Elektroniczne Pejzaże Muzyczne 2009: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Utworzył nową stronę „Piąta edycja imprezy muzycznej o charakterze rozrywkowym, pn. Elektroniczne Pejzaże Muzyczne, zorganizowane w olsztyńskim [[Amfiteatr im Czesława Niemena w Olsztyni…”) |
|||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
*Grupa „[[Exodus]]” – Tancerze Ognia z Ostródy – wizualizacje live.<Br> | *Grupa „[[Exodus]]” – Tancerze Ognia z Ostródy – wizualizacje live.<Br> | ||
Wśród zaproszonych gości znaleźli się zarówno muzycy z Olsztyna jak i innych miast Polski. Jako pierwszy z muzyków, Maciej Braciszewski z Gniezna, zaprezentował materiał ze swojej drugiej płyty ''A.D.966'' (tematyka: najstarsza historia Polski) – występ zilustrowały slajdy o tematyce korespondującej z muzyką. Jakub Kmieć „Polaris” zaprezentował mroczną w stylu muzykę, pełną sekwencji rytmów. Koncert małżeństwa [[Elżbieta Mierzyńśka| Elżbiety]] i [[Andrzej Mierzyński| Andrzeja Mierzyńskich]] składał się z deklamacji poetyckich oraz sugestywnej, trudnej muzyki. W całość zaangażowana była grupa Tancerzy Ognia „[[Exodus]]” z Ostródy. Ostatni, jako tzw. „gwiazda wieczoru”, wystąpił Marek Biliński, który jako pierwszy w Polsce (oraz w tej części Europy) zrealizował wielkie plenerowe koncerty muzyki i światła (Szczecin – 1993 r. i Kraków – 1994 r.) i dzięki temu jest zwany „Polskim Jeanem Michelem Jarre’em”.<Br> | Wśród zaproszonych gości znaleźli się zarówno muzycy z Olsztyna jak i innych miast Polski. Jako pierwszy z muzyków, Maciej Braciszewski z Gniezna, zaprezentował materiał ze swojej drugiej płyty ''A.D.966'' (tematyka: najstarsza historia Polski) – występ zilustrowały slajdy o tematyce korespondującej z muzyką. Jakub Kmieć „Polaris” zaprezentował mroczną w stylu muzykę, pełną sekwencji rytmów. Koncert małżeństwa [[Elżbieta Mierzyńśka| Elżbiety]] i [[Andrzej Mierzyński| Andrzeja Mierzyńskich]] składał się z deklamacji poetyckich oraz sugestywnej, trudnej muzyki. W całość zaangażowana była grupa Tancerzy Ognia „[[Exodus]]” z Ostródy. Ostatni, jako tzw. „gwiazda wieczoru”, wystąpił Marek Biliński, który jako pierwszy w Polsce (oraz w tej części Europy) zrealizował wielkie plenerowe koncerty muzyki i światła (Szczecin – 1993 r. i Kraków – 1994 r.) i dzięki temu jest zwany „Polskim Jeanem Michelem Jarre’em”.<Br> | ||
| − | + | W imprezie uczestniczyło (same miejsca siedzące) około 900 osób – wstęp zwyczajowo był bezpłatny. Po zakończeniu koncertów nastąpiła część kuluarowa: spontaniczne spotkania artystów z publicznością. Całość zorganizowano w ramach [[Olsztyńskie Lato Artystyczne| Olsztyńskiego Lata Artystycznego]]. | |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 11:52, 1 gru 2010
Piąta edycja imprezy muzycznej o charakterze rozrywkowym, pn. Elektroniczne Pejzaże Muzyczne, zorganizowane w olsztyńskim Amfiteatrze im Czesława Niemena 31 lipca 2009 r..
Spis treści
Organizator
- Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie]]
Przebieg
Impreza (o budowie modułowej) – mimo nazwy – nie miała charakteru konkursowego, a jedynie oglądowy. Opisywaną edycją festiwalu – jak i wszystkimi poprzednimi – kierował Andrzej Mierzyński (również wykonawca muzyki elektronicznej). Impreza odbyła się 31 lipca 2009 r. (piątek) w olsztyńskim Amfiteatrze im Czesława Niemena.
Uczestnicy
- „POLARIS” (czyli Jakub Kmieć z Łódzi)
- Maciej Braciszewski z Gniezna
- Andrzej Mierzyński („Andymian”) oraz Elżbieta Mierzyńska z Olsztyna
- Marek Biliński
- Grupa „Exodus” – Tancerze Ognia z Ostródy – wizualizacje live.
Wśród zaproszonych gości znaleźli się zarówno muzycy z Olsztyna jak i innych miast Polski. Jako pierwszy z muzyków, Maciej Braciszewski z Gniezna, zaprezentował materiał ze swojej drugiej płyty A.D.966 (tematyka: najstarsza historia Polski) – występ zilustrowały slajdy o tematyce korespondującej z muzyką. Jakub Kmieć „Polaris” zaprezentował mroczną w stylu muzykę, pełną sekwencji rytmów. Koncert małżeństwa Elżbiety i Andrzeja Mierzyńskich składał się z deklamacji poetyckich oraz sugestywnej, trudnej muzyki. W całość zaangażowana była grupa Tancerzy Ognia „Exodus” z Ostródy. Ostatni, jako tzw. „gwiazda wieczoru”, wystąpił Marek Biliński, który jako pierwszy w Polsce (oraz w tej części Europy) zrealizował wielkie plenerowe koncerty muzyki i światła (Szczecin – 1993 r. i Kraków – 1994 r.) i dzięki temu jest zwany „Polskim Jeanem Michelem Jarre’em”.
W imprezie uczestniczyło (same miejsca siedzące) około 900 osób – wstęp zwyczajowo był bezpłatny. Po zakończeniu koncertów nastąpiła część kuluarowa: spontaniczne spotkania artystów z publicznością. Całość zorganizowano w ramach Olsztyńskiego Lata Artystycznego.
Bibliografia
- Mierzyńska, Elżbieta: Sztuka niszy / Elżbieta Mierzyńska // „Posłaniec Warmiński”. – 2009, nr 18, s. 23.
