Roman Rewakowicz

Źródło: http://www.polmic.pl

(1958- ) – urodzony w Lidzbarku Warmińskim dyrygent i kompozytor.

Biografia

Urodził się 23 czerwca 1958 r. w Lidzbarku Warmińskim. W l. 1972-1978 uczęszczał do Państwowej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Olsztynie, gdzie uczył się gry na fortepianie u prof. W. Daniluk i prof. K. Majewskiego. W 1977 r. ukończył Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Olsztynie. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie, gdzie studiował teorię muzyki, kompozycję pod kierunkiem Mariana Borkowskiego oraz dyrygenturę (od 1992 r.) w klasie Bogusława Madeya. Jego koncert dyplomowy miał miejsce 21 czewrca 1996 r. w olsztyńskiej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. Feliksa Nowowiejskiego, gdzie dyrygował Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Olsztyńskiej (utwory Wofganga Amadeusza Mozarta oraz Franza Schuberta).
Współpracuje z Sinfonią Varsovią, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Kameralną „Capella Bydgostiensis” i innymi, a także z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi na Ukrainie: z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Ukrainy w Kijowie, orkiestrami filharmonicznymi w Dniepropietrowsku i Lwowie, Lwowską Orkiestrą Kameralną „Leopolis”, w Rosji – z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii w Rostowie nad Donem. Współpracował jako gościnny dyrygent z Orkiestrą kameralną „Wirtuozi Lwowa”, z którą koncertował m.in. w Studiu Koncertowym Polskiego Radia S1 na Warszawskich Spotkaniach Muzycznych i VIII Dniach Muzyki Kompozytorów Krakowskich.

Działalność

Jest fundatorem i prezesem Fundacji „Pro Musica Viva”, promującej i wspierającej różne muzyczne przedsięwzięcia, m.in. „Dni Muzyki Ukraińskiej” w Warszawie. Od 2004 pełni funkcję sekretarza Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego. Jest współtwórcą i koordynatorem części muzycznej Warszawskiego Festiwalu „Skrzyżowanie Kultur”.
Przez wiele lat zajmował się chóralistyką. W l. 1983-1992 prowadził Chór Męski „Żurawli” (był jego chórzystą w l. 1979-1983), z którym odbywał tournées po krajach Europy Zachodniej i Ukrainie oraz Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 2007 r. zainicjował powstanie Chóru „Cappella Corale Varsaviana”. Zajmował się również muzyką kościoła wschodniego (z jej najstarszymi przejawami w postaci chorału bizantyjskiego), wykonując ją z złożonym przez siebie Kameralnym Chórem „Irmos”.

Rewakowicz ze szczególną uwagą podchodzi do muzyki współczesnej. W 1995 r. we Lwowie (Ukraina) wraz z kompozytorami z Lwowskiego Oddziału Związku Kompozytorów Ukrainy założył Festiwal Muzyki Współczesnej „Kontrasty”, na którym wykonał prawykonania utworów Jurija Łaniuka, Igora Szczerbakowa i Edwarda Sielickiego, jak również ukraińskich prawykonań dzieł m.in. Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Zygmunta Krauzego, Andrzeja Nikodemowicza, Arvo Pärta. W październiku 2000 r. prowadził koncert czterech prawykonań utworów zamówionych przez Festiwal „Aksamitna Kurtyna” w Krakowie. Ponadto dyrygował Orkiestrą Filharmonii Belgradzkiej, inaugurując X Festiwal Muzyki Współczesnej w Serbii, a także prowadził koncert finałowy Festiwalu Melos-Ethos w Bratysławie, gdzie dyrygował Słowacką Orkiestrą Radiową. Rewakowicz prezentował też współczesną muzykę ukraińską na festiwalach: „Warszawskie Spotkania Muzyczne” i „Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich”. Z Orkiestrą Kameralną „Leopolis” ze Lwowa zainaugurował Festiwal „Laboratorium Muzyki Współczesnej”. W 2008 r. na Festiwalu „Premiery sezonu” z Orkiestrą „Kiev Camerata” wykonał koncert premier utworów młodych ukraińskich kompozytorów – byłych stypendystów Gaude Polonia – Bohdany Frolak, Bohdana Sehina, Mychajły Szweda i Oleksandra Szymko.

Twórczość

Jest autorem utworów na chór, zespoły kameralne i orkiestrę symfoniczną.
Wybór kompozycji:

• Fis na obój solo (1980)
• Gdzie na chór mieszany do słów Juliana Przybosia (1981)
• Estinguendo na zespół kameralny (1981)
• Wariacje na 12 puzonów (1981)
• Chanson d'automne na mezzosopran i fortepian do słów Paula Verlaine’a (1982)
• Gdy tylko odnaleziony zostanie prześwit na klarnet, puzon i wiolonczelę (1982)
• Ma non troppo na zespół perkusyjny (1983)
• Spotkanie skończonego z nieskończonym na blachę, tam-tam i smyczki (1983)
• Inside na fortepian (1984)
• Pomiędzy" na orkiestrę (1985)

Bibliografia

• Kosińska Małgorzata: Roman Rewakowicz // W: http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_rewakowicz_roman
• Roman Rewakowicz //W: http://www.polmic.pl/index.php?option=com_mwosoby&Itemid=4&id=226&view=czlowiek