Pomnik ku czci żołnierzy rosyjskich poległych pod Węgorzewem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Charakterystyka) |
(→Historia) |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
| − | Renowacją cmentarza, na którym miał powstać pomnik zaczęto się interesować w 1963 r. Przygotowując wstępną ewidencję miejsc pamięci stwierdzono, że na terenie powiatu węgorzewskiego znajduje się cmentarz żołnierzy radzieckich położony na peryferiach miasta. W 1966 r. w planie pracy Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa zapisano, że należy odnowić i uporządkować szereg cmentarzy żołnierzy Armii Radzieckiej na terenie Warmii i Mazur. Wśród zadań priorytetowych wymieniono wówczas cmentarz w Węgorzewie. Informacja o planach wzniesienia pomnika pojawiła się po raz pierwszy w okresie przygotowań do upamiętnienia zbliżającej się w 1967 r. 50. rocznicy rewolucji październikowej. W planie pracy Komitetu Ochrony Pomników zapisano, że pomnik miał być gotowy już w listopadzie 1967 r. nie udało się jednak dotrzymać terminów i zgodnie z planem dokonano jedynie uporządkowania cmentarza żołnierzy radzieckich. Budowę pomnika przesunięto natomiast na rok 1968. W proces porządkowania cmentarza i powstawanie pomnika poza lokalnymi władzami zaangażowali się członkowie organizacji kombatanckich, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, młodzież szkolna, harcerze i wojsko. Akcję propagowano za pośrednictwem radia i miejscowej prasy. Fundatorem pomnika | + | Renowacją cmentarza, na którym miał powstać pomnik zaczęto się interesować w 1963 r. Przygotowując wstępną ewidencję miejsc pamięci stwierdzono, że na terenie powiatu węgorzewskiego znajduje się cmentarz żołnierzy radzieckich położony na peryferiach miasta. W 1966 r. w planie pracy Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa zapisano, że należy odnowić i uporządkować szereg cmentarzy żołnierzy Armii Radzieckiej na terenie Warmii i Mazur. Wśród zadań priorytetowych wymieniono wówczas cmentarz w Węgorzewie. Informacja o planach wzniesienia pomnika pojawiła się po raz pierwszy w okresie przygotowań do upamiętnienia zbliżającej się w 1967 r. 50. rocznicy rewolucji październikowej. W planie pracy Komitetu Ochrony Pomników zapisano, że pomnik miał być gotowy już w listopadzie 1967 r. nie udało się jednak dotrzymać terminów i zgodnie z planem dokonano jedynie uporządkowania cmentarza żołnierzy radzieckich. Budowę pomnika przesunięto natomiast na rok 1968. W proces porządkowania cmentarza i powstawanie pomnika poza lokalnymi władzami zaangażowali się członkowie organizacji kombatanckich, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, młodzież szkolna, harcerze i wojsko. Akcję propagowano za pośrednictwem radia i miejscowej prasy. Fundatorem pomnika był Powiatowy Obywatelski Komitet Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa w Węgorzewie oraz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Odsłonięcie pomnika stało się bardzo ważnym wydarzeniem dla miejscowych władz administracyjno-partyjnych. Uroczystości były bowiem jednym z elementów powiatowych obchodów 51. rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej, na które zaproszono szereg ważnych gości. Ostatecznie odsłonięcia dokonano 7 listopada 1968 r., czego świadkami było około pięć tysięcy osób, w tym I sekretarz KW PZPR z Olsztyna i konsul ZSRR z Gdańska. |
==Charakterystyka== | ==Charakterystyka== | ||
Wersja z 14:34, 5 wrz 2010
Pomnik z 1968 r. znajdujący się na Górze Konopki pod Węgorzewem.
Spis treści
Twórca
Twórcą pomnika był Ryszard Wachowski.
Historia
Renowacją cmentarza, na którym miał powstać pomnik zaczęto się interesować w 1963 r. Przygotowując wstępną ewidencję miejsc pamięci stwierdzono, że na terenie powiatu węgorzewskiego znajduje się cmentarz żołnierzy radzieckich położony na peryferiach miasta. W 1966 r. w planie pracy Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa zapisano, że należy odnowić i uporządkować szereg cmentarzy żołnierzy Armii Radzieckiej na terenie Warmii i Mazur. Wśród zadań priorytetowych wymieniono wówczas cmentarz w Węgorzewie. Informacja o planach wzniesienia pomnika pojawiła się po raz pierwszy w okresie przygotowań do upamiętnienia zbliżającej się w 1967 r. 50. rocznicy rewolucji październikowej. W planie pracy Komitetu Ochrony Pomników zapisano, że pomnik miał być gotowy już w listopadzie 1967 r. nie udało się jednak dotrzymać terminów i zgodnie z planem dokonano jedynie uporządkowania cmentarza żołnierzy radzieckich. Budowę pomnika przesunięto natomiast na rok 1968. W proces porządkowania cmentarza i powstawanie pomnika poza lokalnymi władzami zaangażowali się członkowie organizacji kombatanckich, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich, młodzież szkolna, harcerze i wojsko. Akcję propagowano za pośrednictwem radia i miejscowej prasy. Fundatorem pomnika był Powiatowy Obywatelski Komitet Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa w Węgorzewie oraz Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Odsłonięcie pomnika stało się bardzo ważnym wydarzeniem dla miejscowych władz administracyjno-partyjnych. Uroczystości były bowiem jednym z elementów powiatowych obchodów 51. rocznicy Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej, na które zaproszono szereg ważnych gości. Ostatecznie odsłonięcia dokonano 7 listopada 1968 r., czego świadkami było około pięć tysięcy osób, w tym I sekretarz KW PZPR z Olsztyna i konsul ZSRR z Gdańska.
Charakterystyka
Pomnik poświęcono pamięci 317 żołnierzy radzieckich poległych w walkach o wyzwolenie ziemi wegorzewskiej. Monument usytuowano go Górze Konopki między Węgorzewem a wsią Ogonki. Jest on wykonany z betonu i ma wysokość 6,8 m. Przedstawia trzy stylizowane postacie uzbrojonych żołnierzy ze sztandarem.
Bibliografia
- Tomkiewicz, Ryszard: Pomnik ku czci żołnierzy rosyjskich poległych pod Węgorzewem. / Ryszard Tomkiewicz // W: Góra Konopki / pod red. Jerzego M. Łapo. – Warszawa : Towarzystwo Ratowania Dziedzictwa Kulturowego Kresów Dawnych i Obecnych „Ojcowizna”, 2010. - S. 60-85.
