Spotkania ze Sztuką SZTAMA

Z LEKSYKON KULTURY WARMII I MAZUR
Skocz do: nawigacja, szukaj

Organizowane od 1979 r. w Olecku[1].

Sztama - źródło: internet

Organizatorzy

Cel

Naczelną ideą Spotkań była prezentacja najciekawszych zjawisk zachodzących w nurcie szeroko rozumianej sztuki alternatywnej.

Historia

Nazwa „SZTAMA” pochodzi od skrótu: „Spotkania z Teatrem Amatorskim”. Natomiast zainicjowanie Spotkań nierozerwalnie związane jest z działającym od 1979 r. Teatrem AGT oraz Ośrodkiem Teatru Amatorskiego. W roku 1979 Teatr AGT zdobył pierwszą nagrodę na Przeglądzie Form Teatralnych w Ełku, co stanowiło bezpośredni impuls do zorganizowania w Olecku własnego przeglądu teatralnego. Powstanie Ośrodka Teatru Amatorskiego jako miejsca, gdzie mogłyby się integrować – w ramach teatru – wszystkie dyscypliny sztuki, stanowiło kolejny krok na drodze do inauguracji Spotkań. Z założenia miały to być kilkudniowe spotkania grup teatralnych, połączone z prezentacjami, wymianą doświadczeń i konfrontacją kierunków i tendencji we współczesnym teatrze amatorskim. Inauguracja „Spotkań z Teatrem Amatorskim „SZTAMA” nastąpiła w dniach 3 – 5 maja 1979 r. i wzięły w nich udział trzy amatorskie grupy teatralne. W roku 1981 oficjalnie został uruchomiony Ośrodek Teatru Amatorskiego w Olecku w związku z czym zaadaptowano pomieszczenie do prób i spektakli, co stanowiło także okazję do przeniesienia miejsca Spotkań z powrotem do Olecka. Do roku 1983 głównym organizatorem wszystkich Spotkań był Marek Gałązka. Po jego wyjeździe z Olecka większość Spotkań organizuje Zbigniew Terepko, a w roku 1990 – Wojciech Bojar. W roku 1989 Spotkania nie odbyły się. Po powrocie do pracy w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w Olecku, tj. od 1991 do 2007 r. , organizacją Spotkań znów zajął się Marek Gałązka. Od roku 2008, kontynuację Spotkań, po objęciu funkcji dyrektora Regionalnego Ośrodka Kultury „Mazury Garbate”, podejmuje Marta Jeżewska.

Opis

Idea Spotkań, oparta na koncepcji prezentacji, konfrontacji i integracji grup wywodzących się z ruchu amatorskiego, ewoluowała wraz z rozwojem, obecnego w latach 70 – 80, nurtu teatru „otwartego”. O ile w latach osiemdziesiątych do udziału w „SZTAMIE” były zapraszane zespoły teatralne reprezentujące różne gatunki uprawiania sztuki (teatr „poszukujący”, „eksperymentalny”, „ekspresji”, „ruchu”, itp.), o tyle w latach dziewięćdziesiątych i następnych, formuła Spotkań przyjmuje bardziej interdyscyplinarny charakter. Na Spotkaniach, obok teatrów, pojawiają się zespoły prezentujące różne gatunki muzyczne (poezja śpiewana, blues, rock, folk, jazz), performance oraz fora dyskusyjne i seminaria z udziałem wybitnych postaci teatru i sztuki. Spotkaniom towarzyszyły też pokazy filmowe, audiowizualne, multimedialne oraz wernisaże prac plastycznych. Funkcjonował też cykl specjalnych działań pn. „SZTAMA – dzieciom”, gdzie obok teatrów dziecięcych, swoje działania plastyczne prezentowała grupa pod kierunkiem Janusza Byszewskiego. Od roku 1995, wraz z pojawieniem się w programie Spotkań seminariów, zmienia się ich nazwa (eksponująca na pierwszym planie już nie tylko teatr, a sztukę w jej szerokim rozumieniu) – „Spotkania ze Sztuką SZTAMA”.

Edycje

Bibliografia

  1. Piotrowska, Izabela: Spotkania ze Sztuką SZTAMA w Olecku (1979-2009) jako przykład kulturowej alternatywy [online], Ciechanów, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, 2010 [dostęp: 25 lutego 2011], Praca licencjacka, [Dostępny w World Wide Web: http://www.przystanek.pl/upload/praca_licencjacka-Sztama.pdf ]

Przypisy

  1. Jedynym odstępstwem była druga edycja Spotkań w 1980 r., zorganizowana w Suwałkach. Bezpośrednią przyczyną było oddelegowanie Marka Gałązki do pracy w Wojewódzkim Domu Kultury w Suwałkach

Zobacz też

Oficjalna strona Spotkań