Tekst źródłowy strony Izba Regionalna w Wejsunach

[[Image:izba regionalna wejsuny.jpg|thumb|right|300px|Siedziba Izby Regionalnej w Wejsunach.<br>Źródło: [http://www.mazury.pl/4,19,24,izba-regionalna-w-wejsunach,mazury.html www.mazury.pl] ]]
[[Image:izba regionalna wejsuny2.jpg|thumb|right|300px|Wnętrze Izby Regionalnej w Wejsunach.<br>Źródło: [http://www.mazury.pl/4,19,24,izba-regionalna-w-wejsunach,mazury.html www.mazury.pl] ]]
Muzeum mazurskiej sztuki i rzemiosła ludowego, działające od 1971 r. 

==Historia==
Izba została założona w 1971 r. we wsi [[ewim:Wejsuny|Wejsuny]] przez [[Eugeniusz Bielawski|Eugeniusza Bielawskiego]], mazurskiego regionalistę i pedagoga. Jako pasjonat sztuki i rzemiosła ludowego związanego z Ziemią Piską utworzył muzeum w swoim domu. Drewniana chata, w której mieści się muzeum jest przykładem budownictwa mazurskiego z XIX wieku. Została zbudowana przez mistrzów kurpiowskich. [[Eugeniusz Bielawski]] był opiekunem Izby do 1986 r. Inicjatorką założenia muzeum była jego pasierbica - [[Hejda Stank]], nauczycielka i miłośniczka kultury regionalnej. Celem powołania Izby było zapewnienie lokalnej młodzieży szkolnej pomocy dydaktycznych do nauki wiedzy o regionie. Według zapisów w księdze pamiątkowej Izbę odwiedza wielu turystów. W ciągu dwóch pierwszych dekad działalności placówki była ona miejscem sentymentalnych podróży byłych mieszkańców Mazur.

==Zbiory==
W Izbie zgromadzone są eksponaty zbierane przez założyciela placówki. Obecnie znajdują się w niej dawne przedmioty codziennego użytku, sprzęty gospodarskie wykonane z drewna oraz liczne druki (biblie w języku polskim, kancjonały drukowane gotykiem ''na dnie powszednie, niedziele i święta roczne'', a także czasopisma i fotografie) pokazujące historię Ziemi Piskiej. Do ciekawszych eksponatów należą: kronika wsi, niemiecka mapa z XIX wieku (wydrukowana przez syna Gustawa Gizewiusza - Bohdana), ludowe krosna, czesak do wełny, drewniana wędka do zimowych połowów, tabliczka służąca jako zeszyt z miejscowej szkoły założonej w 1848 r. Pierwszy wpis do księgi pamiątkowej Izby podaje, że uzupełnia ona szlak w Puszczy Piskiej od Pisza poprzez Pogobie Średnie, Jaśkowo, Karwicę, Pranie i Guziankę do Wejsun.<ref>Andrzej Gawecki, ''Przystanek końcowy – Wejsuny'', „Krajobrazy”, 1986, nr 2, s. 6-7.</ref>

==Zobacz też==
*Izba Regionalna w Wejsunach, materiał na stronie [http://www.mazury.pl/4,19,24,izba-regionalna-w-wejsunach,mazury.html www.mazury.pl]

==Przypisy==
<references/>

==Bibliografia==
#Śliwiński, Józef: ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'' / Józef Śliwiński. – Olsztyn : WSP, 1996. – S. 160-161.
#Katarzyński, Władysław: ''Dziedzictwo Króla Puszczy'' / Władysław Katarzyński // „Gazeta Olsztyńska”. – 1998, nr 247, s. 4.
#''Kwiat : Najbardziej suche miejsce'' // „Gazeta Olsztyńska”. – 1999, nr 106, s. 7.

[[Category:Muzea]]
[[Category:Muzealnictwo]]
[[Category:Powiat piski]]
[[Category:Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]]
[[Category:1945-1989]]
[[Category:1990-]]