminów aktorskich występowała w Teatrze Miejskim w Lublinie (1916-1919), Teatrze „Corso” w Radomiu (1919-1920), Teatrze Powszechnym w Warszawie ((1920-1921), Teatrze Miejskim w Kaliszu (1921-1922), Teatrze Miejskim w Lublinie (1922-1923) i Teatrze „Lutnia” w Wilnie (1923-1925). Po zawarciu małżeństwa z Henrykiem Szafnaglem (1925) zrezygnowała z występów, ale wróciła na scenę w 1939 roku w Wilnie w Teatrze „Lutnia”. Po wojnie zatrzymała się w Toruniu i wraz z grupą aktorów przyjechała do Olsztyna, namówiona przez dyrektora olsztyńskiego [[Teatr im. Stefana Jaracza|Teatru]] [[Stanisław Milski|Stanisława Milskiego]]. Aktorka wystąpiła w głównej roli w pierwszym przedstawieniu „Moralność pani Dulskiej” G. Zapolskiej w reż. [[Artur Młodnicki|Artura Młodnickiego]]. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. Zmarła 27 września 1981 roku w Olsztynie. | Urodziła się 27 września 1897<ref>Chłosta, Jan: ''Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku'', Olsztyn, Książnica Polska, 1996, s. 181.</ref> r. w Kielcach. Debiutowała jako piętnastolatka w Warszawie w Teatrze przy Żurawiej rolą chłopca w sztuce „Dwaj malcy”. Jednocześnie uczyła się w szkole tańca prof. Obojki. Po zdaniu eksternistycznych egzaminów aktorskich występowała w Teatrze Miejskim w Lublinie (1916-1919), Teatrze „Corso” w Radomiu (1919-1920), Teatrze Powszechnym w Warszawie ((1920-1921), Teatrze Miejskim w Kaliszu (1921-1922), Teatrze Miejskim w Lublinie (1922-1923) i Teatrze „Lutnia” w Wilnie (1923-1925). Po zawarciu małżeństwa z Henrykiem Szafnaglem (1925) zrezygnowała z występów, ale wróciła na scenę w 1939 roku w Wilnie w Teatrze „Lutnia”. Po wojnie zatrzymała się w Toruniu i wraz z grupą aktorów przyjechała do Olsztyna, namówiona przez dyrektora olsztyńskiego [[Teatr im. Stefana Jaracza|Teatru]] [[Stanisław Milski|Stanisława Milskiego]]. Aktorka wystąpiła w głównej roli w pierwszym przedstawieniu „Moralność pani Dulskiej” G. Zapolskiej w reż. [[Artur Młodnicki|Artura Młodnickiego]]. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. Zmarła 27 września 1981 roku w Olsztynie. | ||
== Twórczość == | == Twórczość == | ||
| + | |||
Aktorka zagrała w Olsztynie ponad 113 ról teatralnych. Na scenie w Olsztynie występowała 35 lat, m.in. z wybitnymi polskimi aktorami - Ludwikiem Solskim w „Panu Jowialskim” jako Szambelanowa (1949), Mieczysławą Ćwiklińską w „Moralności pani Dulskiej” jako Juliasiewiczowa. Ważniejszymi rolami aktorki były pani Warren w „Profesji pani Warren” B. Shawa, Michasia w „Pannie Maliczewskiej” G. Zapolskiej, tytułowa Celestyna F. de Wojasa, Rebeka Nurse w „Czarownicach z Salem” A. Millera, Aurelii w „Wariatce z Chaillot” J. Giraudoux, Gospodyni w „Weselu” S. Wyspiańskiego”, Wassa Żeleznowa M. Gorkiego. Artystka grywała najchętniej role kobiet prostych, o złożonym życiorysie, doświadczonych przez życie. Setną rolę zagrała w „Każdy kocha Opalę” J. Patricka (13.06.1972) w reż. [[Jadwiga Marso|Jadwigi Marso]]. Zagrała rolę w filmie „[[Dancing w kwaterze Hitlera]]” (1968). | Aktorka zagrała w Olsztynie ponad 113 ról teatralnych. Na scenie w Olsztynie występowała 35 lat, m.in. z wybitnymi polskimi aktorami - Ludwikiem Solskim w „Panu Jowialskim” jako Szambelanowa (1949), Mieczysławą Ćwiklińską w „Moralności pani Dulskiej” jako Juliasiewiczowa. Ważniejszymi rolami aktorki były pani Warren w „Profesji pani Warren” B. Shawa, Michasia w „Pannie Maliczewskiej” G. Zapolskiej, tytułowa Celestyna F. de Wojasa, Rebeka Nurse w „Czarownicach z Salem” A. Millera, Aurelii w „Wariatce z Chaillot” J. Giraudoux, Gospodyni w „Weselu” S. Wyspiańskiego”, Wassa Żeleznowa M. Gorkiego. Artystka grywała najchętniej role kobiet prostych, o złożonym życiorysie, doświadczonych przez życie. Setną rolę zagrała w „Każdy kocha Opalę” J. Patricka (13.06.1972) w reż. [[Jadwiga Marso|Jadwigi Marso]]. Zagrała rolę w filmie „[[Dancing w kwaterze Hitlera]]” (1968). | ||
== Reżyseria == | == Reżyseria == | ||
