Henryk Klewiado: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod Olsztynem) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.<br> | Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod Olsztynem) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.<br> | ||
| − | |||
| − | |||
== Twórczość<br> == | == Twórczość<br> == | ||
| − | Specjalność artystyczna: rzeźba drewniana – sceny zbiorowe.<br> Cechy dzieł: prostota, surowość, dynamika, zharmonizowana kompozycja.<br> Jako dominujące w twórczości Klewiado można uznać trzy nurty: <br>- patriotyczny (rzeźby historycznych postaci żołnierskich – kosynierów, kościuszkowców, ułanów) ;<br>- ewangeliczny (zrealizowany niemal pełny cykl Drogi Krzyżowej) ;<br>- bukoliczno-realistyczny – tematyka pracy rolnej (rzeźby chłopów podczas zajęć gospodarskich oraz kobiet wiejskich przy takich tradycyjnych pracach jak przędzenie czy tkanie).<br>W realizowanych pracach niewątpliwą inspirację artysty stanowiła osobista przeszłość: dzieciństwo oraz przeżycia wojenne. | + | Specjalność artystyczna: rzeźba drewniana – sceny zbiorowe.<br> Cechy dzieł: prostota, surowość, dynamika, zharmonizowana kompozycja.<br> Jako dominujące w twórczości Klewiado można uznać trzy nurty: <br>- patriotyczny (rzeźby historycznych postaci żołnierskich – kosynierów, kościuszkowców, ułanów) ;<br>- ewangeliczny (zrealizowany niemal pełny cykl Drogi Krzyżowej) ;<br>- bukoliczno-realistyczny – tematyka pracy rolnej (rzeźby chłopów podczas zajęć gospodarskich oraz kobiet wiejskich przy takich tradycyjnych pracach jak przędzenie czy tkanie).<br>W realizowanych pracach niewątpliwą inspirację artysty stanowiła osobista przeszłość: dzieciństwo oraz przeżycia wojenne.<br> |
== Wystawy<br> == | == Wystawy<br> == | ||
| Linia 17: | Linia 15: | ||
Wystawy: ekspozycja rzeźb (wraz z Otto Szulcem z Parlezy) w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (lata 70-te XX w. - brak dokładnych danych.<br> | Wystawy: ekspozycja rzeźb (wraz z Otto Szulcem z Parlezy) w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (lata 70-te XX w. - brak dokładnych danych.<br> | ||
| − | |||
== Bibliografia:<br> == | == Bibliografia:<br> == | ||
Hanna Kurowska: ''Rzeźbiarz z Likuz''. - Olsztyn: Wydawnictwo „Pojezierze”, [s.a.]. - (Seria „Miniatury Pojezierza”).<br> | Hanna Kurowska: ''Rzeźbiarz z Likuz''. - Olsztyn: Wydawnictwo „Pojezierze”, [s.a.]. - (Seria „Miniatury Pojezierza”).<br> | ||
| + | |||
<br> | <br> | ||
Wersja z 16:14, 26 mar 2010
(pseud. Henryk Romejko) rzeźbiarz ludowy-amator (specyfika: rzeźba w drewnie).
Spis treści
Biografia
Urodzony w latach międzywojennych (brak dokładnych danych) w podwileńskiej (obecna Litwa) wiosce. Podczas wojny walczył jako partyzant - wtedy też stracił wszystkie dokumenty oraz możliwość jakiegokolwiek kontaktu z rodziną. Już po wojnie został tymczasowo zarejestrowany pod partyzanckim „nazwiskiem” Romejko. Przez pewien czas mieszkał w Głownie (woj. łódzkie) i tam współpracował twórczo z łódzką i warszawską cepelią. Odnaleziony przez siostrę (zamieszkałą w Likuzach pod Olsztynem) odzyskał swoje nazwisko rodowe i zamieszkał z rodziną.
Twórczość
Specjalność artystyczna: rzeźba drewniana – sceny zbiorowe.
Cechy dzieł: prostota, surowość, dynamika, zharmonizowana kompozycja.
Jako dominujące w twórczości Klewiado można uznać trzy nurty:
- patriotyczny (rzeźby historycznych postaci żołnierskich – kosynierów, kościuszkowców, ułanów) ;
- ewangeliczny (zrealizowany niemal pełny cykl Drogi Krzyżowej) ;
- bukoliczno-realistyczny – tematyka pracy rolnej (rzeźby chłopów podczas zajęć gospodarskich oraz kobiet wiejskich przy takich tradycyjnych pracach jak przędzenie czy tkanie).
W realizowanych pracach niewątpliwą inspirację artysty stanowiła osobista przeszłość: dzieciństwo oraz przeżycia wojenne.
Wystawy
Wystawy: ekspozycja rzeźb (wraz z Otto Szulcem z Parlezy) w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (lata 70-te XX w. - brak dokładnych danych.
Bibliografia:
Hanna Kurowska: Rzeźbiarz z Likuz. - Olsztyn: Wydawnictwo „Pojezierze”, [s.a.]. - (Seria „Miniatury Pojezierza”).