| + | |||
Artystka wyreżyserowała m.in. | Artystka wyreżyserowała m.in. | ||
*„Śpiącą królewnę” (1957) | *„Śpiącą królewnę” (1957) | ||
| Linia 27: | Linia 30: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| + | |||
#Chłosta, Jan: ''Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku'' / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1996. – S. 181-183: ''Eugenia Śnieżko-Szafnaglow''a | #Chłosta, Jan: ''Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku'' / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1996. – S. 181-183: ''Eugenia Śnieżko-Szafnaglow''a | ||
#Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983. | #Segiet, Janusz: ''Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie'' / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983. | ||
Wersja z 23:06, 30 kwi 2010
Biografia
Urodziła się 27 września 1897[1] r. w Kielcach. Debiutowała jako piętnastolatka w Warszawie w Teatrze przy Żurawiej rolą chłopca w sztuce „Dwaj malcy”. Jednocześnie uczyła się w szkole tańca prof. Obojki. Po zdaniu eksternistycznych egzaminów aktorskich występowała w Teatrze Miejskim w Lublinie (1916-1919), Teatrze „Corso” w Radomiu (1919-1920), Teatrze Powszechnym w Warszawie ((1920-1921), Teatrze Miejskim w Kaliszu (1921-1922), Teatrze Miejskim w Lublinie (1922-1923) i Teatrze „Lutnia” w Wilnie (1923-1925). Po zawarciu małżeństwa z Henrykiem Szafnaglem (1925) zrezygnowała z występów, ale wróciła na scenę w 1939 roku w Wilnie w Teatrze „Lutnia”. Po wojnie zatrzymała się w Toruniu i wraz z grupą aktorów przyjechała do Olsztyna, namówiona przez dyrektora olsztyńskiego Teatru Stanisława Milskiego. Aktorka wystąpiła w głównej roli w pierwszym przedstawieniu „Moralność pani Dulskiej” G. Zapolskiej w reż. Artura Młodnickiego. Na emeryturę przeszła w 1980 roku. Zmarła 27 września 1981 roku w Olsztynie.
Twórczość
Aktorka zagrała w Olsztynie ponad 113 ról teatralnych. Na scenie w Olsztynie występowała 35 lat, m.in. z wybitnymi polskimi aktorami - Ludwikiem Solskim w „Panu Jowialskim” jako Szambelanowa (1949), Mieczysławą Ćwiklińską w „Moralności pani Dulskiej” jako Juliasiewiczowa. Ważniejszymi rolami aktorki były pani Warren w „Profesji pani Warren” B. Shawa, Michasia w „Pannie Maliczewskiej” G. Zapolskiej, tytułowa Celestyna F. de Wojasa, Rebeka Nurse w „Czarownicach z Salem” A. Millera, Aurelii w „Wariatce z Chaillot” J. Giraudoux, Gospodyni w „Weselu” S. Wyspiańskiego”, Wassa Żeleznowa M. Gorkiego. Artystka grywała najchętniej role kobiet prostych, o złożonym życiorysie, doświadczonych przez życie. Setną rolę zagrała w „Każdy kocha Opalę” J. Patricka (13.06.1972) w reż. Jadwigi Marso. Zagrała rolę w filmie „Dancing w kwaterze Hitlera” (1968).
Reżyseria
Artystka wyreżyserowała m.in.
- „Śpiącą królewnę” (1957)
- „Zaczarowana złotówkę” (1959)
- „Tajemnicę starej wierzby” (1960)
- "Czerwone pantofelki” (1962)
Nagrody i odznaczenia
Aktorka jest laureatką wielu odznaczeń, nagród, podziękowań, gratulacji i bilecików. Do najważniejszych należą
- 1955- Medal X-lecia Polski Ludowej
- 1955 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1960 – Złota Odznaka Honorowa „Zasłużonym dla Warmii Mazur”
- 1969 – odznaka Honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”
- 1970 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- 1974 – Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Nagroda wojewódzka za upowszechnianie kultury
- Wpis do księgi zasłużonych miasta Olsztyna
Bibliografia
- Chłosta, Jan: Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku / Jan Chłosta. – Olsztyn : Książnica Polska, 1996. – S. 181-183: Eugenia Śnieżko-Szafnaglowa
- Segiet, Janusz: Świat Eugenii Śnieżko-Szafnaglowej : opowieść o ludziach Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie / Janusz Segiet. – Olsztyn : Pojezierze”, 1983.
Przypisy
- ↑ Chłosta, Jan: Znani i nieznani Olsztyniacy XIX i XX wieku, Olsztyn, Książnica Polska, 1996, s. 181.
